De Wereld | BNR

Ik heb een beter idee: geef Oost-Europa zijn volledige Nutella-rechten. Stop de discriminatie. Want, ja, Oost-Europa krijgt inferieur voedsel. In de Nutella zit minder cacao, in de vissticks minder vis, in Coca-Cola minder Coca-Cola. Binnen de Europese Unie, waar je wordt doodgegooid met begrippen als gelijkheid, transparantie, fatsoenlijke labeling, gelijk speelveld en gelijke behandeling, worden miljoenen consumenten opgelicht waar ze bij staan. Landen als Slowakije, Hongarije en Polen slaan met regelmaat met de vuisten op de poorten van Brussel, maar Oost-Europa blijft, zoals de Tsjechische minister van landbouw het noemt, de vuilnisbak van Europa. De Poolse krant Gazeta Prawna noemt het grutter-racisme. Als het nu de eerste keer was dat deze kwestie aan het licht kwam, konden de Brusselse ambtenaren zich nog verschuilen achter een Brusselse ambtenarensmoes. Maar de kwestie loopt al maanden. En de media, bijvoorbeeld RTL, hebben de Nutella-discriminatie al eerder aangekaart. Resultaat: nul. Als je echte vissticks wilt, of echte Coca-Cola, dan had je maar niet in Oost-Europa geboren moeten zijn. De VN heeft berekend dat op dit moment 258 miljoen wereldburgers het land van hun geboorte zijn ontvlucht. We kunnen in Europa wel tegen elkaar blijven roepen dat we het met de zogenoemde opvang in de regio gaan redden, maar met zulke enorme aantallen weet je dat de volgende groep binnenkort weer aanklopt aan de grenzen van Europa. Dan hebben wij de Polen, Hongaren, Tsjechen en Slovenen nog hard nodig. Dus ik zou zeggen: begin eens met ze te overspoelen met vissticks met vis, cola met cola en Nutella met chocola. Ook voor een minister geldt dat de liefde door de maag gaat.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Bernard Hammelburg praat erover met oud-staatssecretaris voor Europese Zaken en senator voor het CDA, Ben Knapen. De weerstand van Polen komt ook vanwege hun afkeer van de bemoeienis van Brussel. Hoe moet de EU daarmee omgaan? Joegoslavië Tribunaal Na 24 jaar sluit in Den Haag het tribunaal haar deuren. 161 verdachten kwamen voor inclusief Mladic en Karadzic. Maar heeft het allemaal nou opgeleverd? Rechter bij het tribunaal Alphons Orie kijkt terug. Donald Show En in de Donald Show werpt Amerikawatcher Jan Postma zijn blik op de Verenigde Staten van Trump. Blik op Europa Europa-verslaggever Jesse Pinster over hoe Turkije een boxclub gebruikt om de Duitse komiek Jan Böhmermann te intimideren. It's the Economy, stupid! En economie-commentator Jelle Maasbach bekijkt de wereld met zijn financiële bril. Want uiteindelijk draait het in de wereld om geld.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Wat misschien iets vertelt over de smaak en het inzicht van die kennis, maar die zijn in elk geval beter dan die van het comité dat de Nobelprijs voor de Vrede uitreikt. Waar háált dat stelletje bekrompen relikwieën uit de jaren 70 toch elke keer weer zijn kandidaten vandaan? De Verenigde Naties, de Europese Unie, Aung San Suu Kyi, Barack Obama en dan nu de Internationale Campagne ter Afschaffing van Kernwapens. Beatrice Fihn, de Australische leidster van de Campagne die de Nobelprijs in ontvangst nam, zei dat we maar één driftbui verwijderd zijn van totale vernietiging, wat er bij de internationale media inging als een borrel bij een corpsstudent. Het ging natuurlijk over Kim Jong-un en Donald Trump, die je zeker kunt verwijten een eng machtsspel te spelen, maar die echt niet in een driftbui met rode kop naar die beruchte knop rennen om die in te drukken. Bij die Nobelprijzen is iets ernstigs mis. Alles wat uit het filiaal Stockholm komt, is dik in orde. De Nobelprijzen voor scheikunde, natuurkunde, geneeskunde en economie gaan doorgaans naar de groten der aarde, die hun wetenschappelijke sporen dubbel en dwars hebben verdiend en aantoonbaar hebben bijgedragen aan een betere wereld. Het filiaal Oslo, dat alleen de Nobelprijs voor de Vrede uitreikt, is zon beetje vanaf dag één de weg kwijt geweest. Wees niet verbaasd als dit stelletje wereldverbeteraars volgend jaar de prijs uitreikt aan een vreselijk instituut als de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties. Of misschien wel aan de Nederlandse Vereniging van Huisvrouwen. Als fatsoenlijke media zouden we dit circus moeten negeren. Maar ja, dan loop je zon mooie kop mis als één driftbui verwijderd van totale vernietiging. Niet dat je daarmee ook maar één atoombom tegenhoudt, maar ach, een kniesoor die daarop let. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Paul van Liempt praat met oud-minister van Defensie Eimert van Middelkoop over de toenemende spanningen tussen de bondgenoten en over de nauwere samenwerking binnen Europa op het gebied van Defensie. Brexit Nog steeds geen witte rook in de onderhandelingen over de boedelscheiding tussen de Europese Unie en Groot Brittannië. De deadline is uiterlijk dit weekend, maar willen de Britten wel een deal? Daarover Rem Korteweg, Hoofd onderzoeker bij de Europese afdeling van Instituut Clingendael. Donald Show En in de Donald Show werpt Amerikawatcher Jan Postma zijn blik op de Verenigde Staten van Trump. Blik op Europa Europa-verslaggever Jesse Pinster over hoe er gereageerd wordt op het no-deal scenario in de BrexitSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Bernard Hammelburg praat met Mart Smeets, schrijver van het nieuwe boek Mijn Amerika en oud-presentator van Studio Sport. Smeets beschrijft de positieve en negatieve aspecten van het land, met onder andere het volkslied, wapenbezit en de politieke voorkeur van Elvis Presley. Afrika-top Verder de Afrika-top in Ivoorkust tussen de EU en Afrikaanse Unie. Officieel is het thema de toekomst van de Afrikaanse jeugd en stabiliteit in Afrika. Maar de boodschap is ook: stop de export van migranten. Daarover Ayaan Abukar, politicoloog en medewerker van het tijdschrift over ontwikkelingssamenwerking, Vice Versa. Donald Show En in de Donald Show werpt Amerikawatcher Jan Postma zijn blik op de Verenigde Staten van Trump. Blik op Europa Europa-verslaggever Jesse Pinster over de glyfosaat-rel It's the Economy, stupid! En economie-commentator Paul Laseur bekijkt de wereld met zijn financiële bril. Want uiteindelijk draait het in de wereld om geld. See omnystudio.com/listener for privacy information.

De verhalen over de staatsgreep zijn adembenemend. Via een katholieke priester die met de generaals bemiddelde over wat officieel aftreden heette, kreeg Mugabe, behalve juridische onschendbaarheid, een gouden handdruk van tien miljoen dollar het behoud van zijn salaris van anderhalve ton. Als hij overlijdt, behoudt echtgenote Grace, bijgenaamd Gucci-Grace, de helft van zijn salaris. Dat komt dan bovenop de miljoenen die zij de staat al heeft ontfutseld, en waarvan zij onlangs nog vastgoed en twee peperdure autos kocht in Zuid-Afrika. Hun kinderen smijten met tonnen en doen aan blingbling met champagne, onbetaalbare horloges en glimmende Rolls-Royces. De kliek van rond 40 politici rond Mugabe, in de media in Zimbabwe bekend als G40, sjoemelde voor tientallen miljoenen met hulpgelden, overheidsorders, witwaspraktijken, fantoom-deals met vastgoeden agrarische goederen. Per persoon is in Zimbabwe het jaarinkomen 1.150 dollar, nog geen honderd dollar per maand. De bemiddelaar, vader Mukonori, onthulde dat de afgeserveerde Mugabe niet echt is afgeserveerd. Hij blijft nog klussen als regeringsconsultant . Want in de Afrikaanse wereld zijn senioren er om te adviseren, zei Mukonori tegen de BBC. Waar haalt hij de onzin vandaan? Afgezette Afrikaanse dictators eindigen doorgaans in ballingschap, in de gevangenis of aan de punt van een bajonet. Mugabe was een schurk, die zijn land naar de totale economische en morele afgrond voerde. Hij werd, zoals het dictators betaamt, meer gevreesd dan bewonderd. Dat de generaals rust verkozen boven rellen en akkoord gingen met aftreden in plaats van afzetten, is misschien te begrijpen. Maar instemmen met zulke perverse zakkenvullerij belooft weinig goeds voor de toekomst van het land. De dictator is afgekocht, maar het systeem blijft.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Presentator Bernard Hammelburg sprak met Jan Jaap de Ruiter over welke landen als vangnet moeten dienen. Met Paul Scheffer praatte hij over de invloed van vluchtelingen op de Nederlandse samenleving. Gasten - Jan Jaap de Ruiter is als arabist en universitair docent verbonden aan Tilburg University - Paul Scheffer is migratie-expert en als hoogleraar Europese Studies verbonden aan Tilburg University See omnystudio.com/listener for privacy information.

Onze hoofden werken klaarblijkelijk conservatief. We omarmen de democratie, maar als die een resultaat oplevert dat ingaat tegen onze verwachting, dan leidt dat tot enorme onrust. Duitsland is de motor van de Europese economie en als de Duitsers verkiezingen houden, moeten die leiden tot continuïteit. Dat kan kennelijk alleen met Angela. Feit is dat Angela's CDU-CSU een maand geleden bij de verkiezingen wel de grootste partij bleef, maar stevig verloor. Jean-Claude Juncker, de voorzitter van de Europese Commissie, liep voor de muziek uit toen hij Angela op 24 september feliciteerde met haar overwinning, als een soort garantie voor de continuïteit van Europa. En hij was niet de enige. Het leek wel alsof de hele wereld wilde geloven dat ons collectieve lot was bezegeld met die overwinning, die geen overwinning was. Het kan het einde zijn van Angelas lange politieke loopbaan. In de vele commentaren stapelen de verwijten aan de liberale FDP zich op, alsof het een soort misdrijf is om je uit coalitieonderhandelingen terug te trekken als je het niet eens kunt worden over vluchtelingen en het klimaat. En aan de sociaaldemocratische SPD, die spectaculair verloor en dus weigert opnieuw in een zogenaamde grote coalitie te stappen, waar Angela het voor het zeggen zou hebben. President Steinmeier probeert koste wat kost nieuwe verkiezingen te vermijden, en heeft de partijen teruggestuurd naar de onderhandelingstafel. Hij ziet enorm op tegen een stemming in het parlement om Angela als nieuwe kanselier te benoemen, of een minderheidsregering. Op zijn manier probeert hij de regeringscrisis te beteugelen, die nu al steevast de grootste uit de naoorlogse geschiedenis wordt genoemd. Misschien lukt het, maar de kans op een stabiele regering lijkt van de baan. En wat dan nog? Waarover maken we ons toch zulke zorgen? Nieuwe ronde, nieuw geluk. Zo werkt de democratie die we allemaal zo hartstochtelijk omarmen. En ja, er is vast leven na Angela.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Saoedi-Arabië Eerst pleegde hij een soort staatsgreep in eigen land, nu houdt hij grote schoonmaak. Kroonprins Mohammed bin Salman liet een deel van het kabinet en een aantal miljardairs arresteren, officieel wegens corruptie. Ze zitten deftig opgesloten in het Ritz-Carlton Hotel in Riyad. Volgens Bloomberg is nu ook het Marriott geheel gereserveerd, dus er komen meer arrestaties. Wat is er aan de hand? En wat is hij van plan in Libanon? Te gast: Han ten Broeke, buitenlandwoordvoerder voor de VVD Donald Show En in de Donald Show werpt Amerikawatcher Jan Postma zijn blik op de Verenigde Staten van Trump. Blik op Europa Europa-verslaggever Jesse Pinster houdt zijn oog op de Duitse formatie. Schaffen ze das in Duitsland? It's the Economy, stupid! En economie-commentator Paul Laseur bekijkt de wereld met zijn financiële bril. Want uiteindelijk draait het in de wereld om geld.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Mallotig, want het reglement verbiedt dat lidstaten kritiek hebben op elkaars interne aangelegenheden. Myanmar is lid, maar mocht niet worden aangesproken op de massale verkrachting van en moord op de Rohingya-minderheid. Rodrigo Duterte, de Filipijnse president, is om Trump te citeren een grote vriend, en niet een sadistische massamoordenaar die er trots op is duizenden drugsverdachten te hebben geliquideerd. Verdachten geen veroordeelden. Mallotig door hun ceremoniële handdruk in een menselijke keten, die niets betekent, niets bezegelt en er krankzinnig uitziet, vooral door de stuntelende Trump, die zich duidelijk even geen raad wist. Mallotig omdat er nauwelijks iemand sprak over het echte, grote nieuws dat zich onder hun neus voltrok. Drie Amerikaanse vliegdekschepen stoomden, met begeleidende vlooteenheden, op naar laten we het beestje gewoon bij zijn naam noemen de buurt van Noord-Korea. Dat is echt een magistraal machtsvertoon, met ruim 200 gevechtsvliegtuigen ongeveer zoveel als de Britse krijgsmacht er in totaal bezit. En dan rekenen we het nabij geleden Guam, waar de grote Amerikaanse bommenwerpers zijn gestationeerd, niet eens mee. Zoveel vuurkrachtwas de afgelopen tien jaar niet meer vertoond. Kortom: terwijl iedereen stond te liplezen om een kort ontmoetingsmomentje van Trump en Poetin te interpreteren, en we gniffelden om Kim Jong-un en Trump die elkaar uitscholden voor respectievelijk oude man en klein en dik, liet de Amerikaanse krijgsmacht, gesteund door Japan en Zuid-Korea, zijn tanden zien zoals we zelden meemaken. Dit was geen spel, dit was dreigen met oorlog. Daar is niks mallotigs aan, al viel het de malloten van de ASEAN kennelijk niet eens op. Je moet van roestvrij staal zijn om het niet doodgriezelig te vinden. Nu maar hopen dat het allemaal bluf is. See omnystudio.com/listener for privacy information.