Goede Gesprekken

Op 5 april verscheen het laatste boek van Renate Dorrestein (1954): Dagelijks werk. Het is een bloemlezing uit haar journalistieke werk en geeft een schitterend inzicht in haar ontwikkeling als schrijfster. Een autografisch mozaïek, over de unieke kracht van literatuur, maar ook over stampotten en Amsterdamse binnentuinen, de ontdekking van de clitoris, onverbiddelijk engagement, over God, Vonnegut, fatsoen, liefde, de dood en nog veel meer. Dagelijks werk is de schrijfster ten voeten uit: hilarisch, ontroerend, troostrijk.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Er is zoiets mogelijk als een ‘Europese islam’, dat wil zeggen verlicht en geëmancipeerd? Met die vraag in zijn achterhoofd reisde filosoof en programmamaker Jan Leyers (Antwerpen, 1958) door het oude continent. Zijn antwoord is minder eenduidig dan je zou willen, maar zijn reisverslag, Allah in Europa, geeft intussen wel een zeer genuanceerd en geïnformeerd beeld van een van de belangrijkste kwesties van onze tijd, de botsing tussen het islamitische geloof en de westerse cultuur.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Gemeentepolitiek staat in een kwaad daglicht. In ieder geval bij degenen die er met afstand naar kijken (zoals landelijke politici). Het gaat er bij de gemeenteraden stroperig aan toe, plaatselijke politici deugen niet, ruzies kunnen decennia aanhouden, dat zit een efficiënt bestuur van de gemeente in de weg. Niets is minder waar, volgens de onderzoekers Wim Voermans en Geerten Waling. Zij breken in hun boek 'Gemeente in de genen' een schitterende lans voor de gemeenteraad als spil van de lokale democratie.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Hij doet al tien jaar sociologisch onderzoek naar thuisgevoel. Hoogleraar Jan Willem Duyvendak (Markelo, 1959) komt daarbij tot een aantal verrassende conclusies. Terwijl politici hun uiterste best doen om een negatief beeld te schetsen, stelt hij aan de hand van cijfers vast: de progressieve liberale waarden waar Nederland zich zo op laat voorstaan worden door verreweg het grootste deel van de bevolking omarmd.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Bert Keizer (1947) is filosoof en arts. Hij werkte jarenlang als verpleeghuisarts en mengde zich nadrukkelijk in het debat over euthanasie. Zoals wij het nu geregeld hebben in Nederland, is uniek in de wereldgeschiedenis. Onlangs publiceerde hij een essay over zelfdoding. Hij pleit ervoor om de hulp bij zelfdoding niet langer strafbaar te stellen.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Een groot deel van Afrika heeft zich eeuwenlang laten leiden door Ubuntu. Dat is de levenshouding die uitgaat van het bestaan als een grote onophoudelijke stroom van worden en zich ontvouwen. Het westen heeft deze filosofie geweld aangedaan. Maar volgens de Zuid-Afrikaanse filosoof Mogobe Ramose (1950) biedt Ubuntu een fundamenteel alternatief voor allerlei problemen waar wij mee worstelen.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Feanwâldsterwâl is een lintdorp in Friesland dat bestaat uit 128 huishoudens. Voor een project in het kader van Leeuwarden Culturele Hoofdstad portretteerde Sjoerd Litjens alle 128 huishoudens. Tezamen levert dat een beeld van mienskip: loyaliteit, waarachtigheid en de schoonheid van het alledaagse. Onder het motto: iedereen doet ertoe.See omnystudio.com/listener for privacy information.

We leven in een beeldcultuur. Hoe verhoudt zich daartoe de passie voor de muziek die toch ook velen in zijn greep heeft? De jonge filosoof Tomas Serrien (Kontich, 1992) probeert in zijn boek Klank het geheim van de muziek te ontrafelen. Dat mondt uit in een pleidooi voor de waarden van het ongrijpbare en het mysterieuze.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Iedereen heeft zijn eigen perspectief op de huidige protesten in Iran. Volgens politicoloog Peyman Jafari (Teheran, 1976) is het maar zeer de vraag of ze om zullen slaan in een echte revolutie. Zijn hoop is gevestigd op iets anders: als je de Iraanse economie helpt in plaats van tegenwerkt, zou een proces van hervorming op gang kunnen komen, dat leidt tot democratie van onderop.See omnystudio.com/listener for privacy information.

In haar boek White innocence opent Gloria Wekker (Suriname, 1950) een frontale aanval op het Nederlandse zelfbeeld. Wij zijn zogenaamd klein en onschuldig, en al helemaal niet racistisch. Wekker, cultureel antropologe, haalt die positie vakkundig onderuit, wat haar logischerwijze niet in dank wordt afgenomen. Anderen zeggen: hèhè, eindelijk hebben we een taal om te spreken over ras. Onlangs verscheen de Nederlandse vertaling. Tijd voor een terugblik.See omnystudio.com/listener for privacy information.