7DTV | De Nederlandse Ondernemers Podcast

SMART – De oproep tot een adverteerdersboycot van GeenStijl en Dumpert maakt veel los. Wat vindt internetveteraan en advocaat Christiaan Alberdingk Thijm (bureau Brandeis) van de kwestie? Christiaan: ‘Ik heb moeite met de steun van twee gezaghebbende kranten en zelfs twee ministers.’ Online anonimiteitEen specialist op het gebied van privacy en vrijheid van meningsuiting is de aangewezen persoon om te vragen of je zomaar alles mag plaatsen, posten en delen op het wereldwijde web. Christiaan: ‘Samen met Microsoft, Facebook, YouTube en Twitter stelde de Europese Commissie een gedragscode op tegen haatzaaien op internet. Daarin werd onder andere vastgelegd dat dergelijke berichten binnen 24 uur moeten worden verwijderd door deze bedrijven. Maar het is juridisch heel moeilijk om te bepalen wanneer er sprake is van haatzaaien.’ Wat is er voor nodig om dat beter te laten werken? Christiaan stelt dat internetgebruikers actiever moeten melden en bedrijven als Facebook hebben de verantwoordelijkheid om daar binnen een redelijke termijn op te reageren. Christiaan: ‘Daar zit ook een probleem. Er wordt nu nog niet snel genoeg gereageerd. Je moet snel optreden en een goed team klaar hebben staan om dat te doen. Google heeft dat inmiddels door schade en schande redelijk onder de knie. The right to be forgotten is inmiddels geïntroduceerd.’ Verdeeldheid over boycot GeenstijlTerug naar GeenStijl. ‘Die publicatie bij GeenStijl mag gewoon niet. Hier zijn de grenzen van het betamelijke overschreden. De reacties van de reaguurders mogen ook niet. Daar moet je dan iets aan doen. Door het te melden bij GeenStijl of naar de rechter te gaan. De dames in kwestie hebben voor de brandblusser gekozen en zijn gewoon heel hard terug gaan spuiten. Zij hebben besloten dat niet rechtstreeks bij GeenStijl doen, maar via de adverteerder. Een beproefde methode. (…) In deze kwestie zijn er vervolgens twee kranten, NRC handelsblad en de Volkskrant, die zich achter die oproep hebben geschaard. Inmiddels zijn er ook twee ministers die zich daarachter hebben geschaard. Dan wordt het wel iets anders. Dat vind ik te ver gaan. Om een heel platform te boycotten vanwege een aantal vrouwonvriendelijke publicaties, dat is, wat wij als juristen zeggen, disproportioneel.’ Een aflevering over de digitalisering van haat, de Rechtbank en de samenleving. Een must-watch!

SMART – De oproep tot een adverteerdersboycot van GeenStijl en Dumpert maakt veel los. Wat vindt internetveteraan en advocaat Christiaan Alberdingk Thijm (bureau Brandeis) van de kwestie? Christiaan: ‘Ik heb moeite met de steun van twee gezaghebbende kranten en zelfs twee ministers.’ Online anonimiteitEen specialist op het gebied van privacy en vrijheid van meningsuiting is de aangewezen persoon om te vragen of je zomaar alles mag plaatsen, posten en delen op het wereldwijde web. Christiaan: ‘Samen met Microsoft, Facebook, YouTube en Twitter stelde de Europese Commissie een gedragscode op tegen haatzaaien op internet. Daarin werd onder andere vastgelegd dat dergelijke berichten binnen 24 uur moeten worden verwijderd door deze bedrijven. Maar het is juridisch heel moeilijk om te bepalen wanneer er sprake is van haatzaaien.’ Wat is er voor nodig om dat beter te laten werken? Christiaan stelt dat internetgebruikers actiever moeten melden en bedrijven als Facebook hebben de verantwoordelijkheid om daar binnen een redelijke termijn op te reageren. Christiaan: ‘Daar zit ook een probleem. Er wordt nu nog niet snel genoeg gereageerd. Je moet snel optreden en een goed team klaar hebben staan om dat te doen. Google heeft dat inmiddels door schade en schande redelijk onder de knie. The right to be forgotten is inmiddels geïntroduceerd.’ Verdeeldheid over boycot GeenstijlTerug naar GeenStijl. ‘Die publicatie bij GeenStijl mag gewoon niet. Hier zijn de grenzen van het betamelijke overschreden. De reacties van de reaguurders mogen ook niet. Daar moet je dan iets aan doen. Door het te melden bij GeenStijl of naar de rechter te gaan. De dames in kwestie hebben voor de brandblusser gekozen en zijn gewoon heel hard terug gaan spuiten. Zij hebben besloten dat niet rechtstreeks bij GeenStijl doen, maar via de adverteerder. Een beproefde methode. (…) In deze kwestie zijn er vervolgens twee kranten, NRC handelsblad en de Volkskrant, die zich achter die oproep hebben geschaard. Inmiddels zijn er ook twee ministers die zich daarachter hebben geschaard. Dan wordt het wel iets anders. Dat vind ik te ver gaan. Om een heel platform te boycotten vanwege een aantal vrouwonvriendelijke publicaties, dat is, wat wij als juristen zeggen, disproportioneel.’ Een aflevering over de digitalisering van haat, de Rechtbank en de samenleving. Een must-watch!

PROFILE - Het maken van een commerciële afspraak tussen horecaondernemer en brouwerij. Hoe werkt dat spel tussen die twee partijen? Expert op dit gebied Tom van Erven Dorens (Biercontract.nl) neemt ons mee. Een concurrerende markt waar het uiteindelijk om een slimme bierprijs draait. In de wereld van brouwerijcontracten is een gebrek aan transparantie en communicatie een groot probleem. Men pleit voor duidelijkere contracten tussen brouwers en horecaondernemers. Van Erven Dorens is ertussen gaan zitten: 'Zin en onzin gaat er rond in de wereld. Over wurgcontracten, over bindingen waar je wel of niet onderuit kunt. Uiteindelijk zeg ik wel altijd een horecaondernemer die zijn handtekening zet, doet dat in volle bewustzijn. Is daar dus zelf verantwoordelijk voor. Maar biercontracten zijn toch wel moeilijk leesbare afnameovereenkomsten gericht, met name, op pils.' Knelpunten? 'Dat is met name dat horecaondernemers niet weten wat er te halen is. Dat komt door de brouwers, maar ook door de horecaondernemers zelf. Ze delen geen informatie onderling. Ze weten niet wat hun buurman heeft afgestemd met de brouwer.'

PROFILE - Het maken van een commerciële afspraak tussen horecaondernemer en brouwerij. Hoe werkt dat spel tussen die twee partijen? Expert op dit gebied Tom van Erven Dorens (Biercontract.nl) neemt ons mee. Een concurrerende markt waar het uiteindelijk om een slimme bierprijs draait. In de wereld van brouwerijcontracten is een gebrek aan transparantie en communicatie een groot probleem. Men pleit voor duidelijkere contracten tussen brouwers en horecaondernemers. Van Erven Dorens is ertussen gaan zitten: 'Zin en onzin gaat er rond in de wereld. Over wurgcontracten, over bindingen waar je wel of niet onderuit kunt. Uiteindelijk zeg ik wel altijd een horecaondernemer die zijn handtekening zet, doet dat in volle bewustzijn. Is daar dus zelf verantwoordelijk voor. Maar biercontracten zijn toch wel moeilijk leesbare afnameovereenkomsten gericht, met name, op pils.' Knelpunten? 'Dat is met name dat horecaondernemers niet weten wat er te halen is. Dat komt door de brouwers, maar ook door de horecaondernemers zelf. Ze delen geen informatie onderling. Ze weten niet wat hun buurman heeft afgestemd met de brouwer.'

PROFILE – Kaas als souvenir? Toeristen lopen de deur plat bij de kaaszaken van de Henri Willig Group in Amsterdam. Het bedrijf verkoopt meer dan vijftig miljoen euro aan kaas per jaar. Wiebe Willig, algemeen directeur: ‘Holland is echt een typisch kaasland. Dus het is ook een heel logisch product om als toerist mee naar huis te nemen.’  Kaas in de koffer dus?In Amsterdam spreekt men over de teloorgang van de retail zoals we die kennen. De oorzaak? De vele Nutella-winkels en toeristenkaaszaken in het centrum van onze hoofdstad. ‘Ik begrijp het heel goed. Het is onmiskenbaar drukker in de stad. Maar het is ook heel belangrijk dat toeristen naar Nederland komen. Kijk naar de gasopbrengst in Nederland, daar is een sterke daling te zien. Toerisme heeft Amsterdam misschien wel op een pijnloze wijze door de recessie geholpen. (…) Wij zijn trots op Amsterdam, maar willen als keten natuurlijk ook dat Amsterdam trots op ons is.’   Henri Willig Group: het familiebedrijfWiebe werkt eigenlijk al zijn hele leven in het familiebedrijf, maar vanaf 2003 officieel. Op aanraden van zijn vader heeft hij ook een tijdje ‘buiten de deur’ gewerkt. Nu is hij de tweede generatie als het gaat om het kaasbedrijf, maar zijn opa en oma hadden ook al koeien. Een trackrecord om trots op te zijn. Toch noemde hij ooit ‘trots’ als vijand van een ondernemer. Wiebe: ‘Ik denk wel dat je trots mag zijn op wat je bereikt hebt. Maar trots als bijvoorbeeld je fouten niet durven of denken dat je eigenlijk niet kunt verbeteren. Dat vind ik niet goed.’ Ondernemerslessen van een kaasboer XXL. Kijk de hele aflevering!

PROFILE – Kaas als souvenir? Toeristen lopen de deur plat bij de kaaszaken van de Henri Willig Group in Amsterdam. Het bedrijf verkoopt meer dan vijftig miljoen euro aan kaas per jaar. Wiebe Willig, algemeen directeur: ‘Holland is echt een typisch kaasland. Dus het is ook een heel logisch product om als toerist mee naar huis te nemen.’  Kaas in de koffer dus?In Amsterdam spreekt men over de teloorgang van de retail zoals we die kennen. De oorzaak? De vele Nutella-winkels en toeristenkaaszaken in het centrum van onze hoofdstad. ‘Ik begrijp het heel goed. Het is onmiskenbaar drukker in de stad. Maar het is ook heel belangrijk dat toeristen naar Nederland komen. Kijk naar de gasopbrengst in Nederland, daar is een sterke daling te zien. Toerisme heeft Amsterdam misschien wel op een pijnloze wijze door de recessie geholpen. (…) Wij zijn trots op Amsterdam, maar willen als keten natuurlijk ook dat Amsterdam trots op ons is.’   Henri Willig Group: het familiebedrijfWiebe werkt eigenlijk al zijn hele leven in het familiebedrijf, maar vanaf 2003 officieel. Op aanraden van zijn vader heeft hij ook een tijdje ‘buiten de deur’ gewerkt. Nu is hij de tweede generatie als het gaat om het kaasbedrijf, maar zijn opa en oma hadden ook al koeien. Een trackrecord om trots op te zijn. Toch noemde hij ooit ‘trots’ als vijand van een ondernemer. Wiebe: ‘Ik denk wel dat je trots mag zijn op wat je bereikt hebt. Maar trots als bijvoorbeeld je fouten niet durven of denken dat je eigenlijk niet kunt verbeteren. Dat vind ik niet goed.’ Ondernemerslessen van een kaasboer XXL. Kijk de hele aflevering!

SMART - Is Martijn Aslander, stand-up filosoof, spreker en auteur, onbedoeld een ambassadeur van ons programma? 7 Ditches TV hoopt van wel. In ieder geval zijn er een aantal opvallende overeenkomsten. Martijn houdt zich bezig met 'de complexe impact van technologie', dat staat ook in de omschrijving van dot programma. En hij is stevig voorstander van 'aanklooien en vooral in zeven sloten tegelijkertijd lopen'. Hé, dat is de naam van dit inspiratieplatform: 7 Ditches TV. Toeval? Stand-up filosoofWie denkt dat een 'stand-up filosoof' ter plekke ideeën bedenkt, zit er naast. Martijn: 'De term kennen we uit de comedy. Je staat ergens voor en dat uit je. Je uit iets dat per se gezegd moet worden. Overigens is een comedian die aan het 'standuppen' is niet improvisatietheater aan het doen. Hij heeft bestaande verhaallijntjes die hij aan het uitproberen en testen is. Een mix tussen improvisatie en dingen die je graag de wereld in weer slingeren. Het is heel lastig als je een beroep uitoefent dat nergens in een register staat, dan zoek je je toevlucht in termen die nog niet bestaan.'Denk niet in geld, maar in resourcesHij stelt dat geld een fantastische uitvinding is. Het is licht, transporteerbaar en iedereen wil het hebben. Maar het beperkt ons. 'De NS kan lege stoelen weggeven, want het kost ze niets. KPN kan gratis bandbreedte weggeven, want het kost ze niets. Ik denk dat we naar een andere kijk toe moeten. (...) Heel veel innovaties in grote organisatie komen niet door omdat men er financiële risico's inziet. Du moment dat je iets kunt doen zonder financieel risico, omdat je geld überhaupt niet gebruikt, kun je dus dingen bewegen of innoveren zonder geld. Als je dat kunt doen kun je innoveren zonder risico en dan kun je innoveren zonder angst. En dan wil iedereen helpen. Dat hebben we dus nodig: ideekracht.' Wanneer gaan we de materiële en cognitieve surplus in de samenleving ontginnen?

SMART - Is Martijn Aslander, stand-up filosoof, spreker en auteur, onbedoeld een ambassadeur van ons programma? 7 Ditches TV hoopt van wel. In ieder geval zijn er een aantal opvallende overeenkomsten. Martijn houdt zich bezig met 'de complexe impact van technologie', dat staat ook in de omschrijving van dot programma. En hij is stevig voorstander van 'aanklooien en vooral in zeven sloten tegelijkertijd lopen'. Hé, dat is de naam van dit inspiratieplatform: 7 Ditches TV. Toeval? Stand-up filosoofWie denkt dat een 'stand-up filosoof' ter plekke ideeën bedenkt, zit er naast. Martijn: 'De term kennen we uit de comedy. Je staat ergens voor en dat uit je. Je uit iets dat per se gezegd moet worden. Overigens is een comedian die aan het 'standuppen' is niet improvisatietheater aan het doen. Hij heeft bestaande verhaallijntjes die hij aan het uitproberen en testen is. Een mix tussen improvisatie en dingen die je graag de wereld in weer slingeren. Het is heel lastig als je een beroep uitoefent dat nergens in een register staat, dan zoek je je toevlucht in termen die nog niet bestaan.'Denk niet in geld, maar in resourcesHij stelt dat geld een fantastische uitvinding is. Het is licht, transporteerbaar en iedereen wil het hebben. Maar het beperkt ons. 'De NS kan lege stoelen weggeven, want het kost ze niets. KPN kan gratis bandbreedte weggeven, want het kost ze niets. Ik denk dat we naar een andere kijk toe moeten. (...) Heel veel innovaties in grote organisatie komen niet door omdat men er financiële risico's inziet. Du moment dat je iets kunt doen zonder financieel risico, omdat je geld überhaupt niet gebruikt, kun je dus dingen bewegen of innoveren zonder geld. Als je dat kunt doen kun je innoveren zonder risico en dan kun je innoveren zonder angst. En dan wil iedereen helpen. Dat hebben we dus nodig: ideekracht.' Wanneer gaan we de materiële en cognitieve surplus in de samenleving ontginnen?

GELDZAKEN - Innovatief ondernemen in een traditionele branche. CEO Jim Halfens van DivorceHotel doet het. De wereld kijkt gefascineerd toe hoe Halfens zijn revolutionaire idee uitrolt. De bijbehorende realityshow op de buis maakt dat mogelijk. DivorceHotel, een manier om in één weekend te scheiden, opereert in Nederland, Amerika en sinds kort de UK. Halfens: ‘Ik denk niet dat het makkelijk is, maar je kunt naderhand wel door.’ Hij vindt de advocatuur rondom scheidingen sterk verouderd, ziet de scheidingsbranche als zeer ouderwets en denkt dat de wijze waarop een scheiding nu wordt begeleid en georganiseerd sneller leidt tot een vechtscheiding. De payoff is helder: A positive new start. Halfens: ‘Ons idee is heel simpel. Het is mijn ambitie en doel om scheiden eenvoudiger, betaalbaarder en een stuk positiever te maken. Hoe doen we dat? Door koppels op neutrale grond weer samen te brengen en een stel weg te halen uit het dagelijkse leven. Op vrijdag of zaterdag ga je het hotel in en op zondag kom je er gescheiden uit. Je weet precies wanneer het start, wanneer het eindigt en hoeveel het kost.’ Een enorme speler in een groeiende marktAls je gaat scheiden, moet er in Nederland eigenlijk altijd een advocaat worden ingeschakeld. De tijdsduur en prijs van een scheiding is afhankelijk van je situatie. Althans, in de traditionele markt waar mediators en advocaten je bijstaan. Halfens: ‘Wij dachten dat moet anders. Maak het proces overzichtelijker. In het buitenland hebben ze ons weleens de ‘uber for divorce’ genoemd. Waarom? We doen hetzelfde wat iedereen doet, alleen heb ik destijds met mijn team het probleem platgeslagen. Twee mensen willen uit elkaar en als je bij een normale advocaat komt, wordt die situatie direct geassocieerd met allerlei problemen. Terwijl deze mensen denken: ‘ik wil geen problemen, want die heb ik al.’ Met DivorceHotel laten wij precies weten wat het kost en wat er gaat gebeuren.’ Meer weten? Kijk de aflevering!

GELDZAKEN - Innovatief ondernemen in een traditionele branche. CEO Jim Halfens van DivorceHotel doet het. De wereld kijkt gefascineerd toe hoe Halfens zijn revolutionaire idee uitrolt. De bijbehorende realityshow op de buis maakt dat mogelijk. DivorceHotel, een manier om in één weekend te scheiden, opereert in Nederland, Amerika en sinds kort de UK. Halfens: ‘Ik denk niet dat het makkelijk is, maar je kunt naderhand wel door.’ Hij vindt de advocatuur rondom scheidingen sterk verouderd, ziet de scheidingsbranche als zeer ouderwets en denkt dat de wijze waarop een scheiding nu wordt begeleid en georganiseerd sneller leidt tot een vechtscheiding. De payoff is helder: A positive new start. Halfens: ‘Ons idee is heel simpel. Het is mijn ambitie en doel om scheiden eenvoudiger, betaalbaarder en een stuk positiever te maken. Hoe doen we dat? Door koppels op neutrale grond weer samen te brengen en een stel weg te halen uit het dagelijkse leven. Op vrijdag of zaterdag ga je het hotel in en op zondag kom je er gescheiden uit. Je weet precies wanneer het start, wanneer het eindigt en hoeveel het kost.’ Een enorme speler in een groeiende marktAls je gaat scheiden, moet er in Nederland eigenlijk altijd een advocaat worden ingeschakeld. De tijdsduur en prijs van een scheiding is afhankelijk van je situatie. Althans, in de traditionele markt waar mediators en advocaten je bijstaan. Halfens: ‘Wij dachten dat moet anders. Maak het proces overzichtelijker. In het buitenland hebben ze ons weleens de ‘uber for divorce’ genoemd. Waarom? We doen hetzelfde wat iedereen doet, alleen heb ik destijds met mijn team het probleem platgeslagen. Twee mensen willen uit elkaar en als je bij een normale advocaat komt, wordt die situatie direct geassocieerd met allerlei problemen. Terwijl deze mensen denken: ‘ik wil geen problemen, want die heb ik al.’ Met DivorceHotel laten wij precies weten wat het kost en wat er gaat gebeuren.’ Meer weten? Kijk de aflevering!