De Wereld | BNR

Russische Revolutie Precies honderd jaar geleden vond de Russische revolutie plaats. Herdenkingen, dus, maar zonder Vladimir Poetin, want die vindt het allemaal maar niks. Wat zegt dat over het huidige Rusland? Dat bespreekt Bernard Hammelburg met Michel Krielaars, oud-Ruslandcorrespondent voor NRC-Handelsblad. Nieuwe burgeroorlog Libanon? Niet alleen in Libanon is de spanning voelbaar nu premier Hariri is afgetreden. Ook in de buurlanden kijkt men met argusogen naar de ontwikkelingen daar. Komt er een nieuwe oorlog? Daarover Martijn van der Kooij, schrijver van het boek Alle dagen Libanon. Donald Show En in de Donald Show werpt Amerikawatcher Jan Postma zijn blik op de Verenigde Staten van Trump. It's the Economy, stupid! En economie-commentator Thom Opheikens bekijkt de wereld met zijn financiële bril. Want uiteindelijk draait het in de wereld om geld.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Krankzinnige tweets, chaos in het Witte Huis, dreigementen met hel en verdoemenis, verbijsterde wereldleiders, Russiagate. Het kan allemaal niet op. Ik geef nogal eens lezingen en of het onderwerp nu de Brexit is, of de olieprijs, of het Midden-Oosten, of de toekomst van Europa, of het liefdesleven van de honingbij de eerste vraag gaat steevast over Donald Trump. Wordt hij afgezet? Begint hij de derde wereldoorlog? Komt die Mexicaanse muur er echt? Heropent hij de kolenmijnen? Gaan alle vreemdelingen eruit? Het antwoord is nee gaat allemaal niet gebeuren. Kan dat dan zomaar? Ja, want in een democratie heeft het volk het volste recht om een omhooggevallen schalleraar in stenen en beton te kiezen. Tot de verkiezing van Trump was CNN een sterfhuis, nu draait het nieuwsstation met een anti-Trump-beleid als een trein, bijna zo goed als de pro-Trump-roeptoeters van Fox News. De marginale kijkdichtheid van weleer is omgezet in een prachtig marktaandeel. Hetzelfde geldt voor The New York Times, die garen spint bij de barrage van aanvallen door Trump over fake nieuws. Oplage eindelijk weer eens omhoog, resultaat en beurskoers ook. De Trump Bump, noemt de krant het. Wat was die brave Obama saai! Wat zouden we ons met Hillary hebben verveeld. Ja, nog wel onderzoek naar gesjoemel met geld, deals met dubieuze landen en het e-mailschandaal. Maar zoiets als dit, met een president die openstaande deuren intrapt, naar hartenlust beledigt en scheldt, het parlement afkraakt, de rechtelijke macht minacht dat kan geen journalist verzinnen. Ik zou dus zeggen, namens de rechtse, linkse en neutrale media: thank you, Mr President, ga lekker door met schelden, beledigen, intimideren en vooral met die kostelijke tweets. Voor ons van de fake media wordt het afkicken, over drie jaar. Of mogen we alvast stiekem hopen op een tweede termijn?See omnystudio.com/listener for privacy information.

Rusland-gate Verder aandacht voor de Rusland-gate. Speciaal aanklager Robert Mueller heeft twee verdachten aangehouden, en een derde bekende schuld. Alle drie kopstukken uit Trumps verkiezingscampagne. Wordt het net rondom president Trump nauwer? Amerikanist Koen Petersen en schrijver van de boeken Showtime en Einddoel Witte Huis Donald Show En in de Donald Show werpt Amerikawatcher Jan Postma zijn blik op de Verenigde Staten van Trump. Blik op Europa Europaverslaggever Jesse Pinster over wat het betekent als er geen Brexit-deal komt. It's the Economy, stupid! En economie-commentator Thom Opheikens bekijkt de wereld met zijn financiële bril. Want uiteindelijk draait het in de wereld om geld.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Toch een bom op Noord-Korea? Of een handelsoorlog met Europa? Na de aanhouding van zijn campagnemedewerkers Manafort en Gates en de bekentenis van oud-adviseur Papadopoulos zei Trump dat het allemaal niets met hem te maken heeft. Wat best kan, maar dat aanklager Mueller diep graaft, staat vast. En waarom jaagt Mueller niet op de echte schurken, zei Trump: Hillary en de Democraten, dus. Hij wordt op zijn wenken bediend, want Mueller heeft zijn vizier ook gericht op de Democratische lobbyist Tony Podesta, de broer van John, Hillarys campagneleider. Het net vernauwt zich. Richard Nixon, tot nu toe de enige Amerikaanse president die aftrad in 1973 door het Watergate-schandaal stortte zich in zijn toenemende isolement geheel op het buitenland: een baanbrekend ontwapeningsverdrag met de Sovjet-Unie, herstel van de betrekkingen met China, en natuurlijk Vietnam. Bill Clinton liet, op het hoogst van het Monika Lewinsky-schandaal, terroristische cellen in Soedan en Afghanistan bombarderen. Naar verwachting, komt Noord-Korea met een nieuwe proef met een atoombom, misschien boven de Grote Oceaan. Grijpt Trump die kans om de little rocket man aan te vallen? Het is om kippenvel van te krijgen, maar de kans dat hij zoiets doet is nu groter dan voordat aanklager Mueller toesloeg. Of een handelsoorlog? Vliegtuigbouwer Boeing lobbyde met succes bij de regering-Trump om een order van Delta Air Lines bij de Canadese concurrent Bombardier te blokkeren, met 300 procent extra invoerrechten. Canada is woest, maar ook Groot-Brittannië, want Bombardier heeft een grote fabriek in Noord-Ierland. Groot-Brittannië zit nog steeds in de Europese Unie, en dus dreigt hier een gigantisch conflict. Trump blijft een ongeleid projectiel, en hoe verder Russiagate hem in het nauw drijft, hoe groter de kans dat hij zijn gram haalt buiten de grenzen. Het Trump-feuilleton, spannend, vermakelijk of verwerpelijk als het moge wezen, gaat ook over ons. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Presentator Bernard Hammelburg praat onder andere met Rob de Wijk over de vraag of dit conflict nog op te lossen is. En met Remco Breuker gaat Bernard dieper in op de situatie in Noord-Korea zelf. Kijk de uitzending hier terug: Kims Volvo's Wat hebben 43 jaar oude Volvos te maken met een diplomatieke oplossing voor het conflict met Noord-Korea? Jesse Pinster, Europa-verslaggever legt uit. Donald Show Zoals elke week schuift Jan Postma, Amerika-watcher, aan over de Verenigde Staten van Trump. Hoe kijkt men in het Witte Huis naar Kim Jong-un? Zelf vragen? Heb je zelf nog een vraag over Noord-Korea? Stel ze dan live tijdens de uitzending. En na de uitzending blijft Remco Breuker nog even om met jullie te debatteren. LIVE meekijken Geen mogelijkheid om langs te komen? Kijk om 15:00 uur mee via BNR.nl Gasten Rob de Wijk is als hoogleraar verbonden aan de faculteit Governance & Global Affairs en is directeur van het Haags Centrum voor Strategische Studies. Remco Breuker is hoogleraar Koreastudies aan de Universiteit Leiden. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Politici vallen over elkaar heen om aan te tonen dat ze écht geen Eurofiel zijn. In het Nederlandse regeerakkoord, bijvoorbeeld, staat voornamelijk waar de EU vooral níet heen moet. Soevereiniteit is heilig. Maar dan weer niet als het over Catalonië gaat, of Lombardije, of Schotland, of Corsica. Corsica? Jazeker, daar heb je ook een onafhankelijkheidsbeweging, die deel uitmaakt van de eilandcoalitie. Een luis in de pels van Parijs. Vandaar dat president Macron de Spaanse premier Rajoy meteen bijviel in de kwestie-Catalonië. Want de Corsicanen moeten vooral niet teveel babbels krijgen. In tegenstelling tot de Belgische premier Michel, die tot razernij van Rajoy op kalmte en bemiddeling door Europa aandrong. Niet alleen Rajoy, maar eigenlijk de hele Brusselse elite was woest. Dat is raar, want als er één land is waarnaar we moeten kijken als het om afsplitsingsbewegingen en regionaal nationalisme gaat, is het België. Een land met vier staten: Vlaanderen, Wallonië, Duitstalig Oost-België en Brussel. Een land met afhankelijk hoe je telt zes of zeven regeringen. Een land met 56 ministers en 68 ministersposten. Dat kost krankzinnig veel geld, en we maken er graag grappen over. Maar je kunt het ook omdraaien: de Belgen zijn er toch maar mooi in geslaagd met de taalstrijd en het separatisme te leven. Daar kunnen de Spanjaarden, en de Italianen, en de Fransen nog een puntje aan zuigen. De EU is een unie van democratieën, en daar lopen dingen wel eens anders dan wat een handjevol West-Europese landen blieven. Oostenrijk en Tsjechië hebben net dubieuze regeringen gekozen. Dat is lastig, maar het kenmerk van democratieën is dat ze hun eigen politieke piketpaaltjes slaan. Hetzelfde geldt voor separatisten. De EU heeft niet één cultuur, niet één taal. Het is een caleidoscoop van culturen, talen, en wild uiteenlopende nationale en nationalistische gevoelens. Dat Europa daarvoor niet meer naar het Belgische model kijkt, lijkt een gemiste kans. Een soort Belgenmop, eigenlijk.See omnystudio.com/listener for privacy information.

De Blik van de Britten Verder de Britse blik op de Brexit. De Europeanen zijn diep bezorgd over de impasse in de onderhandelingen. Maar de Britten denken, dat komt wel goed. Hoe dat komt, bespreekt Bernard Hammelburg met Patrick van IJzerdoorn, Groot Brittannië-correspondent voor De Volkskrant en schrijver van het nieuwe boek: Koel Brittannië -De behoudende ziel van de Britten Japanse verkiezingen Radboud Molijn, Japankenner en directeur van GlobalBridges, over de Japanse verkiezingen en de van Noord-Korea daarin. Donald Show In in de Donald Show werpt Amerikawatcher Jan Postma zijn blik op de Verenigde Staten van Trump. Blik op Europa Europaverslaggever Jesse Pinster over de Catalaanse onafhankelijkheidswens It's the Economy, stupid! En economie-commentator Paul Laseur bekijkt de wereld met zijn financiële bril. Want uiteindelijk draait het in de wereld om geld. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Met zijn EU-collegas deed hij een klemmend beroep op het Amerikaanse Congres om de veiligheid in de wereld te behoeden door de Iran-deal intact te laten. Want sinds president Trump vorige week weigerde die overeenkomst opnieuw te certificeren, ligt het lot van het verdrag in handen van het parlement. Voor de duidelijkheid: Trumps voorganger Obama kreeg het verdrag niet door zijn Congres en tekende toen per decreet. Uit wraak nam het Congres een wetje aan dat de president dwingt elk kwartaal te verifiëren of Iran zich aan de afspraken houdt, en daarvoor te tekenen. Trump vindt het verdrag waardeloos, en die driemaandelijkse Iran-APK-test al helemáál onzin, en dus is hij daarmee gestopt. Laat het Congres het daarbij? Dan verandert er feitelijk niets. Of komt het Congres met nieuwe sancties? Dan wordt het ingewikkeld. De EU-lidstaten zeggen: wij gaan gewoon door met het herstel van de betrekkingen met Iran. Maar omdat Amerikaanse sancties ook Europese bedrijven kunnen treffen, voeren Europese regeringen een harde lobby bij het Amerikaanse Congres. Er staat een hoop op het spel, want de Europese export naar Iran is nu al 4,5 miljard euro. Is Europa het dan helemaal oneens met Trump? Nee, over het Iraanse raketprogramma is iedereen even verontwaardigd. Maar dat valt formeel buiten het verdrag, al is er wel een resolutie van de VN-Veiligheidsraad die het verbiedt. Trump zegt dus terecht: dit is in strijd met de strekking van het verdrag, dus het deugt allemaal niet. Zijn Franse collega Macron zegt: het deugt allemaal niet, dus moeten we Iran dwingen met die raketten te stoppen. En dat is precies het pleidooi dat Bert Koenders ondersteunt. De Iraniërs zeggen woedend te zijn en dreigen hun nucleaire programma te hervatten. Maar menen zij dat nou echt? Hangt ervan af wie je het vraagt. President Rouhani, die als gematigd wordt gezien, wil door op de ingeslagen weg van ontspanning met het Westen. Maar de moellahs van het staatshoofd, Khamenei, zijn Trump dankbaar, want zij waren van meet af aan tegen het stilleggen van het atoomprogramma. Toenadering betekent in hun ogen dat de westerse duivel wint. En dus speelt Trump de hardliners in de kaart. Bert Koenders snapt dat, en laat op de valreep nog even zijn tanden zien. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Chinees Partijcongres In China staat het partijcongres voor de deur waar misschien wel de machtigste man van de wereld wordt gekozen: de leider van China. Te gast: Henk Schulte Nordholt, China-deskundige en schrijvervan het boek: China en de barbaren Donald Show In in de Donald Show werpt Amerikawatcher Jan Postma zijn blik op de Verenigde Staten van Trump. Iran-deal Stapt Donald Trump Amerika uit het Iran-akkoord? Daarover Jan van Benthem, buitenlandcommentator van het Nederlands Dagblad. Blik op Europa Europaverslaggever Jesse Pinster over de verkiezingen in Oostenrijk. It's the Economy, stupid! En economie-commentator Paul Laseur bekijkt de wereld met zijn financiële bril. Want uiteindelijk draait het in de wereld om geld. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Veel tegenstanders van wapenbezit zijn Democraten, maar de Democraten zijn zeker niet tegen wapenbezit. Beide partijen en hun huidige en voormalige leiders staan pal achter het Tweede Amendement op de Grondwet, dat garandeert dat de burger wapens mag bezitten en dragen. Je kunt hooguit zeggen dat Democraten, als zich weer eens zon massaslachting heeft voorgedaan, wat sneller pleiten voor beperkingen. Stephen Paddock, de slager van Las Vegas, deed zijn uiterste best om zoveel mogelijk slachtoffers te maken, onder meer door gebruik van een apparaat waarmee je gewone wapens kunt ombouwen tot snel-vurende machinegeweren. De Democraten kwamen onmiddellijk met een voorstel deze apparaatjes te verbieden. Maar ze zijn tegen wijziging van de Grondwet. Dat gold ook voor Barack Obama, die na een aantal ernstige moordpartijen tijdens zijn presidentschap pleitte voor het terugdringen van het wapenbezit, maar erbij zei: Ik geloof in het Tweede Amendement. Hillary Clinton drong tijdens de presidentsrace aan op het verbieden van zware, automatische aanvalsgeweren, maar ook zij verdedigde dat Tweede Amendement. Bernie Sanders, de meest linkse kandidaat van vorig jaar, is zelfs tegen beperkende maatregelen. Bill Clinton vocht als president wél voor beperkende maatregelen, maar ook hij hield vast aan het grondwettelijk recht om wapens te bezitten. Waaraan ontlenen al die commentatoren die deze misstand in de schoenen van de Republikeinen schuiven hun kennis? Het is allemaal treurig genoeg, en je zou kunnen zeggen dat een fatsoenlijke samenleving het wapenbezit niet grondwettelijk aanmoedigt. Het tenen krullende argument van de wapenlobby dat het niet wapens zijn die mensen vermoorden, maar mensen, is een bewijs van primitieve verheerlijking van geweld. Maar ook aan dit collectieve complex lijden Democraten net zo zeer als Republikeinen.See omnystudio.com/listener for privacy information.