Kultura poświęcona

Co łączy Sanah, gwiazdę popkultury, z Natalią de Barbaro, znaną polską psycholog, oraz Wiktorią Kukfisz, mormonką, instagramerką i narzeczoną zastępcy Janusza Korwin-Mikkego? To że każda z tych osób dekonstruuje mitu współczesnego feminizmu, podkreślając, że współczesne kobiety wyparły swoją wewnętrzną „czułą przewodniczkę” i po prostu przejęły role, które niegdyś stereotypowo przyznawano jedynie mężczyznom. Kobieta według Sanah chce przeżyć wielki romans i potrzebuje odpowiedzialnego faceta, który się nią zaopiekuje. Czy ten ideał, tak zbliżony do konserwatywnego wzorca, można pogodzić z wymaganiami stawianymi przez nowoczesność?

W ostatnich miesiącach Przemysław Czarnek wyrósł na jednego z głównych przeciwników lewicy. Celem ministra miałoby być dokonanie w szkołach prawdziwej konserwatywnej rekonkwisty. Efektem miałoby być zaś ugruntowanie cnót niewieścich wśród dziewcząt oraz przywrócenie tradycyjnego ideału męskości wśród chłopców. Jednak czy w świecie Netflixa szkoła może być jeszcze w ogóle narzędziem kształtowania postaw i poglądów młodych ludzi? O szkole, katechezie, nadziejach prawicy i strachu lewicy rozmawiamy w najnowszym odcinku Kultury Poświęconej.

W nowym odcinku podcastu zajmujemy się współczesnymi sposobami „zagadywania” śmierci w kulturze i życiu codziennym. Zastanawiamy się czy katolik może przebierać się za wampira lub innego wilkołaka. Próbujemy zrozumieć co poszło nie tak, że dzisiaj świat nawet z rozwodu potrafi zrobić okazję do imprezy. Wreszcie, próbujemy odpowiedzieć na pytanie czy Jezus był prawdziwym transhumanistą.

Zaczęło się niewinnie. Rok temu Michał Matczak (pseudonim Mata) opublikował utwór „Patointeligencja”. Kawałek dosadnie opisujący wielkomiejskiego życia bananowej młodzieży, okazał się jednak dopiero początkiem prawdziwej kariery. Nie tylko Michała, ale także taty Maty – profesora Marcina Matczaka. Muzyka, książka, wywiady, teksty publicystyczne, a wszystko to podlane zestawem z McDonalds’a. Jeśli nie słyszałeś o młodym Macie, z pewnością wiesz kim jest stary i odwrotnie. W najnowszym odcinku Kultury Poświęconej zastanowimy się który Mata jest prawdziwym ojcem… sukcesu, co mówi on o kondycji polskich elit, a wszystko to zagryziemy polskim żurem. 

„Część widzów »Wesela« będzie poruszona. A od części dowiem się, że jestem anty-Polakiem, który nakręcił film za żydowskie pieniądze” – mówił w wywiadzie dla Gazety Wyborczej Wojtek Smarzowski. W najnowszy odcinku Kultury Poświęconej zastanawiamy się, jak uciec przed pułapką zastawioną przez reżysera i dokonać krytycznej oceny zarówno ostatniego filmu Smarzowskiego, jak całej dotychczasowej filmografii. Czy Wojtek Smarzowski zasłużenie stał się jednym z najważniejszych polskich reżyserów? Czy jego filmy pomagają nam przepracować narodowe traumy? A może reżyser operuje jedynie na liberalnych fantazmatach, walcząc z nieistniejącym wrogiem? Zapraszamy do wysłuchania nowego odcinka!   

Tym razem nikogo ani niczego nie chcemy orać. Chcemy podzielić się zdumiewającym odkryciem: możliwe jest współczesne, nienaiwne i niepapierowe kino chrześcijańskie. Dziś skupiamy się na The Chosen, produkcji zrealizowanej totalnie antysystemowo, którą zobaczono już prawie 300 milionów razy. Przepis na sukces: zobaczyć w apostołach rozterki współczesnych ludzi. Jeśli chciwiec i zdrajca narodu może zostać ewangelistą, a kombinator i pyszałek założycielem Kościoła, to wszystko, również dziś, jest możliwe.

Jesteśmy w trakcie nieustającej społecznej transformacji. Z jednej strony emancypacja kobiet, zmiana definicji ról społeczne, uzyskanie finansowej niezależności, z drugiej – zmiany technologiczne i gospodarcze, czy wreszcie struktury demograficznej. Wszystko to sprawia, że na skutek skali i szybkości zmian, zaostrza się wcześniej niewidoczny konflikt damsko-męski. W najnowszym odcinku przyglądamy się, czy coraz bardziej burzliwe relacje między płciami mają podglebie ideologiczne, czy systemowe i czy powiedzenie, że mężczyzna może być ofiarą dyskryminacji jest naruszeniem tabu.

Trzeba zacząć od kwestii fundamentalnej – gdyby nie determinacja samych ofiar, zaangażowanie dziennikarki Pauliny Guzik oraz zgłoszenie całej sprawy do prokuratury, żadna komisja ws. duchowego manipulatora i seksualnego przestępcy o. Pawła pewnie nigdy by nie powstała. Pomimo tego jej ostateczne powołanie stanowi precedens w polskim Kościele. Na kanwie raportu komisji i działalności o. Pawła M. rozmawiamy o kościelnych strukturach grzechu, zgubnych konsekwencjach duchowości charyzmatycznej i toksycznej męskiej twarzy polskiego Kościoła.

Według C.S Lewisa duch demokracji zniewala, natomiast duch monarchii prowadzi do zbawienia. Świat, jaki pojawia się po przejściu tajemniczej szafy, przedstawia rzeczywistość, gdzie każdy bohater posłany jest do wypełnienia postawionej przed nim misji. Narnia to monarchiczny trening z wyobraźni przygotowujący do odpowiedzialności w demokratycznym świecie. C.S Lewis stworzył mitologię chrześcijańską najwyższej próby, którą każdy rodzic powinien „katować” swoje dzieci od najmłodszych lat. Na szczególną uwagę zasługuje Aslan. Jako alegoria Chrystusa niewiele ma wspólnego z dobrotliwym hippisem lub zniewieściałym prorokiem, jakim zwykliśmy sobie Go wyobrażać.

J. K. Rowling znalazła się między młotem a kowadłem. Z jednej strony przestrzegało przed nią wielu katolickich rodziców i duchownych, z drugiej strony przez lewicę oskarżana jest o konserwatywne wstecznictwo. W najnowszym odcinku Kultury Poświęconej sprawdzamy, czy cykl o Harrym Potterze, który ukształtował wyobraźnie całego pokolenia dzieci, należy uznać za szansę dla katolickiej wyobraźni, czy jej całkowitego przeciwnika. Staramy się czytać między wierszami, wyciągając z cyklu to, co autorka starała się skrzętnie ukryć.