Bernard Hammelburg | BNR

1. Het gasveld heet South Pars/North Dome Gas-Condensate. Wat is het precies? Inderdaad het grootste aardgasveld ter wereld, drie kilometer onder de Perzische Golf en net zo omvangrijk als de volgende top-20 bronnen in de wereld samen. De ingewikkelde naam komt omdat ruim een derde Iraans is (South Pars betekent Zuid-Iran) en de rest tot het territorium van Qatar behoort, dat de naam North Dome gebruikt. 2. Wat is de invloed van dit gasveld op de oorlog in Syrië? Iran heeft zijn invloed in Syrië enorm uitgebreid, ten koste van de positie van aartsvijand Saoedi-Arabië. Qatar, ex-bondgenoot van Saoedi-Arabië, richt zich veel meer op Iran, en dat heeft ongetwijfeld met dat gedeelde gasveld te maken. De Golfstaten zijn daarom een boycot tegen Qatar begonnen. Maar Qatar huisvest ook de grootste Amerikaanse militaire basis in het Midden-Oosten. Dus ja, het vergoot de spanningen 3. Iran en Qatar hebben elk een pijpleiding vanuit het gasveld. Zijn die concurrerende pijpleidingen een reden voor de Russische interventie in Syrië? Dat betwijfel ik. Het gaat de Russen vooral om het behoud van hun marinebasis Tartus in Syrië. En daarmee samenhangend om het behoud van de strategische positie die ze al decennia in Syrië hebben, dus al lang voor deze oorlog en lang voordat de exploitatie van het gasveld begon. 4. Met welke middelen probeert Rusland druk op Iran en Qatar uit te oefenen vanwege de leidende positie die Rusland zelf heeft in de leverantie van gas aan Europa? Russen zijn pragmatisch, dus de boycot van Qatar en de ruzie met het Westen over de Irandeal komt ze wat dat betreft prima uit. Tegelijkertijd zetten ze enorm in op Nord Stream 2, de pijpleiding vanuit Rusland via de Oostzee naar Duitsland. Daar is veel gedoe over. Polen en Oekraïne zijn fel tegen het project, Denemarken wil liever niet dat de pijpleiding door zijn territoriale wateren loopt. Maar als het project er is, trekt Rusland een lange neus naar alle concurrenten, ook Iran en Qatar. 5. In hoeverre zet Rusland Assad onder druk om de pijpleiding vanuit Iran naar Europa te laten lopen? Dat is volgens mij een broodje-aapverhaal, Assad zou door Rusland onder druk zijn gezet om de pijplijn uit Qatar te blokkeren, om zo de eigen leveranties aan Europa veilig te stellen. Daarom zouden Amerika, de EU en Qatar de opstand tegen Assad hebben georkestreerd. Spannende complottheorie, maar er zijn bergen onderzoek die bewijzen dat het onzin is. Dank, Laura Berends. In De Wereld volgens Hammelburg beantwoord ik elke zaterdag vijf vragen over een internationaal thema. Hebt u een onderwerp? Stuur dan een mail naar onlineredactie@bnr.nlSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Net als in het buitenland, zijn we steeds op zoek naar de boosdoener. Eerst was dat de rolkoffer. Venetië verbood die, de gebruiker kon wel 500 euro boete krijgen. Klein detail: het was een fake verhaal, het ging om lawaaiige steekwagens die van rubber banden moesten worden voorzien. Kennelijk is nu de grootste boosdoener Airbnb. Een reeks steden in de wereld heeft de verhuurdienst verboden of beperkt. New York, bijvoorbeeld, waar adverteren strafbaar is en alleen een lange huurtermijn is toegestaan. En Amsterdam, dat eigenaren verbiedt hun eigendom meer dan 30 dagen te verhuren. Helpt het? Nee, want je ontmoedigt hooguit tien procent van de toeristen, maar er is geen enkel bewijs dat die dan ook niet komen. Toeristenbelasting verhogen, dan? Komen er dan minder toeristen? New York trekt jaarlijks ruim zestig miljoen toeristen, en de verhoging van de room tax daar heeft geen enkel gevolg gehad. Behalve voor de schatkist van de stad, uiteraard. Kijk trouwens eens naar de juichende website van I-Amsterdam, die de buitenlander gewoon blijft lokken met de rondvaart, de gehuurde fiets, de cafés, musea, het nachtleven en het winkelen in de binnenstad. Wat dat betreft is het Nederlandse Bureau voor Toerisme iets eerlijker, of sterker nog: hier komt de aap uit de mouw. Dat spreekt op de website over het aantrekken van bezoekers die bovengemiddeld besteden. Aha, dáár gaat het dus om. Het nieuwe, linkse Amsterdamse college wil alleen nog rijke toeristen, en niet meer van die stomdronken Britse jongeren, of schreeuwende backpackers die geen cent op zak hebben en met zn zessen in een Airbnb-kamertje kruipen. Geen bus-toerist, maar een vliegtoerist. De welgestelde Rus, Amerikaan, Chinees of Japanner blijft van harte welkom. Hoe zegt je dat zonder het met zoveel woorden te zeggen? Heel simpel, je verbant de bus en Airbnb. In De Wereld volgens Hammelburg beantwoord ik elke zaterdag vragen over een internationaal thema. Hebt u een onderwerp? Stuur dan een mail naar onlineredactie@bnr.nl.See omnystudio.com/listener for privacy information.

1. Wat houdt die verklaring in? Sinds vijf jaar bestaat het zogenoemde Rabat Proces. 58 landen en ngos, waaronder alle EU-lidstaten, komen in Marokko bijeen om de problemen van migratie uit Afrika te bespreken. Spannend is het niet. De uitgangspunten zijn: migratie beperken, het bevorderen van terugkeer, maar ook het mogelijk maken voor migranten om wel degelijk naar Europa te komen. Op 2 mei kwam deze club bijeen, en stelde een slotverklaring op waarin al deze zaken opnieuw werden bevestigd. 2. Geert Wilders en Thierry Baudet hebben er stampij over gemaakt, maar verder was er geen aandacht voor. Hoe komt dat? Omdat het nauwelijks interessant is. Het is een soort rituele dans, waarvan het nut vooral is dat de EU en de Afrikaanse landen met elkaar in gesprek blijven. Wilders en Baudet trokken van leer omdat zij er een truc in zien om de achterdeur van de EU open te zetten voor wat in hun ogen ongewenste vreemdelingen zijn. 3. Zet de Nederlandse regering inderdaad de poort open voor meer migranten uit Afrika? Strikt genomen is het antwoord ja. In de verklaring staat bijvoorbeeld dat migratie gunstig is en bijdraagt aan de mondiale ontwikkeling. In gewone taal: immigranten zijn goed voor onze samenleving Dat zijn teksten waarvan bij Wilders en Baudet het glazuur van de tanden springt. Maar de verklaring van Marrakesh gaat uit van migranten die aan de eisen van immigratiediensten voldoen, dus met controleerbare documenten en bij voorkeur diplomas. 4. Staan Wilders en Baudet alleen in hun protest? Nee, er ontstond nog een behoorlijk relletje, want Hongarije weigerde mee te tekenen. Volgens de regering-Orban geeft de verklaring een verkeerd signaal af. De nadruk moet volgens Orban niet liggen op het aanmoedigen van migratie, maar op middelen om illegale migratie te voorkomen. 5. Heeft de verklaring consequenties voor Nederland? Nee, er verandert echt niets. Het Nederlandse beleid ernstige gevallen zijn welkom, migratie houdt je tegen door Afrikaanse landen te helpen en opvang in de regio past precies in wat er in Marokko is vastgelegd. Zoals gezegd: het is een rituele dans, met als doel in gesprek te blijven. Dank, Remco van Schagen. In De Wereld volgens Hammelburg beantwoord ik elke zaterdag vragen over een internationaal thema. Hebt u een onderwerp? Stuur dan een mail naar onlineredactie@bnr.nlSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Donald Trump verhuisde de Amerikaanse ambassade in Israël van Tel Aviv naar Jeruzalem. Frame: de tijdelijke behuizing in het Amerikaanse consulaat biedt ruimte aan de ambassadeur en drie medewerkers. De echte ambassade, inclusief CIA, militaire attaché, militaire inlichtingendienst en ga zo maar door, blijft nog jaren in Tel Aviv. Frame: op de gevelsteen van de nieuwe ambassade, onthuld door Ivanka Trump, prijkt met chocoladeletters de naam Donald Trump, alsof hij een pand aan zijn hotelketen heeft toegevoegd. De vastgoedman uit New York blijft verrukt van zijn eigen naam, ook wat kan het bommen op een symbolische ambassade. Frame: Donald Trump voert de symboolhandeling van de verhuizing weliswaar uit dat is absoluut een feit maar al zijn voorgangers deelden zijn mening. Voorganger Obama, bijvoorbeeld, sprak van Jeruzalem als de ondeelbare hoofdstad van Israël. Frame: Donald Trump zegt vrede tussen Israël en de Palestijnen dichterbij te brengen. Maar ook hij erkent dat vrede een definitieve oplossing voor Jeruzalem vereist, terwijl hij de illusie wekt dat van afsplitsing van een deel van Oost-Jeruzalem geen sprake meer van kan zijn. Frame: de Amerikaanse dominee die voor de opening was uitgenodigd, Robert Jeffress, om zijn boezemvriend Trump zogezegd de hemel in de prijzen, is Trumps halleluja-garantie voor de evangelische stem. Dezelfde man die heeft gezegd zeker te weten dat de rooms-katholieke kerk een instrument is van de Duivel, en dat God mensen met een hele trits godsdiensten naar de hel stuurt: hindoes, moslims, mormonen, en jawel natuurlijk ook Joden. Oké, dan nu mijn frame: binnen de kortste keren is deze theatervoorstelling vergeten. Het conflict blijft het conflict zolang de Israëliërs en Palestijnen het zelf niet oplossen met of zonder een hemi-semi-demi-ambassade in Jeruzalem met de naam Trump, als een messiaanse openbaring, in graniet gebeiteld.See omnystudio.com/listener for privacy information.

1. Wat heb je aan een Vluchtelingenverdrag als de VN-Veiligheidsraad feitelijk vleugellam is? Niet altijd zoveel als je zou willen, dat is waar. Het Vluchtelingenverdrag, dat uit 1951 dateert, valt onder verantwoordelijkheid van VN-Vluchtelingenorganisatie UNHCR, dat enorm haar best doet. Maar aan een drama als Syrië kun je inderdaad zien dat de Veiligheidsraad eerder obstructie pleegtd an behulpzaam is, waardoor UNHCR vaak geen toegang krijgt tot vluchtelingen. 2. Is een vleugellamme Veiligheidsraad niet juist een bedreiging voor de uitvoerbaarheid van het Vluchtelingenverdrag? Soms wel, zoals in Syrië. Maar het is niet zo dat UNHCR alleen aan het werk kan als de Veiligheidsraad het goedkeurt. Net buiten Syrië, in Jordanië en Libanon, waar de meeste Syrische vluchtelingen terechtkomen, loopt het eigenlijk bewonderenswaardig goed. 3. Is er met de aanhoudende migratiedruk nog een regulerende rol voor het Vluchtelingenverdrag? Nee, maar daar gaat het verdrag niet over. De 150 deelnemende landen hebben zich vastgelegd op het beginsel ze dat vluchtelingen en asielzoekers zo staat het echt in de verdragstekst niet mogen terugsturen naar het land waar ze gevaar lopen. Maar over de vraag waar die vluchtelingen en asielzoekers dan heen moeten, staat in het verdrag geen woord. 4. Vluchtelingenstromen ontstaan door conflicten. Die kunnen toch alleen worden opgelost door VN-interventies? Als conflicten worden opgelost, is dat vrijwel altijd via bemiddeling of door rechtstreeks contact. Denk aan de vrede tussen Israël, Egypte en Jordanië. Of aan het Goede Vrijdagakkoord dat het conflict in Noord-Ierland beëindigde. Of aan de pogingen van Donald Trump en Kim Jong-un om nader tot elkaar te komen. De Veiligheidsraad kan wel besluiten blauw helmen testuren, maar alleen als de strijdende partijen daarmee instemmen. 5. Of zijn het eigenlijk twee op zichzelf staande zaken? Daar komt het op neer. De falende Veiligheidsraad is een drama, of het nu MH17 betreft of het gebruik van gifgas. UNHCR biedt jaarlijks hulp aan vijftig miljoen mensen. Het loopt niet allemaal op rolletjes, maar de Veiligheidsraad kan aan UNHCR een voorbeeld nemen. Dank, Remco Hermens. In De Wereld volgens Hammelburg beantwoord ik elke zaterdag vragen over een internationaal thema. Hebt u een onderwerp? Stuur dan een mail naar onlineredactie@bnr.nl.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Iran, zegt Trump, beschikt niet alleen over ballistische raketten, maar gaat ook stiekem door met de ontwikkeling van kernwapens. De vraag is of hij de consequentie trekt uit zijn eigen dreigement. De Israëliërs, blij als premier Netanyahu ook was met Trumps Iran-besluit, maken zich het meest zorgen. De krijgsmacht in het noorden van het land is in staat van paraatheid en heeft schuilkelders ingericht, uit vrees voor een aanval door Iran, of door Hezbollah vanuit Syrië. Als dat gebeurt, voert Trump dan de daad bij het woord en begint Amerika een nieuwe oorlog tegen Iran? Ik waag het op een voorspelling: vergeet het maar. Dat is niet alleen omdat zon oorlog niet te winnen is denk aan de militaire zeperds in Afghanistan en Irak maar ook door de wijze waarop Trump Europa schoffeert. Als bondgenoten wij dus besluiten de relatie met Iran voort te zetten, dan volgen er ook sancties tegen Europa. Los van de vraag of Trump gelijk heeft met zijn Iran-besluit en niemand beweert dat hij geen punt heeft is hij door zijn radicale presentatie en dreigementen vooral bezig zichzelf te isoleren. Hij heeft nu niet alleen ruzie met Iran, maar met de Europese Unie, Rusland en China. Nu moeten we niet net doen alsof alle gevaren acuut zijn. Het Iran-akkoord is nog geen patiënt die met loeiende sirene naar de eerste hulp moet. De hervatting van de sancties gaat via een afkoelingsperiode van 90 tot 180 dagen Lang genoeg voor het Congres, of voor de bondgenoten, om een konijn uit de hoed te toveren, bijvoorbeeld door Iran in nieuwe onderhandelingen te manoeuvreren. Dat wil Europa het liefst. Iran roept dat er niet over valt te praten, maar het land kan zich een nieuw, en nog heviger sanctieregime niet veroorloven. Laat staan diezelfde onwinbare oorlog. Als ze in Teheran en Brussel het hoofd koel houden, mogen we vast weer even doorademen. See omnystudio.com/listener for privacy information.

1. Hoe ziet Bernard Hammelburg de toekomst van Israël? Hoewel Israël in oppervlakte maar half zo groot is als Nederland, is het economisch, politiek en militair een behoorlijke reus. Op de lijst van rijkste landen staat Nederland op 16, en Israël op 32, nog voor Ierland en Denemarken. En het is de enige democratie in het Midden-Oosten. Ondanks de vele oorlogen en spanningen, leeft het land in vrede met de buurlanden Jordanië en Egypte. Maar niet met Libanon, Syrië en met de westelijke Jordaanoever en Gaza. De tragedie zit vooral in dat laatste. Ondanks vele bemiddelingspogingen, vooral door Amerika, lukt het maar niet om vrede te sluiten met de Palestijnen. In het jaar 2000 zei Bill Clinton, na een zeer intensieve bemiddelingspoging: vrede kun je niet opleggen, het lukt alleen als de partijen zelf willen. Ik vrees dat hij gelijk had. 2. Is twee staten de enige oplossing, of zijn er alternatieven? Formeel is een onafhankelijk Palestina en een onafhankelijk Israël de enige oplossing. Ik zeg formeel, omdat de Verenigde Naties, de Europese Unie, de grote mogendheden, maar ook de Israëliërs en Palestijnen zelf dat principe onderschrijven. Praktisch gezien is het een gordiaanse knoop. De Palestijnen verwijten Israël dat het met de bouw van nederzettingen op de westelijke Jordaanoever elke oplossing torpedeert. Israël verwijt de Palestijnen dat ze zo verdeeld zijn denk aan Hamas en Fatach dat een serieus gesprek niet mogelijk is. Ik denk dat het vooral gaat om wederzijds wantrouwen. Israëliërs zijn ervan overtuigd dat de Palestijnen hen in zee willen drijven. De Palestijnen denken dat de Israëliërs het bezette gebied het liefst helemaal willen volbouwen met nederzettingen en hen naar Jordanië wil verdrijven. Beide kanten spreken nu openlijk over een éénstatenoplossing, misschien als een soort federatie. Maar ik zie het niet snel gebeuren. 3. Komt er vrede als de internationale politiek en de media het vredesproces met rust laten? Dat zou best eens kunnen. Er heerst een mythe dat dit conflict de moeder van alle conflicten is. In het Nederlandse regeerakkoord is alleen over deze kwestie een aparte paragraaf opgenomen. Er is geen enkel conflict waarover de emoties zo hoog oplopen. Politici en journalisten die analyses maken, meningen hebben of suggesties doen, worden meteen pro-Israëlisch of pro-Palestijns genoemd. Wie kritiek heeft op Abbas is een Palestijnenhater, wie kritiek heeft op Netanyahu wordt al gauw weggezet als vijand van Israël. Dat is raar, want wie bijvoorbeeld kritiek heeft op Trump is daarmee niet anti-Amerikaans. Dus, ja, ik vind het best een goed idee: misschien moeten we af van die eindeloze Midden-Oosten paragrafen, bezoekende ministers en Kamerleden, en van de cameras van CNN. In De Wereld volgens Hammelburg beantwoord ik elke zaterdag vragen over een internationaal thema. Hebt u een onderwerp? Stuur dan een mail naar onlineredactie@bnr.nl.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Hij presenteerde veertien seizoenen de populaire tv-serie The Apprentice' en past zijn ervaring grandioos toe. Zijn vaste zinnetjes zijn we zullen zien', of ik weet het al, maar jullie horen nog van me, of misschien snappen jullie het al, maar wacht toch even af'. En we gaan er met boter en suiker in. Neem de deadline over de Iran-deal. Trump heeft allang besloten dat hij een deel van de sancties opnieuw invoert. Waarom zegt hij dat niet gewoon nu al? Vanwege de cliffhanger. En het werkt. Europa bedelt: doe dat alsjeblieft niet. Israël bedelt: die dat alsjeblieft wél, premier Netanyahu kwam zelfs met een tv-show. Zouden Europa en Israël denken dat ze Trump kunnen beïnvloeden? Houd toch op, dat is een illusie. Of neem die deadline over de handelsoorlog, op 1 mei. Waarom juist op 1 mei? Nergens om omdat Trump Europa tot die dag uitstel had gegeven. Dus bleven bloednerveuze Europese ministers en diplomaten de regering-Trump tot de laatste seconde bombarderen met argumenten die ze in Washington allang kennen: een handelsoorlog kent alleen maar verliezers, ze kunnen in Amerika helemaal niet buiten ons fantastische staal en aluminium. Afijn, oude koek. Vervolgens stelt Trump de deadline met een maand uit. Waarom? Nergens om nieuwe cliffhanger. Blije Europeanen hèhè, nieuwe kans. Bange Europeanen uitstel is geen afstel. Niemand in Europa die zegt: weet je wat, Trump, ga lekker je gang. Wat kan ons gebeuren? Wat meer invoerrechten nou èn? Het omgekeerde hoor je nooit. Zeg, Trump, nog één woord over dat staal, en KLM, TUI en Transavia stappen op 1 juni helemaal over van Boeing op Airbus. Scheelt ons trouwens een hoop invoerrechten. Staat het al voor honderd procent vast? We zullen zien, Trump, we zullen zien. See omnystudio.com/listener for privacy information.

1. Kan hij de deal in zijn eentje onderuit halen? Strikt genomen niet. Formeel heeft het Congres de sancties tegen Iran opgeschort en elke vier maanden moet de president een advies geven om die opschorting voort te zetten. Vermoedelijk weigert hij dat op 12 mei. Dan is het aan het Congres om de sancties al dan niet te hervatten. In theorie kan het Congres niets doen, en dan blijft de overeenkomst overeind. 2. Is die kans groot? Nee, want het Congres was al onder Obama, die de deal sloot, tegen. Obama gaf zijn goedkeuring daarom per presidentieel decreet. Uit wraak werd toen de wet aangenomen die elke vier maanden dat presidentiële advies eist. Een meerderheid is nog steeds tegen de deal, dus als er een stemming komt, is het exit Amerika. Maar nogmaals: het Congres kan de zaak ook laten lopen. 3. Het was een overeenkomst tussen Iran en zes landen, goedgekeurd door de VN-Veiligheidsraad. Daar kan Amerika toch niet zomaar van af? Volgens de kleine lettertjes kan dat wél, maar de vraag is wat de andere ondertekenaars doen: Duitsland, Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk, Rusland en China. Rusland en China hebben al gezegd: wij gaan gewoon door. De drie Europese ondertekenaars doen dat waarschijnlijk ook, maar omdat de deal via de VN voor de hele wereld geldt, komt elk land voor die vraag te staan: wel of niet doorgaan. 4. Staat Amerika dus alleen? Ook weer strikt genomen: ja. Maar het Amerikaanse rechtssysteem kent extraterritoriale wetten. Voorbeeld: in Airbus-vliegtuigen zitten heel veel Amerikaanse onderdelen en dus komen er dan sancties tegen Frankrijk, Duitsland en Spanje, als ze toestellen aan Iran verkopen. Amerika beheerst ook het internationale bankverkeer, dus zakendoen met Iran wordt dan vrijwel onmogelijk. Vandaar dat Iran zegt: als Amerika eruit stapt, doen wij dat ook, en dan hervatten wij het nucleaire programma. 5. Trump noemt de overeenkomst de slechtste deal ooit'. Heeft hij een punt? In elk geval staat hij daar niet alleen in; veel landen delen de kritiek. Iran bouwt ballistische raketten, waarvan de critici zeggen: dat is niet in strijd met de letter van de overeenkomst, maar wel met de strekking. Bovendien overtreedt Iran daarmee een VN-resolutie die het raketprogramma verbiedt. Tweede bezwaar: de Iraanse rol in Syrië en als feitelijke leider van Hezbollah. En Trump is fel tegen de looptijd van de deal, want die gaat maar tot 2025. Sommige Europese landen willen, net als Trump, de deal verbreden, maar daarmee gaat Iran nooit akkoord. Achter de schermen wordt daar nog over onderhandeld. Dus: wie weet. Het motto van de voorstanders is: beter een slechte deal dan geen deal. Voor dealmaker Trump is dat vloeken in de kerk. In De Wereld volgens Hammelburg beantwoordt Bernard Hammelburg elke zaterdag vijf vragen over een internationaal thema. Heb je een onderwerp voor hem? Mail BNR, onlineredactie@bnr.nlSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Als je minister Grapperhaus van Justitie en Veiligheid hoort, zijn we maar een stel sukkelaars, in voortdurende verbijstering en doodsangst over wat die vileine Russen ons nu weer flikken. Onze instellingen en bedrijven zijn structureel doelwit, aldus de grimmige boodschap. We hebben dringend digitale dijkbewaking nodig. Het klinkt of wij westerlingen slachtoffers en onschuldig zijn. Dat is allebei onzin. Al vanaf de jaren 80 zit de digitale geschiedenis vol cyberaanvallen, mega-hacks, super-virussen en Trojaanse indringers van mythische proporties. In 1982 nog in de Koude Oorlog blies de CIA in Siberië een Sovjet-gaspijpleiding op door het besturingssysteem van de computer te ontregelen. En dan het roemruchte Stuxnet, een Amerikaans-Israëlische co-productie, die het Iraanse atoomprogramma volledig vernielde. Het zat zo vernuftig in elkaar dat de computers in het besturingssysteem meldden dat alles normaal verliep, terwijl in de kelder de uraniumcentrifuges stonden te smelten. Even terug naar de analoge tijd. In 1949 financierde Amerika in Italië de verkiezingscampagne van de christendemocraten om de razend populaire communisten te blokkeren. In 1953 organiseerde de CIA een staatsgreep tegen de Iraanse premier Mossadeq en hees het Mohammed Reza Pahlavi, alias de sjah, in het zadel. In 1961 werd met Amerikaanse steun de Congolese leider Lumumba vermoord, in 1973 de Chileense president Allende. Decennia lang spekte Amerika de kas van de Japanse Liberaal Democratische Partij, die tot vandaag de dag vrijwel ononderbroken aan de macht is. Zomaar voorbeelden, want tussen 1946 en 2000 intervenieerden Amerika en Rusland samen 117 keer in verkiezingen in andere landen. Het Westen is allang aan het terug-hacken, alleen schrijft de WashingtonPost in een gedetailleerde analyse doe je dat in stilte. We liggen, ook nu, niet met de pootjes omhoog, en we zijn geen onschuldige slachtoffers van die gemene Russen. We zijn, zogezegd, niet van de digitale straat.See omnystudio.com/listener for privacy information.