De Jesse Frederik Show

Luisteraars! Hoe verander je de wereld? Als het gaat over een ethisch leven, dan gaat het vaak over wat we allemaal niet meer mogen: niet vliegen, geen vlees eten, misschien zelfs geen kinderen krijgen. Maar als je dan alles goed doet, heb je in het beste geval je persoonlijke impact tot nul gereduceerd – alsof je net zo goed niet had bestaan. Er is een nieuwe beweging van mensen die zichzelf, een tikje pompeus, 'effectieve altruïsten' noemen en die de lat hoger leggen. Zij benadrukken dat mensen uit rijke landen, zoals Nederland, beter kunnen focussen op hoe ze hun twee meest schaarse goederen besteden.In de eerste plaats: je geld. De modale Nederlander behoort al tot de rijkste 3,5 procent van de wereldbevolking, maar gemiddeld geven Nederlanders slechts 0,4 procent van hun inkomen aan goede doelen (waarbij ze doorgaans geen aandacht besteden aan de vraag welke doelen het effectiefst zijn). En in de tweede plaats: je tijd. Een fulltime carrière bestaat uit 80.000 uur (2.000 werkweken) en hoe we die tijd besteden is een van de belangrijkste beslissingen van ons leven. Effectief altruïsten hebben een systeem bedacht om te onderzoeken hoe je die tijd het best kan besteden – hoe ziet een moreel ambitieuze carrière eruit?Leesvoer bij deze aflevering:• Wil je meer weten over de bullshitbanen (en of jij er een hebt)? Eerder spraken we econoom Robert Dur hierover: een serieus gesprek over mensen met bullshitbanen(https://corr.es/52923c).• We noemden nog meer Rudi & Freddie-klassiekers! Zo hadden we het over een aflevering waarin we met oud-Kamerlid Bart Snels spraken (https://corr.es/abbad6). Ook ons gesprek over het effectief altruïsme zal je bekend in de oren klinken. Dat vind je hier (https://corr.es/790e69).• Het betreffende artikel van Rutger, waar deze aflevering op gebaseerd is, kun je vinden op De Correspondent met de zeer confronterende titel: 'Nee, je bent niet goed zoals je bent'. (https://corr.es/e19009)Zoals altijd geldt: deel je ideeën en vragen hier op De Correspondent of mail ons op rudienfreddieshow@decorrespondent.nlSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Ha luisteraars! We hebben hem eindelijk achter de microfoon gekregen: Diederik Samsom. We kennen hem als voormalig partijleider van de PvdA, maar dat was een baantje van niks vergeleken met zijn huidige functie. Samsom is nu de stafchef voor Frans Timmermans, eigenlijk de topambtenaar die leiding geeft aan de Europese Green Deal – het enorme pakket maatregelen waarmee de EU in 2050 klimaatneutraal wil zijn.Ga er even voor zitten, want het werd een gesprek van bijna twee uur. We hebben het over Ecodesign: de geweldig gave richtlijn die onze stofzuigers, warmtepompen en lampjes zuiniger maakt. We hebben het over de Groningse gasbel: moet dit taboe geslecht worden? We hebben het over het prijsplafond voor elektriciteit (ik –Jesse – denk: dit wordt een shitshow, Diederik denkt: valt wel mee). We hebben het over niet-gehaalde ambities die worden bestreden met nog hogere ambities. We hebben het over de waterstofambities van de Europese Commissie: kostbare energieverspilling of bittere noodzaak? We hebben het over het verschil tussen Europa en Den Haag – hoe de medialuwte het ook mogelijk maakt meer over de inhoud te praten.Leesvoer bij deze aflevering• Een goede om in het achterhoofd te houden tijdens deze aflevering is de Green Deal. (https://corr.es/7be678)• We noemden mijn (Jesse) stuk over “bemoeizuchtig” Europees beleid dat zorgt voor vooruitgang, met de legendarische titel: De Europese Unie bepaalt hoe jij zuigt (en dat is maar goed ook) (https://corr.es/c86928)• Ook hadden we het even over de (inmiddels zeer achterhaalde) toespraak van Frans Timmermans tijdens de H.J. Schoo-lezing van 2014. (https://corr.es/ff6255)• En Samsom vertelde over het project REPower EU waarin plannen voor veilige, betaalbare en duurzame energie vastgelegd zijn. Mocht je die door alle #ophef en #crises gemist hebben? Lees je dan hier even in. (https://corr.es/d95d6a)See omnystudio.com/listener for privacy information.

Luisteraars, een nieuw seizoen, een nieuw geluid, en een podcast waarin Jesse een uurtje informatiedicht oreert over de huidige energiecrisis.Poetin was de gastoevoer aan Europa al lekker aan het titreren, nu heeft hij de belangrijkste pijpleiding helemaal dichtgedraaid. Gas is dik twintig keer duurder dan het ooit was, stroom ongeveer tien keer duurder. En als we de markt mogen geloven – en bij De Rudi & Freddie Show zeggen wij: geloof altijd de markt – zullen de prijzen nog een paar jaar hoog blijven. Wat zijn de implicaties van het dichtdraaien van de Russische gaskraan? Waar halen we nu ons gas vandaan? Waarom is dat gas zo vreselijk duur? En: waarom weet Europa nog nauwelijks haar gasconsumptie te reduceren? Hoe werkt de stroommarkt? Waarom is de prijs van stroom zo sterk afhankelijk van de gasprijs? En zijn er oplossingen voor deze energie-shitshow? Leesvoer bij deze aflevering- Het was een heerlijk meanderend gesprek, dus we noemden slechts een tussendoortje: Hoe overleef je een autocratie? van Masha Gessen. (https://corr.es/72fcbe)Zoals altijd zijn we voor vragen, suggesties, lof en kritiek te bereiken op rudienfreddieshow@decorrespondent.nlSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Luisteraars! Tot voor kort was mijn gast Vinzenz Ziesemer een keurige ambtenaar bij de afdeling Algemene Financiële Economische Politiek (AFEP). Deze frisse economenclub van het Ministerie van Financiën bemoeit zich tegen ongeveer elk beleidsonderwerp aan: van coronasteun tot woningbouwsubsidies, van pensioenen tot vermogensbelastingen. Als onderdeel van de Haagse beleidsmachine zag Vinzenz ook wat er mis ging. Teveel verkokerde ministeries, die bij elk beleidsonderwerp de loopgraven induiken om hun vooringenomen posities te bevechten. Teveel brandjes blussen, waardoor te weinig tijd overblijft om goed na te denken over de langlopende thema's. En te weinig mogelijkheden om het gesprek over beleid breder te voeren dan binnen de muren van het ministerie. Daarom heeft Vinzenz begin dit jaar afscheid genomen van de ambtenarij om een economische denktank te beginnen: het Instituut voor Publieke Economie.We hebben het over het waarom van zijn denktank. Over hoe de ambtenarij werkt. Over begrotingsbeleid in Nederland en in Europa. En over de vermogensverdeling, en wie er in Nederland (geen) belasting betalen over hun vermogen.Leesvoer bij deze aflevering:• Ik noemde in ons gesprek het stuk 'Schoei beleidseconomie op nieuwe leest', waarin Bernard ter Haar wat maatregelen voorstelt waarmee de politiek een aantal belangrijke maatschappelijke thema's kan aanpakken. (https://corr.es/c9ddb8)• We hadden het ook even over de (rechtvaardigheid van) erfbelasting. Meer daarover lees je in een stuk dat ik eerder publiceerde op De Correspondent: Erfbelasting onrechtvaardig? Zo is de graftaks wél eerlijk. (https://corr.es/c29e6a)• Meer informatie over economisch beleid vind je op de website van het Instituut voor Publieke Economie (IPE). (https://corr.es/188f18)See omnystudio.com/listener for privacy information.

Luisteraars! Ik (Jesse) was op vakantie, Rutger is op vakantie, dus eigenlijk hadden we een zomerstop ingelast. Maar die is bij deze weer uitgelast, want ik ga solo nog wat interviews doen. Verwacht van mij gesprekken met gasten die sowieso een introductie behoeven.Bijvoorbeeld mijn gast in deze aflevering: Wouter Leenders, bezig met promoveren aan de Universiteit van Californië en connaisseur van de Nederlandse belastingpolitiek. Leenders is eigenlijk de lokale franchisenemer van Thomas Piketty: wat Piketty deed voor Frankrijk en de VS – ongelijkheid in kaart brengen –, dat doet hij voor Nederland.Zo schreef Leenders samen met een aantal co-auteurs dit jaar een belangwekkend onderzoek over ongelijkheid en herverdeling: wie betaalt er belasting en wie ontvangt de overheidsuitgaven? Spoiler: de rijkste Nederlanders betalen het laagste tarief.Ook deed hij onderzoek naar belastingontduiking. Hij kreeg geanonimiseerde gegevens van de Belastingdienst over spijtoptanten die hun zwarte vermogen op bijvoorbeeld een Zwitserse bankrekening alsnog opgaven. Wie zijn deze belastingfraudeurs?En we hebben het over expatregelingen. Europese landen beconcurreren elkaar om schaars personeel door fiscale douceurtjes aan te bieden voor veelverdieners die naar hun land komen. In Nederland kunnen buitenlandse veelverdieners bijvoorbeeld 30 procent van hun inkomen belastingvrij krijgen als ze hier komen werken. Nog leuker: zij hoeven – om onnavolgbare redenen – ook geen belasting te betalen over hun buitenlandse vermogen.Leesvoer bij deze aflevering:• Het rapport Ongelijkheid en herverdeling in Nederland van Arjan Bruil, Celine van Essen, Wouter Leenders, Arjan Lejour, Jan Möhlmann en Simon Rabaté. (https://corr.es/389969)• Het opiniestuk van Vinzenz Ziesemer en Wouter Leenders over Europese expatregelingen. (https://corr.es/a39ebd)• Het onderzoek naar belastingontduiking in Nederland door Wouter Leenders, Arjan Lejour, Simon Rabaté en Maarten van ’t Riet. (PDF: https://corr.es/d5a139)See omnystudio.com/listener for privacy information.

Laat de volgende cijfers even tot je doordringen:Op dit moment werkt ongeveer een op de zes werkenden in de zorg. Als onze zorgbehoefte zich blijft ontwikkelen zoals verwacht, zal dat in 2060 een op de drie moeten zijn. Ondertussen zal het aantal beschikbare mantelzorgers per 85-plusser afnemen van ongeveer vijftien in 2015 naar nog maar zes in 2040, volgens de Sociaal-Economische Raad.Waarom staat dit niet iedere dag op de voorpagina van alle kranten? Begin deze maand was er een landelijke protest van de huisartsen, dat helaas maar weinig aandacht kreeg. Het NOS Journaal had meer zendtijd ingeruimd voor het Australische verbod op huiskatten buitenshuis, en minister Ernst Kuipers wilde niet eens de moeite nemen om de demonstranten even te woord te staan.Maar als de huisartsen van Nederland demonstreren is er écht iets aan de hand. Dat doen ze namelijk vrijwel nooit. Vorig jaar verlieten 138 jonge huisartsen het vak vanwege de oplopende werkdruk. Dat was het hoogste aantal in een decennium.Correspondent Lynn Berger schreef een urgent boek over de staat van de Nederlandse zorg, in de breedste zin van het woord. Over waarom 'zorg' zo fundamenteel en belangrijk is, en we het toch zo vaak over het hoofd zien. En verwaarlozen.We spraken over van alles en nog wat: over zorg als het geheim van de menselijke soort, over de hardnekkige 'moederschapsideologie' in Nederland, over hoe de zorg wordt ondermijnd in een kapitalistische economie, over de vraag wanneer 'zorg' omslaat in overdreven 'bezorgdheid', en veelgenoemde oplossingen om de druk op de zorg te verlichten, zoals robots of arbeidsmigranten.Jesse was helaas ziek, maar alle beterschapswensen, vragen en opmerkingen kunnen natuurlijk weer naar rudienfreddieshow@decorrespondent.nl.Leesvoer bij deze aflevering• Lynn Bergers nieuwe boek, Zorg – Een betere kijk op de mens, is vanaf 12 juli uit. Reserveer een exemplaar zodat je het als een van de eersten in huis hebt!
(https://corr.es/6d1781)• Heb je de aflevering met Frans de Waal over gender gemist? Beluister die hier.
(https://corr.es/bae3fd)• Lynn haalde het boek Money, Love & Parenting aan, waarin gesteld wordt dat de economische toestand van een land van invloed is op de opvoedstijlen van ouders. De conclusie: hoe groter de sociaal economische gelijkheid in een land, hoe intensiever en autoritairder ouders hun kinderen opvoeden.
(https://corr.es/07d1c2)• We hadden het ook even over Rebecca Solnit en haar boek The Mother of all Questions.
(https://corr.es/be7b2f)• Lynn noemde ook Being Mortal: Illness, Medicine, and What Matters in the End van Atul Gawande, over zorg in de laatste levensjaren.
(https://corr.es/13230f)See omnystudio.com/listener for privacy information.

Luisteraars! De Republikeinse gremlin Newt Gingrich beweerde ooit veel geleerd te hebben van onze gast, en dan met name van zijn boek Chimpanzee Politics. In 1994 werd Gingrich het Amerikaanse alfa-aapje, toen hij de Republikeinen een glorieuze verkiezingsoverwinning bezorgde. We nemen het onze gast maar niet al te kwalijk. We spreken met primatoloog Frans de Waal. Hij heeft een kersvers boek over apen getiteld Anders: Gender door de ogen van een primatoloog. Inmiddels is het populair te geloven dat sociale vorming bijna geen grenzen kent. Vrijwel alle genderverschillen zouden verklaard worden door cultuur. Meisjes spelen met poppen, want zo hebben ze dat geleerd. Maar, zo vertelt de Waal, wie naar apen kijkt, kan moeilijk anders concluderen dan dat gender een duidelijk biologische basis heeft. Bij apen vertonen meisjes al vroeg meer zorgzaam gedrag en interesse in baby's, terwijl jongens hun jonge jaren ravottend en worstelend doorbrengen. Een podcast dus, over gender bij apen. Is mannelijk machogedrag ideologie of biologie? Hoe belangrijk is de moeder-kindband? Wat is de functie van de clitoris bij conflictbeheersing tussen bonobo's? En wat is in vredesnaam de functie van de mannelijke tepel? Zijn er apen met een transgenderidentiteit? En stel dat we bepaalde biologische neigingen hebben: moeten we ons handelen eigenlijk wel laten dicteren door biologie? Zoals altijd zijn we te bereiken via rudienfreddieshow@decorrespondent.nlVoor deze aflevering lazen en bespraken we Frans de Waal zijn nieuwste boek Anders (https://corr.es/cf5231).See omnystudio.com/listener for privacy information.

Luisteraars! ‘This is a cold and dead place.' Dat was de conclusie van een Britse abolitionist – iemand die streed tegen de slavernij – toen hij in 1841 een bezoek bracht aan Nederland. Er bleek geen animo te zijn voor een nationale vereniging tegen de slavernij. De gereformeerden wilden niet samenwerken met de liberalen, omdat die laatsten hun vergadering niet openden met gebed. De voorzitter van de gereformeerde vereniging van abolitionisten merkte op ‘dat de handhaving van het christelijk beginsel (…) van meer belang is, dan de aanwinst van nieuwe leden.'De Nederlandse anti-slavernijbeweging heeft nooit veel voorgesteldDe pijnlijke waarheid is dat de Nederlandse anti-slavernijbeweging nooit veel heeft voorgesteld. In 1842 kwamen de abolitionisten met drie afzonderlijke petities. Eén petitie van de gereformeerden, één petitie van de liberalen en één petitie van een groep Rotterdamse vrouwen. Die laatste was de grootste, maar kreeg alsnog maar 128 handtekeningen. Ter vergelijking: in 1853 werd een petitie tegen de katholieken 200.000 keer getekend. In het afgelopen jaar heb ik (Rutger) me ondergedompeld in het historisch onderzoek naar de beweging om de slavernij voor eens en altijd af te schaffen. En wat blijkt: dat is een nogal Brits verhaal. Nederland was namelijk niet het enige land waar het abolitionisme weinig voorstelde. Ook in Portugal, Spanje en Frankrijk waren de omvang en impact marginaal. In Groot-Brittannië daarentegen groeide het uit tot een enorme beweging. In 1833 tekende maar liefst een op de vijf volwassen mannen een petitie om de slavernij af te schaffen.Wat maakte Engeland anders? En hoe belangrijk was het abolitionisme eigenlijk? Was de slavernij niet sowieso verdwenen, ook als de Britse beweging een vroege dood was gestorven? Waren er diepere economische en technologische oorzaken voor het einde van de slavernij? Of hebben de tot slaaf gemaakten gewoon zichzelf bevrijd? En wat kunnen we vandaag nog leren van de abolitionisten?Over die vragen hebben we het in deze podcast.Leesvoer bij deze aflevering:• Jesse zijn voordracht tijdens de Herman Tjeenk Willink-lezing is te vinden op de website van de Raad van State. (https://corr.es/990282)• In een eerdere aflevering spraken we over effectief altruïsme: Een modale Nederlander behoort tot de rijkste 3,5 procent van de wereld. Waarom geven we toch zo weinig aan goede doelen? (https://corr.es/adc2fd) En Rutger vertelde al eerder over het abolitionisme, quakers en de slavenhandel: Zo verander je de wereld: de lessen van de anti-slavernijbeweging. (https://corr.es/1dcfa7)• Rutger noemde ook het essay Explaining Costly International Moral Action: Britain’s Sixty-year Campaign Against the Atlantic Slave Trade van Chaim D. Kaufmann en Robert A. Pape. (corr.es/223e13)Als altijd zijn we benieuwd naar jullie gedachten, vragen een leestips. We zijn te bereiken op rudienfreddieshow@decorrespondent.nlSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Luisteraars! Onderzoekspopulisme: het is een stijl van politiek die aan populariteit aan het winnen is. Je vuurt een hagelschot aan vragen af, waarbij je appjes, sms'jes, notulen, nota's, conceptverslagen, en meer uitvraagt. Je wilt antwoord op de kleinste details. Als die informatie dan niet komt, of er vragen openblijven, dan claim je obstructie: 'Het kabinet wil de Kamer niet informeren, nu is het echt on-mo-ge-lijk om nog de controlerende taken uit te voeren!'De onderzoekspopulist verhult zijn verdenkingen als vragen. De suggestie is dat er kwalijke zaken worden achtergehouden. De kunst is om zoveel mogelijk vragen open te houden, zodat ze een canvas vormen waarop iedereen zijn wantrouwen kan projecteren: Kamerlid vraagt, regering houdt achter – schande!Afgelopen week zagen we in de Tweede Kamer een paar mooie voorbeelden van het onderzoekspopulisme. Het debat over #smsgate bijvoorbeeld, waarin Caroline van der Plas (BBB) op een goed moment zelfs de telefoonrekening van Rutte wilde uitvragen. Het vertrekpunt van het debat – dat Rutte zijn boekje te buiten was gegaan – was echter hoogst dubieus. Verder: een bespreking van het debat over uithuisplaatsingen bij ouders van de toeslagenaffaire. Een debat waarbij antwoorden worden ingevuld, terwijl de vragen nog niet zijn beantwoord. Want niet elke uithuisplaatsing is te wijten aan de toeslagenaffaire, en niet elke uithuisplaatsing is onterecht. Tot slot: de hersteloperatie toeslagen. Nog altijd een puinbak. Het begrip 'gedupeerde' is zover opgerekt dat het onduidelijk is wat het nog betekent. Het kan iemand zijn die niks heeft terug moeten betalen, of 80.000 euro heeft terug moeten betalen. Het kan iemand zijn die een administratief foutje maakte of iemand die de boel bewust heeft belazerd. Maar de trein dendert gewoon door, waarbij alsmaar meer compensatie wordt uitgekeerd, terwijl het fundament van de hele operatie wankel is.Mocht je het gemist hebben, lees dan hier Jesse zijn column over Ssm-gate terug: #smsgate: het zoveelste wedstrijdje wantrouwen. (https://corr.es/be6b78) En zijn recente stuk over uithuisplaatsingen: Hoe de Kamer scorebordpolitiek bedrijft met uit huis geplaatste kinderen #staatsontvoeringen. (https://corr.es/ed4478)Meer weten over de toeslagenaffaire? Lees dan Zo hadden we het niet bedoeld. De tragedie achter de toeslagenaffaire. (https://decorrespondent.nl/zohaddenwehetnietbedoeld)Leesvoer bij deze aflevering:We hadden het ook even over de wetenschappelijke factsheet uithuisplaatsingen van o.a. Prof. dr. Mariëlle R. Bruning. (https://corr.es/0e1510)See omnystudio.com/listener for privacy information.

Luisteraars! Ditmaal een podcast met Simon Kuper, columnist bij de Financial Times, schrijver van schandalig veel boeken. Over eigenlijk van alles: de economie van voetbal, een Nederlandse dubbelspion voor de KGB, de Oxford-elite, FC Barcelona. Helaas moest Rutger op weg naar de studio rechtsomkeert maken: kind met koorts, doe je niks aan. Dus moest ik het alleen rooien. Jammer voor de structuur.We hebben het eerst over zijn nieuwe boek Chums. How a Tiny Caste of Oxford Tories took over the UK. Boris Johnson, Dominic Cummings, David Cameron, allemaal Britse hotemetoten die een opleiding hebben gedaan aan Oxford. Geen toeval, meent Kuper, want Oxford is een plek waar je zeer overtuigend leert praten over zaken waar je eigenlijk niks van weet. Dat is op zich prima als het blijft bij politiek LARP'en in een studentenvereniging. Het wordt minder grappig wanneer je een land de Europese Unie uit geleidt. Verder hebben we het over voetbal, vooral over geld en voetbal. Krijgen we niet veel te weinig voetbalwedstrijden van de beste teams tegen de beste teams? Waar blijft die Europese superliga? Hoe meritocratisch is het topvoetbal? En geldt die meritocratie ook voor trainers? En natuurlijk, mijn klassieke rubriek 'over- of ondergewaardeerd'. Eindelijk kom je te weten wat Kuper van Oude Pekela vindt, wat zijn gedachten zijn bij de kwaliteit van het Engelse gevangeniswezen in de jaren zestig, en hoe hij kijkt naar het trouwen binnen je sociale klasse.Leesvoer bij deze aflevering• We bespraken een aantal boeken van Simon Kuper, waaronder zijn meest recente titel Chums. How A Tiny Caste Of Oxford Tories Took Over The Uk en  De vrolijke verrader. Een KGB-spion uit Rotterdam. (https://corr.es/5c4701) en (https://corr.es/456711)• Simon schreef voor de Correspondent een stuk over de Britse elite ‘Hoe de universiteit van Oxford de kraamkamer van de Brexit werd.’ (https://corr.es/e56d38)• Meer lezen over geld en voetbal? Pak dan ‘FC Barcelona – Het Imperium’ eens op, of ‘Soccernomics’. (https://corr.es/002607) en (https://corr.es/0d8af5)• Benieuwd naar het hele verhaal achter het succes van Oude Pekela? Lees dan het stuk Return to Oude Pekela: a Dutch model for resisting the far right. (https://corr.es/69eeea)See omnystudio.com/listener for privacy information.