De Jesse Frederik Show

Luisteraars! Dit keer een gesprek met Eva Rovers, auteur van het kersverse boekje Nu is het aan ons. In het boekje doet zij een oproep tot echte democratie. Geen verkozen aristocratie van parlementariërs, maar een burgerberaad, waarbij honderd willekeurig ingelote Nederlanders praten over oplossingen voor heikele politieke kwesties. De afgelopen jaren zijn er enkele succesvolle burgerberaden geweest: in Ierland over abortus, in Frankrijk over klimaatverandering, in de gemeente Zeist over lokale bezuinigingen. Wat valt er te leren van die ervaringen? En kunnen we hiermee het draagvlak voor het tegengaan van klimaatverandering vergroten? Hoe voorkom je dat steeds dezelfde witte, hoogopgeleide, gepensioneerde mannen komen opdagen (zoals bij inspraakavonden vaak het geval is)? En is klimaatverandering werkelijk het beste onderwerp voor een burgerberaad? Elk voornemen roept vaak honderden nieuwe technische vragen op. Oké, minder energie gebruiken, maar hoe dan? Welke apparaten gaan we reguleren? En als we stofzuigers gaan reguleren, gaan we dat doen door verhandelbare uitstootrechten, met emissienormen, met een hard plafond op input vermogen? Wat voor soort vragen moet een burgerberaad beantwoorden?Leesvoer bij deze aflevering:- Wil je je verder verdiepen in burgerberaden? Bestel dan Eva haar pleidooi Nu is het aan ons via onze kiosk.
 (http://corr.es/aanons)- Jesse had het ook even over dit onderzoek van de Universiteit Leiden waarin verschillende burgerberaden onder de loep zijn genomen.
(https://corr.es/89886e)- Eva noemde het stuk The Other Guy and Me van Bastian Berbner waarin hij verslag doet van een burgerberaad in Duitsland. Lees de Engelse vertaling op de website van True Story Award.
 (https://corr.es/c509e0)See omnystudio.com/listener for privacy information.

Met zijn vernieuwende ideeën over de journalistiek zou je Joris Luyendijk gerust de intellectuele founding father van De Correspondent kunnen noemen. Hij is antropoloog en auteur van bestsellers als Het zijn net mensen (2006), Dit kan niet waar zijn (2015) en, vers van de pers, De zeven vinkjes. We spreken Joris over dat laatste boek, dat al veel stof heeft doen opwaaien. Het gaat over hoe mannen 'zoals Joris Luyendijk' de baas spelen. Zij hebben namelijk zeven 'vinkjes' die hen de wind in de rug geven: man (1), hetero (2) en wit (3). Ze hebben minstens één hoogopgeleide of welgestelde ouder (4), minstens één in Nederland geboren ouder (5), en ze zijn zelf naar het vwo/gymnasium (6) en naar de universiteit (7) gegaan.We gingen met Joris in gesprek over zijn eigen leercurve en zijn werkwijze als schrijver. We vroegen wanneer succes dan wel echt 'verdiend' is (wat Joris een 'typische zevenvinkjesvraag' vindt), en spraken over de ‘quasi-ironische opgewektheid van zevenvinkjes’ die het presteren om boeken te schrijven met titels als De meeste mensen deugen. Een van de interessantste dingen zei Joris toen de microfoon helaas al uit stond. Dus bij dezen: hij merkte op dat in het publieke debat 'hypocrisie' vaak strenger wordt bestraft dan slechtheid. Je kunt beter helemaal geen idealen hebben, dan je idealen tekort doen. En die fixatie op de hypocrisie van anderen zou wellicht eens moeten veranderen – want hypocriet zijn we uiteindelijk allemaal, in zekere mate.Leesvoer voor bij de aflevering• We spraken uiteraard met Joris over zijn nieuwste boek, De zeven vinkjes (https://corr.es/350a05)• Eerder kwam ook dit gesprek tussen correspondent Valentijn de Hingh, auteur Dilara Bilgiç en Joris uit op De Correspondent. Met zijn drieën spraken zij over identiteit en labels. (https://corr.es/df4098)• Ook werd het boek Witte onschuld. Paradoxen van kolonialisme en ras, van Gloria Wekker kort genoemd. (https://corr.es/321cd4)See omnystudio.com/listener for privacy information.

Luisteraars! Dit keer een gesprek met Jelmer Mommers, gewaardeerd collega en auteur van het ge-update boek 'Hoe gaan we dit uitleggen?' (die moet je dus kopen). De podcast verloopt langs de klassieke lijnen van de protestantse preek: verdoemenis, verlossing, dankbaarheid. Hoe staat het klimaat ervoor? Veel ruimte is er niet meer om de opwarming onder anderhalve graad te houden. En we lijken af te koersen op meer opwarming. Maar wat dan? Hoeveel zorgen moeten wij ons maken over doemscenario's? Ondertussen zijn er ook een hoop ontwikkelingen die positief stemmen. Hernieuwbare energie concurreert fossiele bronnen er op kosten al bijna uit. Iets wat tot voor kort eigenlijk niet voorstelbaar was. Maar kunnen we het ook bouwen? We lopen aan tegen tekorten aan personeel en stroperige procedures. De milieubeweging is altijd goed geweest in 'nee' zeggen, maar wat als er nu vaker 'ja' moet worden gezegd. Tot slot: Rusland is een energiesupermacht, die Europa voorziet van kolen, gas en olie. Daar zijn we inmiddels niet meer zo blij mee. Wat betekent dat voor de energietransitie? Er was ogenschijnlijke onenigheid tussen Jelmer en mijzelf (Jesse). Ik vind dat we meer inheems Europees gas moeten winnen om de gasafhankelijkheid af te bouwen. Jelmer vond dat een te snelle conclusie. Wij weten de bron van ons conflict te herleiden tot Genesis 1.Leesvoer bij deze aflevering• Rutger opende de aflevering door het kort te hebben over de meest recente toespraak van Roger Hallam, mede-oprichter van Extinction Rebellion in het Verenigd Koninkrijk: Advice to young people as they face annihilation (https://corr.es/37f702)• We bespraken ook het boek The Ministry for the Future van Kim Stanley Robinson. Een fictief boek over de verschrikkelijke gevolgen van klimaatverandering en de reacties daarop van een verzonnen overheid. (https://corr.es/2ca8bc)• En we noemden How to blow up a pipeline van Andreas Malm. Een boek waarin hij vrij extreme maatregelen noemt om klimaatverandering tegen te gaan. (https://corr.es/1f7982)• Beluister hier de vierdelige podcastserie NEPA van correspondent Maite Vermeulen en audioredacteur Jacco Prantl over elektriciteit in de grootste stad in Afrika Lagos, Nigeria. (https://corr.es/nepa)• Collega Tamar Stelling schreef eerder over de noodzaak van een planetaire bijsluiter om milieuproblemen écht op te kunnen lossen: Waarom geen enkel milieuprobleem een oplossing heeft. (corr.es/888228)• Er is echter ook veel goed nieuws te verkondigen over het klimaat – al zijn we er nog lang niet. Jelmer schreef daar recentelijk dit stuk  (https://corr.es/3a2a3a) over, en zelfs een heel boek waarin je kunt lezen wat je zelf kunt doen om het klimaat een handje te helpen. Bestel hier de nieuwste editie van Hoe gaan we dit uitleggen. (corr.es/klimaatboek)See omnystudio.com/listener for privacy information.

Neem in deze dagen maar eens een podcast op die nog actueel is op het moment dat je de aflevering publiceert. Terwijl de geschiedenis in een krankzinnige stroomversnelling is beland, kunnen we van één ding vrij zeker zijn: Europa heeft volgende week, volgende maand én volgend jaar nog honderden miljarden kubieke meters aardgas nodig. En daarvoor zijn we vooral afhankelijk van Rusland. Sterker nog, terwijl in de afgelopen dagen de tanks oprukten in de richting van Kyiv, kwam er alleen maar méér Russisch gas door Oekraïense pijpleidingen richting Europa. Ongeveer 40 procent van het gas dat we in Europa gebruiken om stroom op te wekken, fabrieken te laten draaien en huizen te verwarmen, komt uit Rusland. Kunnen we wel zonder Russisch gas?Het is makkelijk te roepen dat we zo snel mogelijk van dat Russisch gas af moeten. Maar kan het ook in de praktijk? Hoe wekken we onze energie nog op als we tegelijkertijd de Duitse en Belgische kerncentrales uitzetten, de Groningse gaskraan dichtdraaien, biomassa in de ban doen en kolencentrales sluiten? De pijnlijke waarheid is dat zonne- en windenergie nog maar een fractie van onze energiebehoefte dekken. Oftewel: de oorlog in Oekraïne herinnert ons er wederom aan dat onze economie nog door en door fossiel is, en dat we niet zomaar zonder gas kunnen. Een pleidooi om 'van het Russisch gas' af te gaan zou dan ook zo concreet mogelijk moeten zijn over de grote consequenties voor ons allemaal. Een geel-blauw vlaggetje in je Twitterprofiel is één ding, maar zijn we ook bereid om echte offers te brengen?Leesvoer bij deze aflevering:• Het stuk van Jolle Demmers, hoogleraar Conflict Studies aan de Universiteit Utrecht, dat Rutger vond na een retweet van Baudet: Wapens? Sancties? Nederland zou moeten aansturen op bemiddeling tussen Rusland en Oekraïne. (https://corr.es/26ae10)• Hier vind je de column van Correspondent Simon van Teutem waarin hij betoogt dat we zo snel mogelijk van Russisch gas af moeten: Solidair zijn met Oekraïne? Draai de Russische gaskraan dicht. (https://corr.es/32eb18)• Meer informatie over Russisch gas en onze afhankelijkheid daarvan vind je in dit stuk door denktank Breugel, gepubliceerd bij Foreign Affairs: The Kremlin's Gas Wars. (https://corr.es/7edf29)• En een update van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) waaruit blijkt dat Nederlandse huishoudens nog lang niet van het gas af zijn, geschreven door Pieter Boot. (https://corr.es/cf506c)See omnystudio.com/listener for privacy information.

Er was een tijd, niet eens zo heel lang geleden, dat de slavernij – het uitbuiten en verhandelen van mensen – een geaccepteerd en normaal onderdeel van de maatschappij was. Maar op een gegeven moment is het verdwenen. Of althans, volgens de Internationale Arbeidsorganisatie leven er nog steeds 40 miljoen mensen in slavernij, maar het verhandelen van mensen is nu in ieder geval verboden, illegaal, in ieder land op aarde.Het is makkelijk om te denken dat die officiële afschaffing van de slavernij onvermijdelijk was. Het gevolg van de Verlichting, de industrialisatie, of 'de vooruitgang' in het algemeen. Maar niets is minder waar. De geschiedenis van het abolitionisme, de beweging om de slavernij voor eens en altijd af te schaffen, laat zien dat het ook heel anders had kunnen lopen. Hoe is het de abolitionisten gelukt om zo'n vanzelfsprekend en zo'n lucratief instituut omver te werpen? Een ding is zeker: vandaag de dag kunnen we nog steeds ongelofelijk veel leren van hun succes. In de afgelopen maanden verslond Rutger het ene na het andere boek over deze fascinerende geschiedenis, en in deze podcast vertelt hij over een aantal lessen die we vandaag de dag nog altijd kunnen toepassen.Leesvoer bij deze aflevering• Rutger heeft het op een gegeven moment over de ‘nobele verliezer’. Rebecca Solnit schrijft in Hope in the Dark over hetzelfde idee: over hoe bepaalde activisten het stiekem wel fijn vinden om te verliezen omdat dat bewijst dat ze gelijk hebben. (https://corr.es/a96cfc)• Ook vertelt hij over Seymour Drescher en zijn boek Econocide, waarin uitgebreid besproken en aangetoond wordt dat de afschaffing van de slavernij zeer schadelijk was voor de Britse economie. (https://corr.es/b4d286)• En die pil die in de studio lag? Dat was The History of the Rise, Progress, and Accomplishment of the Abolition of the African Slave-Trade by the British Parliament van Thomas Clarkson. (https://corr.es/23bf36)See omnystudio.com/listener for privacy information.

De meeste mensen zullen de wereld niet veranderen. De kleine groep die dat wel doet, vaart op haar eigen kompas, maakt het zichzelf bewust moeilijk en wordt vaak verketterd door de rest. Om de grote problemen van onze tijd aan te gaan hebben we meer van dit soort radicalen nodig. Lees hier het artikel: https://decorrespondent.nl/13098/de-niet-zo-subtiele-kunst-van-giving-a-fuck/503552610-dbc9f3bf***Nieuw: de Correspondent-luisterapp! Vanaf nu kun je voor de beste en meest privacyvriendelijke luisterervaring terecht in de Correspondent-app. Ontdek 500+ shows en verhalen en ga in gesprek met je favoriete correspondenten. Download de app snel in de app-store! Geen lid? Maak ook onafhankelijke journalistiek mogelijk en krijg toegang tot de app: corr.es/wordlid. ***Productie : Julius van Ijperen, Kerem Özilhan en Jacco Prantl Voor vragen, opmerkingen of suggesties mail naar post@decorrespondent.nlSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Luisteraars! Rutger zou op een tournee door de Amerika's trekken om zijn boek aan de man te brengen, maar omikron gooide roet in het eten. Maar de gast was al geboekt, het ontoegankelijke gesprek al gepland! Ik praat met Coen Teulings, voormalig directeur van het CPB, en thans econoom.We hebben het vooral over alle plannen van het nieuwe kabinet: is het een probleem dat het kabinet zoveel geld uitgeeft? En, leuk dat we het geld uitgeven, maar hebben we ook de handjes: zijn er wel de mensen om al dat werk te doen? Bijvoorbeeld: in de kinderopvang. Is het wel verstandig om 95 procent van de kinderopvangkosten door de overheid te laten betalen? En al die financiering van grote investeringen via fondsen (mobiliteitsfonds, stikstoffonds, klimaatfonds): is dat een goed plan? We hebben het ook over de uitspraak van de Hoge Raad, waardoor de vermogensheffing in gevaar is gekomen. Best een beetje een vreemd verhaal. En ook: een slechte zaak als spaargeld minder zwaar wordt belast dan aandelen, aldus Teulings.En natuurlijk weer een rondje van de rubriek overgewaardeerd of ondergewaardeerd. Schatten we de Hongaarse econoom János Kornai wel op waarde? Dat wil je weten.Leesvoer bij deze aflevering• Meer informatie over box 3 kun je vinden in dit artikel van NLFiscaal: Politiek: Pinokkio en vermogensbelasting.(https://corr.es/ba1792)• We bespraken ook de Hongaarse econoom János Kornai, die onlangs overleden is maar wiens nalatenschap hier goed samengevat wordt: Economics of socialism and transition: The life and work of János Kornai, 1928-2021. (https://corr.es/9560fd)• En je kunt verder duiken in de wet van Baumol via The Baumol Effect, te lezen op Marginal REVOLUTION. (https://corr.es/1d256d)See omnystudio.com/listener for privacy information.

Luisteraars! Dit keer een podcast met concurrent en collega Ties Joosten van Follow the Money. Ties schreef een boek getiteld De blauwe fabel: Waarom we de KLM al een eeuw lang tegen elke prijs in de lucht houden. Vlak na de corona-uitbraak vond er een debat plaats in de Tweede Kamer over KLM, dat in zwaar weer verkeerde. Kamerleden tuimelden over elkaar heen om hun lof uit te spreken over KLM.PVV: ‘Vriend en vijand zijn het erover eens dat we de blauwe trots, de blauwe zwaan, moeten redden.’ FVD: ‘De KLM staat voor alles wat goed is aan Nederland: degelijkheid, betrouwbaarheid, efficiëntie en klantvriendelijkheid.’ Het CDA: ‘Doe alstublieft wat nodig is in het belang van Nederland.’ De PvdA vond KLM belangrijk ‘voor de Nederlandse economie in den brede’ en 50PLUS had het over ‘onze extra afgetrainde blauwe zwaan’. En natuurlijk, minister Cora van Nieuwenhuizen, die aangaf dat 'het succes van KLM het succes van Nederland is'. Ties Joosten laat in zijn boek zien dat dit een patroon is dat zich al zo'n honderd jaar herhaalt: KLM dreigt zo'n beetje elk decennium failliet te gaan, waarna de overheid haar te hulp schiet. Onze verhouding met KLM lijkt al een hele tijd meer op een liefdesrelatie dan op een gezonde zakelijke band.En het is helaas niet alleen KLM dat steeds gered wordt door de overheid. In Europa is er een soort half-markt, waarin we enerzijds de luchtvaart hebben geliberaliseerd, maar anderzijds overheden hun nationale luchtvaartmaatschappijen ondersteunen met subsidies. Vliegen is zo goedkoper dan gerechtvaardigd.De negatieve effecten van de luchtvaart zijn ook steeds duidelijker. Als je alle vluchten van KLM bij elkaar optelt, dan is het bedrijf de grootste uitstoter van CO2 in Nederland, aldus Joosten. En de vliegtuigen die over dichtbevolkt Nederland heen vliegen, veroorzaken grove geluidsoverlast. Joosten legt in de podcast uit dat de baten van Schiphol consequent worden overdreven, waarbij bijvoorbeeld al het toerisme wordt toegerekend aan de nationale luchthaven. Moet de luchtvaart dus wel blijven groeien of is het tijd voor krimp? Leesvoer bij deze aflevering: Ties Joosten schreef voor Follow The Money eerder over het dierenleed in de bio-industrie: 'Het restafval van de zuivelindustrie: drie kalfjes per minuut' (https://corr.es/1o5rkt) Het nieuwe boek van Joosten, over de Nederlandse luchtvaart: De blauwe fabel: Waarom we de KLM al een eeuw lang tegen elke prijs in de lucht houden (https://corr.es/eic8p3) En hoe komt het eigenlijk dat we zo goedkoop kunnen vliegen? We hadden het al even over de subsidiëring hierachter, maar hier vind je het hele verhaal: 'Een goedkoop vliegticket komt niet uit de lucht vallen' (https://corr.es/0ph2t5)See omnystudio.com/listener for privacy information.

Luisteraars! Een nieuw jaar, een nieuwe podcast. Dit keer hebben we het over een simpele vraag: hoe functioneert onze democratie? En dan niet zoals ze je bij maatschappijleer vertellen, maar hoe werkt het écht?Kiezen wij de politici die passen bij onze opvattingen, of werkt het heel anders? Hebben de meeste mensen überhaupt wel opvattingen over de meeste politieke kwesties? En als 'het volk' veel minder invloed heeft dan we denken, wat zijn dan de implicaties voor mensen die de wereld willen veranderen? Jesse bespreekt het fascinerende boek Democracy for Realists, waarin twee politicologen een nogal ontnuchterende theorie uit de doeken doen over hoe ons democratische bestel daadwerkelijk functioneert. Rutger borduurt voort op dit verhaal door te vertellen over wat hij in de afgelopen maanden heeft gelezen over de afschaffing van de slavernij. De geschiedenis van het abolitionisme blijkt namelijk ook een heel merkwaardige geschiedenis, waarin de juiste dingen voortdurend gebeuren om de verkeerde redenen.Leesvoer bij deze aflevering• Jesse heeft zich tijdens de feestdagen verdiept in het boek Democracy for Realists: Why Elections Do Not Produce Responsive Government van Larry Bartels en Christopher Achen (https://corr.es/txe8ivkz)• We hadden het ook over een onderzoek van het Sentience Institute waaruit naar voren kwam dat ongeveer de helft van de Amerikanen vindt dat slachthuizen afgeschaft moeten worden, maar er wel veel minder vegetariërs zijn dan je op basis van dit gegeven zou denken: Survey of US Attitudes Towards Animal Farming and Animal-Free Food (https://corr.es/z87vehev)• Verder noemden we de economische analyse van de verkiezingsprogramma’s van het CPB: Keuzes in kaart 2022-2025 (PDF) (https://corr.es/x6yxhwv4)• Rutger had het ook nog even over de boekentip die hij eind vorig jaar deelde: Bury the Chains: The British Struggle to Abolish Slavery van Adam Hochschild en het boek Moral Capital van Christopher Leslie Brown (https://corr.es/f4rzbedx en https://corr.es/wmoayx4h)See omnystudio.com/listener for privacy information.

Luisteraars! De laatste aflevering van het jaar alweer. Jullie hadden nog van ons tegoed: een analyse van het coalitieakkoord. We lazen ’t van a tot z en hebben er wat gedachten over.Een podcast, in een notendop, over gratis kinderopvang, de terugkeer van de studiebeurs, de onzalige bedrijfsopvolgingsregeling, de Wet excessief lenen bij eigen vennootschap (klinkt saai, is extreem belangrijk), over het smijten met miljarden, over de plannen om klimaatverandering aan te pakken, en over de olifant in de kamer: wie gaat al dat werk eigenlijk doen? Staan we aan de vooravond van een nieuwe toestroom arbeidsmigranten? Tussendoor hebben we nog wat reflecties over hoe radicaal het politieke tij keerde in de afgelopen tien jaar, en hoe belangrijk wetgeving überhaupt is.Leesvoer bij deze aflevering:• Omzien naar elkaar, vooruitkijken naar de toekomst. Coalitieakkoord 2021 – 2025. (https://corr.es/pdgd4nuq)• Jesse noemde ook Effect Wet studievoorschot op toegankelijkheid en leengedrag van het Centraal Planbureau. (PDF) (https://corr.es/mc7ab84i)• Het artikel The Economics of Control: Principles of Welfare Economics van Abba P. Lerner. (https://corr.es/gtvg6pra)• Ook genoemd is de Erf- en schenkbelasting en de bedrijfsopvolgingsregeling van de Belastingdienst. (PDF) (https://corr.es/fd6zkous)• Een artikel van Jesse dat in 2019 bij De Correspondent verscheen: Hoe een goedbedoelde belastingregel voor de bakker op de hoek een goudmijn voor de allerrijksten werd. (https://corr.es/8umunqtu)- En mocht je nog op zoek zijn naar een cadeautje voor de feestdagen, bestel dan hier de luxe-editie van De meeste mensen deugen van Rutger! (https://corr.es/89v8d6pc)See omnystudio.com/listener for privacy information.