Bernard Hammelburg | BNR

De NAVO-bijeenkomst in Brussel, die aan Bidens ontmoeting met Poetin van vandaag voorafging, produceerde een slotcommuniqué van maar liefst 79 paragrafen, dus daaraan hebben een hoop sherpas, zoals de diplomatieke werkpaarden-achter-de-schermen worden genoemd, wekenlang zitten pennen. Kortste samenvatting: wij zijn voor een gezond klimaat, voor vrouwenrechten, tegen oorlog en vóór vrede. Het was allemaal in ambtelijke en redactionele laden verdwenen, of in archiefbestanden opgeslagen, ware het niet dat president Zelenski twitterde dat Oekraïne lid wordt van de NAVO. Toen werd het diplomatieke wereldje even wakker, vooral toen een Oekraïense propagandawebsite UNIAN het bericht verder verspreidde. En ja, hoor, in paragraaf 69 van het slotcommuniqué wordt de deur inderdaad opengezet. Weliswaar wordt gewezen op de te volgen formele procedure, maar de toon is omarmend. De suggestie, op dit moment, is misleidend en in gewone taal krankzinnig. Stel dat Oekraïne lid wordt, maar Rusland houdt de Krim, zou Zelenski dan een beroep op Artikel 5 van het NAVO-handvest doen een aanval op één is een aanval op allen om de 30 huidige leden in een oorlog te storten? En wat te denken van de Russische reactie? Poetin zou het een provocatie van de ernstigste soort noemen, en dan heeft hij nog een punt ook. We zijn kennelijk de Russische inval in Georgië in 2008 vergeten, toen Georgië de twee pro-Russische mini-enclaves Abchazië en Zuid-Ossetië wilde innemen. Die oorlog was niet alleen een waarschuwing aan Georgië, maar ook aan de NAVO: dat de oude Sovjetstaten Georgië en Oekraïne onafhankelijk zijn is voor Poetin al erg genoeg, maar ga niet provoceren, ga niet flirten. En overigens: het slotcommuniqué houdt ook de deur voor een Georgisch lidmaatschap open. Artikel 68 geeft Georgië een ferme schouderklop voor de uitstekende samenwerking Nu kun je zeggen dat Oekraïne zich van zijn beste kant heeft laten zien door bij de onafhankelijkheid het enorme arsenaal aan Russische wapens en kernwapens dat daar decennialang lag, op te geven, en Georgië doet braaf mee met NAVO-oefeningen. Maar om, na de Georgisch-Russische oorlog en het inpikken van de Krim en Oost-Oekraïne door Rusland, de suggestie te wekken dat deze twee landen welkom zijn, is een blunder. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Viktor Orban, de voortdurend en terecht verguisde Hongaarse premier, veroorzaakte de zoveelste bonje binnen de EU met deze opmerking: 'Brussel moet stoppen met de obsessie om verzonnen en schreeuwerige verklaringen af te leggen. De afgelopen jaren heeft deze gezamenlijke buitenlandse politiek, ingegeven door binnenlandse politieke overwegingen, het buitenlandbeleid van de Europese Unie tot een lachertje gemaakt.' Dat ging natuurlijk over de Europese kritiek op Hongarije, maar ook om Orbans overtuiging dat Rusland en China echt niet met de pootjes omhoog gaan liggen door veroordelingen en vermaningen van de EU, of de G7, of Amerika. Heiko Maas, de Duitse minister van buitenlandse zaken, was woest, omdat Hongarije gezamenlijke Europese verklaringen steeds door vetos tegenhoudt. Schreeuwerige verklaringen Die vetos zijn hinderlijk, en als iemand een obsessie heeft voor verzonnen en schreeuwerige verklaringen, is het Orban zelf. Maar toch heeft hij een punt. Het westerse buitenlandbeleid bestaat nog maar uit twee elementen: boze statements en sancties. We waarschuwen, veroordelen, en boycotten een paar bedrijven of personen. Westerse leiders houden elkaar voor dat het allemaal echt effect heeft, maar Poetin krijgt gewoon zijn Nord Stream 2 en Xi Jinping gaat de economische en technologische race winnen. De doorbraak zou moeten komen van Joe Biden, de machtigste man ter wereld. Briljant als hij de coronacrisis mag hebben aangepakt, van een duidelijk buitenlandbeleid is, ondanks zijn ervaring en kennis, nauwelijks sprake. Politico noemt het de eeuwige, eindeloos frustrerende speurtocht naar de Biden Doctrine. Hij kan zijn gezag niet uitsluitend blijven ontlenen aan het feit dat hij niet Trump is. Dat vinden de bondgenoten overigens prettig. Maar om Poetin te laten breken met de Wit-Russische leider Loekasjenko of de Oekraïense separatisten, of Xi te laten stoppen met de onderdrukking van de Oeigoeren, moet je kunnen intimideren. Zoals John Kennedy dat deed met Chroesjtsjov, Nixon met Mao, en Reagan met Gorbatsjov. Op de zoveelste groepsfoto en een pittig slotcommuniqué zit de wereld niet te wachten. See omnystudio.com/listener for privacy information.

In Amerika lopen ze, zogezegd, te leuren met het vaccin. In Ohio geven ze biertjes, donuts en cadeaubonnen weg als je een prik komt halen. Er was ook een loterij aan verbonden, die de winnares een miljoen dollar opleverde. In New York variëren de cadeaus van een gratis metro-abonnement tot kaartjes voor de dierentuin of zelfs studiebeurzen van 7.000 dollar. Vorige week werden er mooie plaatsen weggegeven voor een wedstrijd van basketbalteam The Knicks, waarvoor je normaal een paar honderd dollar neertelt. Toeristen in New York krijgen gratis het Jansen-vaccin, want dat is maar één prik. Het bedrijfsleven begint het om te draaien. Een van de grote vermogensbeheerders wil dat het personeel weer op kantoor komt, maar eist dat het is gevaccineerd. Omdat je dat, net als bij ons, niet mág eisen, draait de bank het om: het is je recht om thuis te werken, maar helaas - dan krijg je geen bonus. Er zijn ook veel werkgevers die op hun bedrijven zelf prikcentra openen, en werknemers juist belonen als ze zich laten vaccineren. Armetierige organisatie Zijn werkgevers die vaccinatie eisen eikels? Misschien, maar dat kun je ook zeggen van de zeloten, witte Republikeinse mannen, anti-vaxxers, complotdenkers en querulanten die het democratische recht wat ze hébben misbruiken om de ontsluiting van de maatschappij, waarom ze zelf brullen, te saboteren. Maar wat er niet is, is gebrek aan vaccins. Wat er ook niet is, is zon armetierige organisatie, waarbij iedere tiener, twintiger, dertiger en zelfs een deel van de veertigers nog steeds moet zitten wachten totdat het zijne excellentie behaagt het volgende geboortejaar toe te laten. Zelfs in september zijn de tieners nog niet aan de beurt. Wie een beetje de hand licht met het systeem, krijgt van zijne excellentie het predicaat eikel. Het is de wereld op zn kop: degene die er, na al die tijd, nog steeds niet voor kan zorgen dat iedereen boven de twaalf gewoon een prik kan halen, moet misschien voor de spiegel gaan staat en zich afvragen wie hier nou precies de eikel is.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Op 21 augustus kwam BNR met een uitvoerige analyse over het drama in achterstandswijken, waar mensen om allerlei redenen taal, wantrouwen, cultuur, kennisachterstand, werkomstandigheden de coronaregels negeerden, waardoor het besmettingspercentage daar veel hoger lag. Gevaarlijk voor henzelf, en voor de rest van de samenleving. Het had veel te maken met de regel dat wij in Nederland mensen niet registreren op migratieachtergrond of etniciteit. Dus je mag wel vragen waar iemand woont, maar niet naar zijn afkomst, want dan zouden de populisten gaan roepen dat het allemaal de schuld is van de moslims. Zo loopt de samenleving op eieren. Schokkend en leerzaam De Britten registreren precies wat iemands achtergrond is. De Amerikanen gaan nog een stapje verder. Die publiceren dagelijks in de media overzichten geen namen, uiteraard, maar wel groepen, per wijk en postcode, inclusief ras en achtergrond. Dat levert schokkend en leerzaam materiaal op. De wijk Corona in het New Yorkse Queens - hoe zoek je het zo uit - is een van de zwaarst getroffen gebieden in heel Amerika. Dat komt doordat er heel veel illegale Latinos wonen, die de taal niet spreken, of als de dood zijn dat ze bij een test of prik worden opgepakt en uitgewezen. Gelukkig rijden er New Yorkse vaccinatiebussen door die wijk, met geweldige medewerkers die hen gerust stellen en overhalen tot een prik. De kennis over wijken en de etnische achtergrond van de inwoners, zoals ras, is zeer belangrijke informatie. Maar die mag je niet registreren, zeiden de top-artsen Marcel Levi en Evert de Jonge in oktober. Onzin, schreven gezondheidsrechtdeskundigen Corette Ploem en Jeanine Suurmond in de Volkskrant, als het nodig is voor onderzoek of behandeling mag dat wel degelijk. Niet lullen maar poetsen In de BNR-analyse van 21 augustus gaf de Amsterdamse wethouder Simone Kukenheim van Zorg toe dat de communicatie in achterstandswijken lastig is. Als binnen een jaar een analyse van BNR en een uitgebreid onderzoek van het CBS en Amsterdam UMC aantonen dat - net als in landen waar ze daar niet zo spastisch over doen - zwarte burgers zwaarder worden getroffen dan witte burgers, dan moeten we niet lullen maar poetsen. Wij zijn in Nederland erg van het 'algemeen belang'. En een groter algemeen belang dan gezonde burgers van alle achtergronden kun je je nauwelijks voorstellen. Over Bernard Hammelburg Buitenlandcommentator Bernard Hammelburg gaat in zijn column in op de zaken van wereldbelang en plaatst de internationale politiek in context. Luister live woensdagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/bernard-hammelburg, Apple Podcast of Spotify. See omnystudio.com/listener for privacy information.

En zo geschiedde. Van ontraden naar verplichten op straffe van een geldboete, al op de volgende persconferentie zo heten de dienstmededelingen tegenwoordig gepresenteerd als gebod aan den volke. En het volk gehoorzaamde, getroost door de verzekering dat wij dit alles met zn allen doen, een toverspreuk die de grote leider gretig hanteert. En toen kwam het vaccin. Dat wil zeggen: in sommige landen met karrevrachten, en bij ons mondjesmaat, met een fietskoerier, of zo. Maar het kwam, en daarmee kwam de vraag: ben ik, na de vaccinatie, wél of níet nog besmettelijk voor anderen? De spreekstalmeester der coronawijzen zweeg. Deelnemen aan activiteiten En toen zei de Amerikaanse spreekstalmeester der coronawijzen: 'Iedereen die volledig is gevaccineerd kan deelnemen aan alle activiteiten, groot en klein, binnen en buiten, zonder mondmasker, en zonder afstand te houden.' De Amerikaanse grote leider, beroemd geworden door zijn demonstratief gedragen zwarte masker, kraaide victorie. Het volk had zijn plicht gedaan, nu mag iedereen elkaars glimlach weer zien. Zoals ook in Israël de spreekstalmeester der coronawijzen toestemming gaf het knuffelen te hervatten. En op de website van onze spreekstalmeester staat deze vraag: 'Moet ik na vaccinatie nog de coronamaatregelen volgen?' Met dit antwoord: 'Jazeker. Iedereen die is gevaccineerd moet zich nog steeds houden aan de algemene coronaregels. Vaccinatie beschermt jou tegen de ziekte door corona, maar we weten nog niet of iemand die gevaccineerd is toch het virus kan verspreiden.' Dat is dezelfde spreekstalmeester die mondkapjes flauwekul vond. Vijftig jaar later En zo kon het geschieden dat het land waarvan de Duitse dichter Heine had geschreven dat alles er vijftig jaar later gebeurt, zijn uiterste best deed die observatie te bevestigen. Onze hoop zit hierin: dat Heine dat van die vijftig jaar later heeft gezegd is een verzinsel. Dus misschien trekken de spreekstalmeester der coronawijsheden en de grote leider even een sprintje, en mogen we dezer dagen met zn allen weer gewoon doen. Over Bernard Hammelburg Buitenlandcommentator Bernard Hammelburg gaat in zijn column in op de zaken van wereldbelang en plaatst de internationale politiek in context. Luister live woensdagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/bernard-hammelburg, Apple Podcast of Spotify. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Net als bij de vele recente conflicten tussen Israël en Hamas, doen achter de schermen diplomaten uit Egypte en Qatar hun best om deze zoveelste uitslaande brand te blussen, en dat gaat ongetwijfeld lukken. De aanleiding is dit keer de omstreden uitzetting van Palestijnse bewoners uit een aantal huizen in Oost-Jeruzalem, waarvan Israëliërs aan de hand van oeroude notariële aktes menen dat ze aan hun toebehoren. Belangrijk, omdat het raakt de vraag van wie Oost-Jeruzalem uiteindelijk is. Kans op revanche Op de achtergrond speelt aan weerskanten iets anders. Premier Benjamin Netanyahu, die net is afgeserveerd als formateur, grijpt de gelegenheid aan om zich opnieuw te profileren als kampioen van de kolonistenbeweging, en de enige die in staat is om de Joodse staat te redden. Hij ziet deze zoveelste Israëlisch-Palestijnse confrontatie als een kans om revanche te nemen op de liberaal Jair Lapid, die als nieuwe formateur is aangewezen. Ook bij Hamas spelen electorale motieven. Fatach-leider Abbas heeft de verkiezingen op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza weliswaar uitgesteld, maar ze komen, en Hamas staat er niet goed voor. Dat heeft te maken met het dictatoriale en vaak wrede regime dat de partij in Gaza voert, en met wat steeds meer wordt gezien als een gebroken belofte. Hamas zou Israël effectief van zich afslaan, en Gaza ontwikkelen tot een welvarend staatje. Dat is niet gebeurd. Nu grijpt Hamas de kans aan om een uit de hand gelopen rel in Jeruzalem te gebruiken om, met een barrage van raketten op Israëlische doelen, aan de Palestijnse kiezer te laten zien wie de échte macht vertegenwoordigt en dat is niet de slappe, corrupte kliek van Machmoed Abbas. Dictatoriale vechtjassen Het is de vraag of deze strategie werkt. Als de Palestijnen moeten kiezen tussen de dictatoriale vechtjassen van Hamas, door de westerse wereld beschouwd als terroristen, en het slappe Fatach, dan gaan ze waarschijnlijk toch voor Fatach. Want de hele wereld niet alleen het Westen, maar ook Rusland, China en de Arabische landen zien dat nog steeds als de beste gesprekspartner. Dat snappen de bemiddelaars, Egypte en Qatar ook, en dus zullen ze Hamas wel weer kunnen beteugelen. Maar dat iemand de geest weer in de fles krijgt, is een illusie. Het blijft de Groundhog Day van het Midden-Oosten. Over Bernard Hammelburg Buitenlandcommentator Bernard Hammelburg gaat in zijn column in op de zaken van wereldbelang en plaatst de internationale politiek in context. Luister live woensdagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/bernard-hammelburg, Apple Podcast of Spotify. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Op de Nationale Feestdag hebben gewone stervelingen maar één keer in de vijf jaar vrij, maar ambtenaren mogen de vreugde van de vrijheid elk jaar vieren, 'met behoud van salaris', zoals het in hun cao en op hun website staat. Vrijwel elk fatsoenlijk land heeft een nationale feestdag, meestal ter gelegenheid van het einde van de bezetting, zoals Frankrijk, België, Italië, Letland, Polen en andere Oost-Europese landen. Of ze vieren de overwinning op de vijand, zoals de Britten. Of het welslagen van een revolutie tegen een koloniale onderdrukker, zoals de Amerikanen met hun Vierde Juli. Een toefje overdreven Wij hebben elk jaar Bevrijdingsdag, ter viering van de Geallieerde overwinning op de meest brute bezetting en enige geïndustrialiseerde massamoord in de geschiedenis, maar vier van de vijf jaar werken we gewoon door. Want het moet niet te gek worden, vinden de werkgevers. Zon vrije dag kost, hebben organisaties als VNO-NCW uitgerekend, één tot anderhalf miljard euro. Geen idee hoe ze aan dat bedrag komen. Het lijkt me, met een bruto nationaal product van ruim 800 miljard, een toefje overdreven, maar niemand spreekt het tegen. Ja, zeggen de werkgevers, voor ons mág het, maar dan moeten de werknemers de vrije Tweede Pinksterdag inleveren. Er is geen groter goed dan vrijheid, en de enige wijze om vrijheid te vieren is door feestelijk vrij te zijn. De regering maakt zich ervan af met de stelling dat het een kwestie is tussen werkgevers en werknemers. Behalve dan voor ambtenaren. Voor hen is het een vrije dag - een verplichte vrije dag. Over Bernard Hammelburg Buitenlandcommentator Bernard Hammelburg gaat in zijn column in op de zaken van wereldbelang en plaatst de internationale politiek in context. Luister live woensdagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/bernard-hammelburg, Apple Podcast of Spotify. See omnystudio.com/listener for privacy information.

De grote partijen in de ministerraad hadden zwaar de pest in op Kamerleden uit hun eigen fracties die tekeer gingen tegen het kabinet. Om de ambtenaren te beschermen, probeerde het Kabinet de Kamer niet alles te vertellen. Die opzet mislukte, want door het onderzoek naar de toeslagenaffaire en de blamage met de informateurs, wisten we dat al. Om het met naam en toenaam te lezen is spannend, maar is het nou echt zo brisant? Luister terug | Bernard Hammelburg | Poetin tegen de mat Democratieën hebben staatsgeheimen. Dat kan niet anders, maar je moet je wel kunnen verantwoorden als ze uitlekken. De recente wereldgeschiedenis krioelt ervan. Top-voorbeeld: de Pentagon Papers. Uit een geheim rapport van het Pentagon bleek dat Amerika van 1945 tot 1967 in Vietnam alleen maar slagen had verloren, dat alle achtereenvolgende presidenten dat wisten en erover hadden gelogen, en dat Amerika de oorlog zeker ging verliezen. Vrijheid van meningsuiting Analist Daniel Ellsberg, medeauteur van het rapport, lekte het naar de New York Times. Dat was hoogverraad, maar het Hooggerechtshof vonniste dat de vrijheid van meningsuiting prevaleerde. Misschien een aardige hint voor de Nederlandse rechter, die de aanklacht van het kabinet wegens het lekken naar RTL gaat beoordelen. Luister terug | Bernard Hammelburg | Prikfabels In 2005 publiceerde de Britse Sunday Times notulen uit 2002 van het nationale veiligheidsteam van premier Tony Blair, waaruit bleek dat de Britten en Amerikanen toen al wisten dat er geen massavernietigingswapens in Irak waren. Dat was negen maanden voor de inval in Irak. Bush 2 en Blair hadden die informatie voor hun parlementen verzwegen. Wikileaks & Watergate Dan zijn er de Panama Papers, de onuitputtelijke stroom staatsgeheimen die Julian Assange lekte via Wikileaks, Edward Snowden, die lekte dat de Amerikaanse veiligheidsdiensten duizenden e-mails, fotos en persoonlijke gegevens onderschepten van internetgebruikers in binnen- en buitenland. En natuurlijk Watergate, waarin een klokkenluider met de onvergetelijke bijnaam Deep Throat, tegen de Washington Post onthulde hoe president Nixon in het diepste geheim de FBI en CIA inzette om een mislukte inbraak in het kantoor van de Democratische Partij aan te pakken. In de grote politiek is vertrouwen veel meer een gelegenheidsafspraak dan een principe. Een coalitiekabinet is zon gelegenheidsafspraak. Niet gebaseerd op vriendschap, en al helemaal niet op dat andere modebegrip: transparantie. Notu-gate is een doorkijkje in een werkelijkheid die we allang kenden. Over Bernard Hammelburg Buitenlandcommentator Bernard Hammelburg gaat in zijn column in op de zaken van wereldbelang en plaatst de internationale politiek in context. Luister live woensdagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/bernard-hammelburg, Apple Podcast of Spotify. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Het bericht van zijn opname in een gevangenisziekenhuis verscheen eerst in de staatsmedia, zoals persbureau Sputnik, dat zijn toestand als stabiel en bevredigend beschrijft. Vrij vertaald: westerse politici, die dreigen met hel en verdoemenis, moeten zich niet zo aanstellen. Het komt wel goed met deze hooligan. Pikant detail is een bericht van de Engelstalige staatszender Russia Today over een gigantische hack van de website waarop een half miljoen Russen hun steun aan Navalny hebben betuigd. Van al die inzenders zijn de namen, adressen en emailadressen bekend. Dan maakt het bericht een idiote draai. Want, zo staat er, de hackers dreigen die persoonsgegevens door te verkopen aan advertentiebureaus. Wat zouden die bureaus met een dergelijk bestand kunnen? Niets, natuurlijk, en dus is het duidelijk een dreigement aan Navalnys volgelingen in eigen land: die hacker is het Kremlin, en we weten precies wie jullie zijn en waar jullie wonen. Luister terug | Bernard Hammelburg | Prikfabels Misrekening Mijn indruk is dat Poetin van plan was Navalny daar, in die gevangenis, gewoon te laten overlijden. Dat had dan nog een tijdje reuring gegeven, maar dan zou het wel weer stiller worden. Zijn misrekening zat in de reactie in eigen land. Poentins mantra is dat verraders en staatsvijanden simpelweg moeten worden omgelegd, en veel Russen zijn het daar wel mee eens. De affaire-Skripal, bijvoorbeeld, speelde in Rusland niet prominent. Met Navalny loopt het onverwacht anders die heeft veel meer bijval in eigen land dan Poetin had verwacht. En dus is het politiek handiger om hem niet te laten doodhongeren, want dan zou hij, behalve een staatsvijand, ook een martelaar worden. In september zijn er parlementsverkiezingen, en Poetin loopt een beetje op eieren. Luister terug | Bernard Hammelburg | Groundhog Day De boze woorden en dreigementen van de Europese Unie en Amerika hebben ongetwijfeld een beetje effect. Maar als Navalny letterlijk en figuurlijk overeind blijft, heeft hij het niet te danken aan de verontwaardigde Europese Buitenlandcommissaris Borrell, of aan Joe Biden, maar aan solidariteit in Rusland zelf. Een uitgemergelde man in de bajes knalt de zwarte-bander Poetin even keihard tegen de mat. Zoals judokas zeggen: mooie ippon. Over Bernard Hammelburg Buitenlandcommentator Bernard Hammelburg gaat in zijn column in op de zaken van wereldbelang en plaatst de internationale politiek in context. Luister live woensdagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/bernard-hammelburg, Apple Podcast of Spotify. See omnystudio.com/listener for privacy information.

De mentaliteit van Nederland, en de rest van de kwakkelende en sukkelende Europese Unie, kon niet beter worden verwoord dan door de invloedrijke Duitse Europarlementariër Manfred Weber, in Buitenhof. Het Verenigd Koninkrijk en Amerika zijn egoïstisch en nationalistisch, zei hij. Ze weigeren te exporteren, wat wij wel hebben gedaan. Hoe krijgt hij de onzin over zijn lippen. In een democratie is de belangrijkste taak van de regering het garanderen van de veiligheid van de burgers. Dat het Verenigd Koninkrijk, Amerika, de Emiraten, Israël, Bahrein en de Seychellen fors hebben mee-geïnvesteerd en de hoofdprijs hebben betaald voor vaccins, is geen egoïsme of nationalisme, maar goed bestuur. Dat hadden Nederland en de andere EU-landen net zo goed kunnen doen, maar als ze in Riga vinden dat het allemaal niet te duur mag worden, staan in Rotterdam de koelers leeg. Die hersenkronkel heet Europees beleid, of nog erger Europese solidariteit. Luister terug | Bernard Hammelburg | Groundhog Day Dat is één kant van deze mega-schande. De andere kant is de ambtelijke en bestuurlijke hersenkronkel die heeft geleid tot chaos. Ik heb zelf mijn eerste prik gekregen in een vaccinatiecentrum met 30 GGD'ers en één klant: ik. In het bakje van de prikker lagen een hoop gevulde spuitjes, maar achter mij stonden geen klanten. Ik hoor dat van alle kanten. Kostbare, overgebleven vaccins, waar een 20-, of 30-, of 40-, of 50-jarige om zit te springen. En ik hoor van telefonisten van het door de GGD ingehuurde call center die wachten op de telefoon die niet gaat. Krankjorum Of krankjorume incidenten om zijn jargon te lenen zoals met Maarten van Rossem, die van Hugo de Jonge op zijn falie kreeg (ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken), omdat hij zelf een afspraak had gemaakt voor een prik waar hij het volste recht toe had. En ja, wie drie keer met het GGD-nummer 0800-7070 belt, heeft een vette kans op drie verschillenden antwoorden. Om nog maar niet te spreken van het veel te ambtelijke epistel dat uitnodigingsbrief heet. Luister terug | Bernard Hammelburg | Flexibele feiten Als de GGD nou bij die vaccinatiecentra onder de voet werd gelopen, zouden we het begrijpen. Maar het is dikwijls vrijwel uitgestorven. Het RIVM heeft over de statistiek van de kwetsbare groepen de handdoek zelfs in de ring gegooid. Geen idee, dus. Hier is de oplossing: hou op met dat krankzinnige afsprakensysteem, stel per leeftijdsgroep de vaccinatiecentra open voor iedereen. Wie de prik wil, gaat gewoon in de rij, ID-kaart in de zak, boterhammetje en een kruiswoordpuzzel in de tas. Tegen De Jonge zou ik zeggen: prikken, prikken, prikken, je hebt het maar te pikken. Over Bernard Hammelburg Buitenlandcommentator Bernard Hammelburg gaat in zijn column in op de zaken van wereldbelang en plaatst de internationale politiek in context. Luister live woensdagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/bernard-hammelburg, Apple Podcast of Spotify. See omnystudio.com/listener for privacy information.