Dit keer bespreken we het boek Piratenverlichting van David Graeber met de ondertitel, Zeerovers, zelfbestuur en de verborgen oorsprong van de verlichting. Het origineel is in 2019 gepubliceerd, deze Nederlandse vertaling in 2023. Graeber is in 2020 overleden en was antropoloog. We lazen eerder het geweldige boek Het begin van alles van David Graeber en David Wengrow. Graeber heeft veel tijd doorgebracht op Madagaskar en onderzoek gedaan naar de rol van dit eiland, de cultuur het bestuur en de piraten in de oorsprong van de verlichting. Het eiland ligt ten oosten van Zuid Afrika en heeft een oppervlakte dat groter is dan Frankrijk. Een eiland met een rijke geschiedenis omdat het eeuwen een stop was voor schepen op doorreis rondom kaap de goede hoop. Achterin het boek vind je een tijdlijn van de piraten en de verlichting zodat je de connectie kunt zien. In zijn boek het begin van alles beschrijft hij hoe ook de oorspronkelijke bewoners van Noord Amerika en antropologen een rol speelde bij de ontwikkeling van de verlichting. Voor dit boek heeft Graeber veel literatuur onderzoek gedaan. Een uitgebreid overzicht van je achterin het boek Een interessant boek waarin je meer leert over het mogelijke ontstaan van de Verlichting in Europa door een samenleving in een mix van bezoekers en de bewoners van het eiland. Waar de organisatie en besluitvorming van een piratenschip wordt overgenomen op land en vrouwen een belangrijke rol spelen via de piraten. De verlichting blijkt vooral gebruikt voor uitbuiting en vernietiging, in eigen land en andere continenten net als de rol van de rouw werd verwijderd uit de geschiedenis.  Het boek bestaat uit drie delen en een conclusie. Deel I: Piraten en schijnkoningen in het noordoosten van Madagaskar Deel II: De opkomst van de piraten gezien vanuit de Malagassiërs Deel III: Piratenverlichting Conclusies Piraten en schijnkoningen in het noordoosten van Madagaskar Probleem van de piraten was dat ze buiten veroverden maar deze nergens goed konden omzetten in geld. Op Madagaskar werd het bezit gedeeld met de vrouwen die ze kregen aangeboden van de inwoners. Door hun dochters aan te bieden maakten ze de piraten onderdeel van de familie en nam de kans af op oorlog en geweld. Het beeld van de Europeanen was bij de Malagassische bewoners vergelijkbaar met piraten, gewelddadig, ze veroverden, onruststokers, om zo slaven mee te kunnen nemen. De opkomst van de piraten gezien vanuit de Malagassiërs Hierin vertelt Graeber over de kabary (vergaderingen) voor consensusvorming tussen dorpen en clans. Dit soort overleggen konden dagen duren. Soms werd er een oorlogshoofd gekozen om het probleem  op te lossen. Vrouwen lijken ruilobjecten, maar later meer handelaren en soort van magiërs met allerlei rituelen en middelen om mannen te verleiden en vermoorden. Piratenverlichting Conclusies Het piratenschip in de 17e eeuw had een democratische organisatie. De piraten deden wat ze zelf wilden alleen in gevechtssituaties was er een duidelijke leider, de kapitein. Aan het begin van de 18e eeuw heerst Ratimilaho over een groot deel va noord oost Madagaskar. De zoon van een Malagassische prinses en een Engelse piraat. Hij regeerde volgens dezelfde regels als op een piratenschip. Graeber verwacht dat Montesquieu geïnspireerd was door deze vorm van samenleving op Madagaskar, met veel vrijheid en gelijkheid. De Malagassische vrouw was in staat om te besturen via de piraten. Ze dreven ook handel met de piraten. In de verhalen die de mannen meenamen van Madagaskar naar Europa werd de rol van de vrouw verwijderd. We moeten zijn eerste boek Schuld: de eerste 5000 jaar ook lezen, om te kijken naar de oorsprong van geld en de rol die het nu heeft. Het boek Who Cooked Adam Smith’s Dinner? van Katrine Marcal staat nu ook op de lijst door het voorwoord van Joris Luyendijk.  Waar het in het Begin van Alles ging over Kandiaronk en de Wendat-gemeenschap gaat het...

Vandaag in gesprek met Anita Keita. Anita Keita is directeur- bestuurder van Versa Welzijn, een organisatie voor breed sociaal werk in Gooi & Vechtstreek en Weesp. Daarnaast is zij voorzitter van het bestuur van het Landelijk Samenwerkingsverband Actieve bewoners (LSA), een vereniging van bewonerscollectieven. Laten we beginnen… Wat ik zoal leerde van Anita: Er wordt gepleit voor zorgzame gemeenschappen. Community building, met respect met alles wat de inwoners zelf kunnen, daarmee samenwerken zonder het over te nemen. De drukste mensen lijken toch telkens weer tijd te vinden voor werk in de buurt. We zijn het verleerd als burger om actief te zijn in de buurt, omdat de overheid en de markt het heeft overgenomen. Gemeenten zien veel geld binnenkomen en veel urgentie, dan schakelen zij bedrijven in die weer energie-coöperaties van vrijwilligers wegdrukken. Het zijn geen duurzame oplossing. De bedoeling is juist dat de coöperatie in de buurt is geborgd. De inwoners eerst aan zet zijn, en de markt daarop in aanvulling is. We zijn aan het zoeken naar andere verhoudingen tussen markt, overheid en inwoners. Korte termijn denken en probleem gestuurd werken. Gekozen voor een Rijnlandse besturingsvisie en alle kennis en wijsheid met elkaar delen. Het is heel kwetsbaar om dit te doen. Duurzaam hiermee bezig te zijn betekent vasthouden aan je waarden en veerkracht hebben. De bereidheid om samen te ontwikkelen. Je verhouden tot de systeemwereld om je heen. Naïef in het begrip vakmensen. Niet iedereen is een vakmens. Je moet werken aan het vakmanschap en reflectief zijn op jezelf. Er wordt relatief weinig geïnvesteerd in de sociale basis, en veel geld gaat naar de zorg. Er staan continu vrijwilligers op. Die zijn er voldoende. Als we samenwerken hebben we kracht en zeggenschap. De samenleving krachtiger maken, zonder het projectmatig te doen. Iedereen wil gehoord, gezien worden, en iets bijdragen. Dat werken het hoogste doel is, is aan het kantelen. Ministeries mogen meer nadenken over andere vormen van democratie. De politiek slaagt er nu niet in om de wijsheid en kennis van de burgers te benutten. Met co-creatie zijn we aan het stuntelen. Reflectiemomenten en gesprekken organiseren in je organisatie. Eens per jaar een team-APK samen met een coach. De rol bij LSA maakt dat ze van perspectief wisselt. Op zoek naar perspectief wisselingen. Als bestuurder part-time iets anders doet, wat je bescheiden houdt. Rijnlands is ook, hoe meer je weet, hoe moeilijker het wordt. Meer over Anita Keita: https://www.linkedin.com/in/anitakeita/ https://www.deverlichtingadvies.nl/ https://www.versawelzijn.nl/ https://www.lsabewoners.nl/ Energie Samen Andere bronnen: Positieve gezondheid met innerlijke ontwikkeling – Chantal Walg Inner Development Goals Waarom Europees ondernemen meer oplevert – Jaap Jan Brouwer Nieuw Europees organiseren #boekencast afl 23 Vertrouwen in naoberschap – Linda Commandeur Video van het gesprek met Anita Keita https://youtu.be/5KtfOiZHPss Kijk hier https://youtu.be/5KtfOiZHPss

Vandaag in gesprek met Lisa Doeland. Lisa is filosoof. Ze is verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam en de Universiteit van Amsterdam, waar ze vakken geeft over contemporaine kwesties zoals de klimaatcrisis, groene ideologie en apocalyptisch denken. In haar promotieonderzoek onderzoekt ze de verschillende manieren waarop we bespookt worden door afval. Ze schreef Apocalypsofie. Over recycling, groene groei en andere gevaarlijke fantasieën (2023) en schreef mede Onszelf Voorbij. Kijken naar wat we liever niet zien (2018) Laten we beginnen… Wat ik zoal leerde van Lisa: Steeds meer ecologische vraagstukken Van klimaatverandering naar ecologische catastrofe. Een catastrofe is een fundamentele verandering en je kan niet terugkeren. Kritisch kijken naar de circulaire economie Doemdenken is net zo gevaarlijk als ontkennen. Ze is geen fatalist. Een ander einde van de wereld mogelijk maken. Sceptisch over technologische oplossingen. De correspondent slaan hard op de techno-optimistische trom. Rapport van Rome liet al zien dat als we blijven vasthouden aan de economische groei dan stort op een gegeven moment in. Sindsdien proberen we ontkoppeling denkbaar en mogelijk te maken. Er is een fetish ontstaan rondom CO2 reductie. In het neokolonisme vraagt altijd om een opoffering van anderen in naam van de vooruitgang. Je moet altijd de stip op de horizon hebben en vooruitkijken, maar omkijken en je afvragen wat er kapot gemaakt wordt, ho maar. Waarom moeten onze kinderen het beter hebben dan ons? Je kunt je kinderen nu wel blij maken met een elektrische fiets, maar daar zullen ze in de toekomst heel weinig aan hebben. Een opluchting als we het allemaal niet meer hoeft, veel zekerheid in de toekomst en spullenrijkdom, en kunnen leunen op een gemeenschap. Minder werken, minder opdrachten, meer kwaliteit van leven. De tovenaar (techno-optimist - de optimist), de profeet (probeert ergste te voorkomen - de pessimist) en de voddenraper (we moeten doen met wat er is - de realist). De voddenraper heeft geen grootse visies en doet het met wat er is. Verbonden met de omgeving. Voor de stip de horizon wil je nog wel eens wat voor opofferen om daar te komen. Bestaande plekken en gemeenschappen, ondersteunen en kracht bij zijn. Technozand - het restant dat overblijft van onze ontlasting verwerking waar ze helemaal niets meer mee kunnen. Overal onverteerbare dingen. Stilstaan bij je uitstervelijkheid betekent begrijpen dat voortleven vraagt om dat het proces door kan gaan. Dat er steeds vertering plaats kan vinden. We zijn te bang voor de dood. We gooien het probleem over de schutting, naar onze kinderen en anderen elders op de wereld. Durf dood te gaan. Meer over Lisa Doeland: https://www.linkedin.com/in/lisa-doeland-944b9636/ Boeken van Lisa: Apocalypsofie. Over recycling, groene groei en andere gevaarlijke fantasieën (2023) Onszelf Voorbij. Kijken naar wat we liever niet zien (2018) Andere bronnen: Theodor Adorno en Walter Benjamin Jean Baudrillard Cultuurfilosofie Immanuel Kant Timothy Morton - Tegenlicht Rebecca Solnit Fatalisme is de leer die aanneemt dat de mens geen enkele invloed heeft op zijn lot. The best of times the worst of times #boekencast afl 67 - Paul Behrens Met inner development naar detech technologie – Jan Willem de Graaf Rutger Bregman - Jelmer Mommers - Jesse Frederik - De Correspondent Rapport van de Club van Rome (1972) - De grenzen aan de groei Césare Peeren - Superuse - Bouwen aan welzijn – Jan Jongert Katherine Hayhoe - The most important thing you can do to fight climate change: talk about it Linda Commandeur - Modern naoberschap; hype of houvast Extinction Rebellion Er is leven na de groei #boekencast afl 74 - Paul Schenderling Maarten Boudry - Waarom ons klimaat niet naar de knoppen gaat

Hartmut Rosa is een Duitse socioloog en wordt de onthaastingsgoeroe genoemd. Dit boek is uit 2013 en het nawoord in de Neederlandse vertaling is van 2016. We lazen de tweede druk uit 2022. Dank je wel Boom uitgevers. Veel gesprekken met hem te zien op video zoals  https://www.youtube.com/watch?v=dkYJ-9uKieE Was verlieren wir, wenn wir Zeit sparen? | ARTE Ondertitel Een pleidooi voor resonantie. Ik vond het een lastig boek om te lezen met meerdere thesis en waar hij in dat hoofdstuk zijn these probeert te bewijzen, vaak ook met zijn eigen werk. De achtervlap vertelt waar Rosa voor staat en wat hij met het boek wil aantonen. Door de continue versnelling waar we inzitten raken we steeds verder van onszelf (e de natuur) verwijderd. Om die vervreemding tegen te gaan geeft Rosa resonantie als oplossing. Voor deze resonantie zijn er drie  bronnen beschikbaar, religie, kunst en natuur. Het boek heeft twee delen en een uitgebreid nawoord. Deel I Een theorie van maatschappelijke versnelling Deel II Ontwerp van een kritische theorie van de maatschappelijke versnelling 1 Wat is maatschappelijke versnelling Tempo van dagelijkse handelingen verhogen , we slapen korter, we lopen harder, drei soorten versnellingen onderscheiden: Technische versnelling versnelling van maatschappelijke verandering versnelling van levenstempo Doelgerichtheid van transport-, communicatie- en productieprocessen. Vervalsnelheid van onze eigen praktische dagelijkse kennis, kortere huwelijken, korter in zelfde baan. Gebrek aan tijd. Tijd schaarser een duurder wordt. Gevoel dat we het niet meer kunnen bijhouden. We doen meer in minder tijd. Eigenlijk moet technische versnelling leiden tot vrijkomen van tijd en levenstempo dus verlagen. We zouden tijd in overvloed moeten hebben , maar lijkt juist tegengesteld Voorbeeld e-mail en brief, of wasmachine. Gaat wel sneller maar we doen het veel vaker. 2 De drijfveren van de maatschappelijke versnelling 3 Wat is maatschappelijke verlangzaaming? 4 Waarom er versnelling is en geen verlangzaaming 5 Versnelling en de transformatie van ons in-de-wereld-zijn 6 Versnelling als een nieuwe vorm van totalitarisme 7 Drie variantente van kritiek op de tijdsomstandigheden 8 De funtionalistische kritiek: pathologien van de desychronisatie 9 Een normatieve kritiek: een ideologische ontmaskering van de maatschappelijke normen van de vergankelijkheid 10 De ethische kritiek I: de gebroken belofte van de moderne tijd 11 De ethische kritiek II: een nieuwe definitie van vervreemding. Waarom maatschappelijke versnelling tot vervreemding leidt Nawoord: Escalatie of uitweg? Het einde van de dynamische stabilisatie en het concept van de resonantie Opvallende lessen uit het boek voor mij: Ze hebben geprobeerd in de Nederlandse versie twee hoofdwerken (Beschleunigung en Resonanz) van Rosa in een boek te proppen. Het probleem is alles gaat steeds sneller, de oplossing is resonantie. Razende stilstand - het gaat allemaal steeds sneller, maar eigenlijk beweegt er niets. Concurrentievoordelen opbouwen in het kapitalisme, door dingen sneller te doen. Doel is zoveel mogelijk realiseren in een zo weinig mogelijk tijd. We hebben alleen maar stabiliteit als er groei is. Een retreat is eigenlijk geen verlangzaming, want de intentie is om naderhand nog sneller te kunnen. Het grotere verhaal ontbreekt. Je zoekt naar een weg voorbij de groei, waarin je tegelijk als impact bedrijf zelf ook wilt groeien. Wanneer is het genoeg? Wanneer vind je dat je een goed leven hebt? Hoeveel hechte vriendschappen heb je? We vervreemden van de dingen die echt belangrijk zijn om gelukkig te zijn. We kunnen ons niet onttrekken aan de versnelling. Democratie is een tijdsintensief proces. Dingen langzamer doen een hogere kwaliteit heeft en een belangrijker rol speelt. Als je kleding en spullen repareert dan bouw je daar een relatie mee op,

Vandaag opnieuw in gesprek met Anne Pleun van Eijsden. Een eerste kennismaking met Anne Pleun en haar bedrijf vind je in aflevering 381, Het bedrijf was nooit ik alleen – Anne Pleun van Eijsden. Met een achtergrond in Internationaal Recht en Geschiedenis (specialisatie in revoluties en social movements), is Anne Pleun geen standaard ondernemer. Toch startte zij in 2015 Paper / on the Rocks om de papierindustrie te verduurzamen. Al van kinds af aan is ze fel gekant tegen het argument ‘zo doen wij dat nou eenmaal’. Als ondernemer wil ze laten zien dat een onderneming juist kan, en zou moeten, bijdragen aan een gezonde en inclusieve wereld. Paper / on the Rocks is om die reden al sinds de oprichting een gecertificeerde B Corporation.  Laten we beginnen… Wat ik zoal leerde van Anne Pleun: Op zoek naar een partner. Een groeiend bedrijf brengt andere problemen met zich mee. Ontdekken waar je als ondernemer goed in bent en waarin niet. Werken in je kracht. Startende ondernemers die te lang blijven zitten in de organisatie die verder groeit dan zijzelf. Je wil iets toevoegen, maar ook niet iets door de strot duwen. We verliezen bedrijven die we in de toekomst hard nodig hebben, omdat we niet denken in de lange termijn. Het is heel leuk, en het is ook heel zwaar. Verliezen we ons perspectief op het mens zijn. Sociale media een stressfactor, ook voor ouderen. Iets meer ruimte om het eerlijke verhaal te delen. Een veilige plek waar je de emotie kunnen delen, waar je oprechte reacties kunt verwachten. Als je er niet over spreekt dat het niet goed gaat, kunnen mensen je niet helpen. Er worden mensen vermoord, bedreigt en van hun land verdreven door ontbossing. Je medewerkers de ruimte geven om besluiten te nemen die rekening houden met de lange termijn, door de KPI's te veranderen. Een ijzersterk voorbeeld van greenwashing in papier bij verpakking. De lastige verhalen delen. Meer over Anne Pleun van Eijsden: https://www.linkedin.com/in/annepleunvaneijsden/ https://paperontherocks.com/ Andere bronnen: Het bedrijf was nooit ik alleen – Anne Pleun van Eijsden The most important thing you can do to fight climate change: talk about it | Katharine Hayhoe Met inner development naar detech technologie – Jan Willem de Graaf Poverty isn't a lack of character; it's a lack of cash | Rutger Bregman Opleiden naar lerende, zelfsturende, competente wereldburgers – Diane Manuhuwa IDG HUB Achterhoek - IDG HUB Amsterdam - IDG Nederland NN Publishing - Neu Narrative magazine Building people-centered and purpose-driven companies – Sebastian Klein Pieter Pot - Pieter Pot na faillissement: dit is het plan naar winstgevendheid Paul Schenderling 1,4 mensen uitbuiten Treesistance - Indigenous Forest Guardians Realise Potential Goals met Agenda 2029 – Katie Janssen She is reconnecting business leaders back to earth – Erin Remblance Video van het gesprek met Anne Pleun van Eijsden https://youtu.be/neSpfmwoOh8 Kijk hier https://youtu.be/neSpfmwoOh8

Vandaag het gesprek met Katie Janssen. Katie is initiatiefnemer van Agenda 2029. Zij studeerde Bèta-Gamma (een brede bachelor waarin vraagstukken vanuit meerdere disciplines worden benaderd ) met de major ecologie. Vervolgens deed ze de master Culturele en Sociale Antropologie. Beide aan de Universiteit van Amsterdam. Gedurende haar studententijd was ze actief in het politieke domein. Daaropvolgend verdiepte ze zich steeds meer in de fundamenten waarop onze cultuur stoelt. Ze ondervond hoe groot de invloed is van deze (vaak onderbelichte) fundamenten op onze manier van leven. Deze verdieping resulteerde in Agenda 2029. Laten we beginnen… Wat ik zoal leerde van Katie: Tijdens de keuze van je studie je afvragen waar zou werk in moeten zijn in plaats van waar is werk in. Angst moet niet onze drijfveer zijn. In de Nederlandse cultuur focussen we ons op overleven. Zijn we hier om te overleven of om te leven? We worden voorzien door de natuur. Ik heb mijn geboorte niet verdient, ik heb het leven gekregen. We hebben een schaarste cultuur op de natuur gebouwd. Dat we als mens veel slechter over onszelf denken dan we werkelijk zijn. Als we in surrogaten consumeren dan hebben we heel spullen nodig. Kunst ophangen in de publieke ruimtes dat inspireert om te gaan creëren, in plaats van reclame. Hoe gaan we ons constructieve impact vergroten? en niet alleen onze destructieve impact verkleinen. Ben ik een biorobot of ben ik een mens die zich ten volste mag ontwikkelen? Onderwijs staat ten dienste van mijn ontwikkeling. Voedzame maaltijden (RPG2) in plaats van geen honger meer (SDG2). Er zit een groot verschil tussen niet dood gaan en leven. Niet leven vind ik verschrikkelijk, maar dood gaan hoort er bij. Een vitaliteitshuis, waar je naar toegaat om vitaal te blijven. Als tegenhanger van een ziekenhuis. Waar staat jouw kennis aan ten dienste? Waaraan staat de technologie ten dienste? Belastingdienst, hoe verdelen we de lasten? Een alternatief een ontzorgingsdienst, die mensen ontzorgen om zo te kunnen scheppen. De cultuur die we gebouwd hebben op de natuur mogen we herzien. Meer over Katie Janssen: Agenda2029.nl Andere bronnen: Ecotoxicology (wikipedia) Ecosystems restoration - John D. Liu VPRO Tegenlicht Groen Goud Ernst Götsch Li An Phoa - Drinkable Rivers The Global Ecovillage Network Vera Helleman Masaru Emoto Positieve gezondheid met innerlijke ontwikkeling – Chantal Walg De mens opleiden om de aarde te dienen – Merel Collenteur Video van het gesprek met Katie Janssen https://youtu.be/NdrCVXF7NfY Kijk hier https://youtu.be/NdrCVXF7NfY De Realise Potential Goals op een rij Vrije krachtige individuen Voor iedereen de meest voedzame (nutriëntvolle) maaltijd Vitale individuen, vitaliteitszorg voor iedereen toegankelijk Ieder mens heeft de mogelijkheid om zichzelf te ontwikkelen Gendergelijkwaardigheid, vrouwelijke en mannelijke energie in balans Gevitaliseerd, energetisch hoogwaardig (drink)water Vrije toegang tot overvloedige energie Voor iedereen de mogelijkheid om zingevend, waarde creërend werk te doen Gevonomie Samenvoorzienende leefgemeenschappen Eerbiedige productie en consumptie Florerende Ecosystemen De volledige watercyclus Een bodem die wemelt van het leven Open source kennisdeling Bondgenootschap met alles wat leeft om de doelen te verwezenlijken

Vandaag het gesprek met Diane Manuhuwa. Diane Manuhuwa is onderwijskundige en postmaster geschoolde psycholoog en werkzaam als docent Toegepaste Psychologie bij Saxion. Daarnaast werkt ze als onderzoeker voor het lectoraat Employability Transition en promoveert ze op het thema Executieve functies en zelfregulerend leren bij studenten. Laten we beginnen… Wat ik leerde van Diane: Hoe standup comedy haar helpt in beter lesgeven en de relatie tot denken. Het brein is af op je 23e voor vrouwen en 25e voor mannen en dan takelt die al snel weer af, tenzij je actief te executieve functies gebruikt. Het brein bespaart energie om denken te automatiseren en door diepe structuren aan te brengen. We vinden denken leuk, als we denken dat het gaat lukken en tegelijkertijd een uitdaging is. Bouw aan een goede Ikipedia. Als je al een goede kennisbasis hebt wordt het steeds makkelijker om kennis op te doen. Als je kennis begrijpt, dan heb je het al bijna onthouden. Als je kijkt naar het grotere plaatje van een betere aarde, dan moeten we wel denkkracht ontwikkelen. Sociale interacties is meest belastend voor de executieve functies van je brein. Je executieve functies zijn heel beperkt wat ze tegelijk aan kunnen en ze kosten veel energie. Wat moeten wij als wereldburgers leren om de grote problemen op te lossen? De educatie - hoe werkt leren leren, hoe werkt denken, hoe werkt het brein - is goed om te leren aan alle studenten. We hebben wereldburgers nodig die zelfsturend zijn, die weten hoe je nieuwe vaardigheden moeten leren, die dit anderen kunnen leren, wat we samen moeten leren. Niet denken op de automatische piloot is nodig om problemen op te lossen waarvan we nu nodig niet de oplossingen hebben. De neuro-mythes in het onderwijs, zoals bijvoorbeeld over de leerstijlen. Wees kritisch naar de conclusies van onderzoeken en ga het gesprek hierover aan met studenten. Studenten opleiden tot kritische, life-long-learner, wereldburgers. Meer naar studentensucces in plaats van alleen concentreren op studiesucces. Denken onder stress, het effect op je brein en de amygdala. Aangeleerde hulpeloosheid. Het dialoog met jongeren aangaan over de stress over hun toekomst. Sociale media en nieuws doseren. De cognitieve load verminderen door keuzes te maken met visie. Daarnaast open staan voor mensen die meer werken op gevoel. Meer over Diane Manuhuwa: https://www.linkedin.com/in/diane-manuhuwa-970118b/ Andere bronnen: Met inner development naar detech technologie – Jan Willem de Graaf Warm data - Nora Bateson Ons feilbare denken #boekencast afl 10 - Daniel Kahneman Katharine Hayhoe - steps you can take The most important thing you can do to fight climate change: talk about it - TED Talk Katharine Hayhoe Tirannie van verdienste #boekencast afl 77 - Michael Sandel (over meritocratie) Rutger Bregman over armoede in deze TED talk Purpose-driven learning – Aldo van Duivenboden De mens opleiden om de aarde te dienen – Merel Collenteur boek tip van Diane Why Don't Students Like School? - Daniel Willingham Video van het gesprek met Diane Manuhuwa https://youtu.be/ZZcaTZ2Ac-k Kijk hier https://youtu.be/ZZcaTZ2Ac-k

Jason Hickel is een economische antropoloog professor at the Institute for Environmental Science and Technology at the Autonomous University of Barcelona Het boek bestaat uit twee delen Deel 1: More is less One: Capitalism - A creation story Two Rise of the Juggernaut Three Will Technology save us Deel 2: Less is more Four Secrets of a good life Five Pathways to a post-capitalist world Six Everything is connected Part 1: More is less Capitalism - A creation story Geschiedenisles van een antropologist. Niet echt hoopgevend over hoe de elite de rest van het volg altijd onderdrukt heeft om zichzelf te verrijken. Als je dit zo leest begrijp waarom mensen naar de hooivorken grepen. Hoe enkele mensen zo rijk en machtig konden worden. Het gaat over hoe adel de grond die van niemand was (commons) werd ommuurd, en de mensen van de grond werden verdreven. Deze mensen konden eerst leven van de jagt en planten op deze grond. Ze konden er van leven en werkten af en toe voor de adel. Nu hadden ze niets meer en moesten ze werken om te overleven. Er is veel opstand geweest, maar die werd meet harde hand de kop in gedrukt. Een tijd van achteruitgang, mensen leefden gemiddeld korter brak aan. Honger was een krachtig middel om mensen voor weinig te laten werken. Eerst op het land, later in de fabrieken. Het zelfde gebeurde in de overzees gebieden. Grondstoffen gestolen (zilver Zuid Amerika), volkeren worden uitgeroeid door veldslagen en ziekten uit Europa. Ze werden gedwongen om producten te verbouwen zoals katoen en suiker. Ze moesten belastringen betalen voor dingen die eerst vrij beschikbaar waren, zoals zout in India. We gingen ook handelen in mensen, slaven. Telkens weer werden mensen uitgebuit voor economische groei en de welvaart van enkele. Het is ook bijzonder om te zien hoeveel vrije tijd en ontspanning mensen hadden voor die tijd. Eigenlijk vreemd dat we nu nog steeds met een bijna 40-urige werkweek leven. Werk werd langzaam ontdaan van betekenis, plezier, talent en meesterschap. Under capitalism, it’s not enough to generate a steady profit. The goal is to reinvest that profit to expand the production process and generate yet more profit than the year before.  Rise of the Juggernaut Juggernaut: literal or metaphorical force regarded as merciless, destructive, and unstoppable In dit hoofdstuk legt Hickel uit dat van privaat gedag dit word omgezet naar publieke obsessie. Je ziet publieke organisaties zoals de OECD die een focus hebben op economische groei. BNP is een getal geworden wat laat zien hoe het gaa met de welvaart van het kapitalisme. Ondertussen is alles gekoppeld van het BNP / GDP. Als de groei daalt dan klapt het systeem in. We zijn verslaafd aan groei. We groeien niet omdat het nodig is, maar om nog meer te groeien. Aan alle kanten groeien we buiten de natuurlijk grenzen van de aarde. Ondertussen is de verhouding van natuurlijke materialen en materialen door mensenhand gemaakt 1,2. We zijn in gevecht met de natuur (Jan willem de Graaf). Voro de economische groei hebben we veel energie nodig. Daarom, ondanks de toename van alternatieve energie, groeit het gebruik van faossiel brandstof ook nog steeds. Jevon paradox. Als we efficienteer worden, gebruiken we meer. In het laatste deel van dit hoofdstuk laat Hickel zien dat we in het Westen nog steeds het zuidelijk halfrond uitbuiten. Wij gebruiken nu hun grondstoffen van de toekomstige generaties. Will Technology save us In dit hoofdstuk gaat het onder andere over de klimaatakkorden zoals die van Parijs. De 1.5 graag opwarming als grens, die al ernstige  gevolgen heeft.  De grote hoeveelheid materiaal verbruik, als we praten over groene groei, laat zien dat dit ook niet de oplossing is. Bijzonder is ook de overgang naar een diensteneconomie in de afgelopen jaren, lijdt nog steeds tot een groter materiaal vebruik, omdat mensen steeds meer spullen kopen met het gedl dat ze verdiene...

Today we are learning from Julia Tew. Julia is a seasoned communications specialist and change catalyst. She’s passionate about helping leaders and their organisations develop the awareness, skills and tools required to navigate an increasingly complex world, and about nurturing more resilient, inclusive and regenerative cultures through inner development and conscious communication methods. By harnessing the power of modalities such as systems thinking, storytelling and appreciative inquiry, Julia’s mission is to help individuals, organisations and communities become more self-aware, to clarify their purpose and find their authentic voice - enabling them to co-create a more regenerative, equitable and thriving future for all. The diverse skills and experience Julia brings to the table have been gained during decades in management, consulting and entrepreneurial roles, while also walking her own inner development journey. She has studied, and continues her lifelong learning, with leading institutions teaching topics ranging from business sustainability, social innovation and the circular economy to systems thinking, regeneration and behavioural psychology. Julia has worked with or in industries ranging from food, agriculture, beauty and pharmaceuticals to publishing, financial services, recruitment and education. Impeccable wordsmithing standards, creativity and professionalism can be expected, together with strong media relations, crisis communications, branding and marketing experience. Current projects include supporting an NGO delivering green economy skills to underprivileged youth in South Africa, and consulting in the regenerative investment space, inter alia. Let's get started... In this conversation with Julia, I learned: The Inner Development Goals were developed by the global North and in many cases it is the global South that suffering even more from the crisis, many of wich are worsened by the global North. Africa has well-established concepts like Ubuntu and also deals with a lot of trauma. Possibly adding forgiveness to the IDGs, input from Africa. Long-term orientation is not always part of the culture in Africa. Inner compass and going inward, mindfulness, are more Western concepts. The wise voices of our ancestors are not in the IDG. What happens to me, happens to we. (Ubuntu) Ubuntu is systems thinking and going back to the whole. The disconnect from the whole has gotten us into this mess. What happens to you, is probably going to affect me. Look at the case study of Ghana. Who are the leaders, what are they doing differently? It's Africa's time. The giant is awaiting. The Golden Rule is the principle of treating others as one wants to be treated. Allow Africa to want to bring their living standards that are acceptable and comfortable. This requires a rebalancing. Solopreneurs in the pilot of the four day week. The future of work will look different. The younger generations are challenging the way we work. Inner change leads to outer change. Are you listening? More about Julia Tew: The Circular Stage Consultancy https://www.linkedin.com/in/juliatew/ Other resources: Daniel Christian Wahl The golden rule. The elephant and the flea - Charles Handy De mens opleiden om de aarde te dienen – Merel Collenteur Rhineland The seven-day weekend - Ricardo Semler Video van het gesprek met Julia Tew https://youtu.be/5Gy8foh2YZI Kijk hier https://youtu.be/5Gy8foh2YZI

Vandaag het gesprek met Laura Rooseboom. Laura Rooseboom is medeoprichter en Managing Partner van StartGreen Capital en Oneplanetcrowd. StartGreen Capital begon in 2006 met haar eerste cleantech venture fund en beheert nu 4 aandelenfondsen en 1 leningenfonds, allemaal met een focus op duurzaam en impact investing, waaronder het Borski Fonds en Participatiefonds Duurzame Economie Noord-Holland. Start Green Capital heeft meer dan 450 mln vermogen onder beheer. Oneplanetcrowd is een van de grootste duurzame en sociale crowdfundingplatforms in Nederland met een focus op het verstrekken van groeikapitaal voor kleine en middelgrote bedrijven en energieprojecten. Laten we beginnen… Wat ik leerde van Laura: Een lening van een bank is heel anders dan het eigen vermogen dat een venture capital fonds er in stopt. Die nemen meer risico. Dan hoeft het bedrijf nog niet winstgevend is. Een bank is as geïnteresseerd als er winst en een positieve cashflow is. Je moet het bedrijf wel verkopen, anders zit het geld voor eeuwig vast. Seed capital betekent dat het bedrijf nog heel jong is. Er is een investeringsfocus gekoppeld aan ieder fonds. One Planet Crowd volgen de 17 doelen van de Sustainable Development Goals (SDG's). Door crowdfunding the venture capital funding zou kunnen democratiseren. Via crowdfunding kun je al voor EUR 250 meedoen. Als venture capitalist ga je in gesprek met de ondernemer en onderhandel je over de waarde van het bedrijf. Een converteerbare lening kun je omzetten in aandelen. De twee partners hebben de aandacht verdeeld over de fondsen. Ze hebben in 2023 voor het eerst in 16 jaar een business plan gemaakt. Laura voelt de urgentie om de transities te versnellen. De overheid is te korte termijn periode. Er moeten plannen komen voor de komende 50 jaar. Er is een verschil tussen de landelijke, provinciale en gemeentelijke overheden wat betreft lange termijn. Het provinciaal fonds Overijssel heeft bijvoorbeeld een looptijd van 15 jaar. De grootste bottleneck lijkt nu het net te zijn, maar dat is al 20 jaar bekend. Terwijl het netbeheer van de overheid is. Doordat investeerders vooral investeren in mannelijke teams, worden andersoortige producten niet ontwikkeld. We investeren vaak in mensen die op onszelf lijken. De private personen die in het Borski fonds zijn gestapt zijn 70% vrouwen en de mannen die instappen hebben vaak veel dochters. Ze krijgen de meeste investeerders in het crowdfunding platform via de nieuwsbrief met 30.000 abonnees. Schrijf je hier in. De ondernemers kunnen de versnelling van de verandering brengen. Vaak hebben ze niet genoeg geld om hun groeiplannen waar te maken. Actievoeren en Extinction Rebellion wordt nu steeds breder geaccepteerd, waardoor ze misschien de overheid gaan beïnvloeden. Haar wens: Er zou een verdeelplatform moeten komen die de middelen van de pensioenfondsen kan verdelen, om zo het grote geld naar kleine bedrijven te krijgen. Meer over Laura Rooseboom: https://www.startgreen.nl/ https://www.oneplanetcrowd.com/ https://www.linkedin.com/in/laura-rooseboom-77a254/  https://borskifund.com/ Andere bronnen: The deficit myth boek Modern Monetary Theory Simone Brummelhuis - The Next Women Lend a hand en Wakibi - ondersteun projecten in opkomende landen met kleine leningen. Theory of change Extinction Rebellion Nu is het aan ons #boekencast afl 61 - over burgerberaden De gouden regel Video van het gesprek met Laura Rooseboom https://youtu.be/WRBpyAwSKok Kijk hier https://youtu.be/WRBpyAwSKok