Z dużego badania zrobionego na zlecenie BBC wynika, że w całym świecie arabskim (poza regionami ogarniętymi krwawą wojną domwą) wierni odchodzą od religii: w w ciągu ostatnich pięciu lat ich odsetek wzrósł z 8 do 13 proc., a wśród osób poniżej 30. roku życia już prawie co piąta nie przywiązuje wagi do wyznania. Co wpływa na te zmiany i czy można w ogóle mówić o wspólnym trendzie dla regionu, w którym są zarówno zlaicyzowna na wzór francuski Tunezja, jak i Arabsia Saudyjska, gdzie fundamentalizm w najbardziej radykalnej formie ma oficjalne wsparcie państwowe? O religijności mieszkańców różnych krajów arabskich opowiada doktor Patrycja Sasnal: arabistka oraz kierowniczka Biura Badań i Analiz w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych.

Wenezuela padła ofiarą własnego bogactwa, czyli największych złóż ropy naftowej na świecie. Z ich powodu nigdy nie rozwinęła żadnych innych gałęzi przemysłu, a większość towarów mogła taniej importować, niż produkować na miejscu. Ale załamanie się światowych cen tego surowca, zaniedbana przez lata infrastruktura, korupcja oraz obsadzanie kluczowych stanowisk na podstawie lojalności, a nie kompetencji, doprowadziło kraj do jednego z największych kryzysów humanitarnych w historii: tylko w ciągu ostatnich trzech lat, z Wenezueli wyjechał co dziesiąty obywatel. Większość została jednak w zrujnowanej ojczyźnie. Jak żyje się w kraju, gdzie przez kilka dni z rzędu nie ma prądu, wody pitnej i nie można się do nikogo dodzwonić? Gdzie jest najtańsza benzyna na świecie, ale nigdzie nie można dostać dostać paska klinowego do samochodu? Gdzie inflacja jest tak wysoka, że za tuzin jajek płaci się kilkoma kilogramami gotówki? Gdzie przeciętny obywatel jada dziś nie częściej, niż dwa razy dziennie? O życiu codziennym w Wenezueli opowiada Tomasz Surdel: przez kilka lat mieszkaniec tego kraju, latynoamerykański korespondent "Gazety Wyborczej" i RMF FM, oraz założyciel serwisu Tierralatina.pl.

Według danych Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, Japonki należą do najlepiej wykształconych kobiet na świecie, a aktywnych zawodowo jest dziś 65 proc. z nich, co jest krajowym rekordem. Ale w przeważającej większości zatrudniane są tylko w niepełnym wymiarze i za możliwie jak najniższe stawki. Wielka kariera jest dla nich z reguły zamknięta: kilka uniwersytetów medycznych przez lata fałszowało nawet wyniki swoich egzaminów wstępnych, żeby tylko jak najmniej kobiet zostawało lekarzami. Bo mimo, że Kraj Kwitnącej Wiśni jest od 30 lat w kryzysie gospodarczym i gwałtownie potrzebuje świeżej krwi na rynku pracy, to od Japonek wymaga się tam, by zostały w domy i opiekowały się dziećmi, starzejącymi się rodzicami, oraz mężami przechodzącymi na emerytury. Te, które wybierają życie singelki bez potomstwa, są nazywane "przegranymi psami". O trudnej sytuacji kobiet w Japonii opowiada Karolina Bednarz: reporterka, autorka książki "Kwiaty w pudełku. Japonia oczami kobiet" i założycielka księgarni Tajfuny, specjalizującej się w literaturze azjatyckiej.

Na początku lipca w starciach etnicznych w Mali zamordowano 23 osoby. W czerwcu w podobnej masakrze życie straciło 30 ofiar, choć nieoficjalnie doniesienia mówią nawet o 100. W marcu potwierdzona przez władze liczba zabitych wyniosła już 160. Takie pogromy od kilku lat zdarzają się na całym Sahelu, regionie biegnącym wzdłuż południowych obrzeży Sahary, a najczęściej biorą w nich udział (raz jako ofiary, raz jako sprawcy) Fulanie: prowadzący pół-koczowniczy tryb życia lud pasterzy. Uzbrojeni w broń z arsenałów obalonego Muammara Kaddafiego, zradykalizowani przez wysłanników al-Kaidy i Państwa Islamskiego, w 2015 r. zostali uznani za czwartą najkrwawszą grupę terrorystyczną na świecie. W niektórych krajach oskarża się ich o prowadzenie wojny religijnej. Jeżeli jednak przyjrzeć się bliżej, to obraz wcale nie jest taki czarno-biały, a Fulanie często okazują się być kozłem ofiarnym płacącym za szybkie zmiany w regionie. O przyczynach narastającego konfliktu etnicznego na Sahelu opowiada doktor Jędrzej Czerep, analityk do spraw afrykańskich z Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych.

K-pop jest dziś najszybciej rosnącym gatunkiem muzycznym na świecie. Jego wartość przekroczyła niedawno 5 mld dolarów, koncerty na stadionach w Europie i USA wyprzedają się w ciągu kilku minut, największe gwiazdy tego nurtu zbierają amerykańskie nagrody, a ich teledyski biją rekordy wyświetleń na YouTube. I to mimo, że śpiewają w praktycznie nieznanym poza ich rodzimą Koreą Południową języku. Ten fenomen nie kończy się na muzyce. K-pop jest częścią hallyu, "koreańskiej fali", która obejmuje też seriale telewizyjne, gry komputerowe, kosmetyki, a nawet coraz modniejszą kiszoną kapustę na ostro. O tym jak Korea Południowa niespodziewanie stała się światową potęgą w popkulturze, opowiada doktor Marcin Jacoby, wykładowca Uniwersytetu SWPS w Warszawie i autor książki "Korea Południowa. Republika żywiołów".

Oman w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat przeszedł prawdziwą podróż w czasie z niemal średniowiecza do nowoczesności. Jeszcze w 1970 r. w całym kraju było tylko 10 km utwierdzonej drogi, telewizja i radio były zabronione, działały tylko trzy szkoły podstawowe. Ale sułtan Kabus, który przejął wtedy władzę w zamachu stanu, zamienił je w jedno z najbogatszych państw świata i wprowadził szereg przełomowych reform. Żadna grupa społeczna nie skorzystała na nich tak, jak kobiety. Do rewolucji aż 88 proc. z nich było analfabetkami, a dziś stanowią ponad połowę studentów w kraju i mogą pracować w każdym zawodzie, jaki sobie wymarzą. Mimo to, większość z nich woli rolę niepracującej żony, której przywileje i obowiązki są ustanawiane wcześniej w szczegółowym kontrakcie ślubnym. O niejednoznacznym życiu intymnym Omanek opowiada Agata Romaniuk: reporterka i autorka książki "Z miłości? To współczuję. Opowieści z Omanu".

Boks tajski to najbardziej bezpardonowy ze sportów walki: uderzenia łokciami i kolanami, zwłaszcza w świetnie opanowanym przez adeptów tej sztuki klinczu, potrafią dosłownie zdemolować nieprzygotowanego na nie przeciwnika. Choć od lat zyskuje coraz większą popularność na całym świecie, to w ringu wciąż dominują Tajowie. Między innymi dzięki doświadczeniu, bo walczyć zaczynają już w wieku 8 lat. Ocenia się, że tę lokalną odmianę boksu trenuje dziś w Tajlandii ponad 100 tys. dzieci, regularnie bijących się na zawodowych galach. Co, według badań lekarskich, negatywnie odbija się na ich rozwoju, a pod koniec zeszłego roku skończyło się śmiercią 13-latka w ringu. Dlaczego mimo to, większość Tajów (zwłaszcza na wsi) nie chce zmieniać obecnej sytuacji? O tym, jak fundamentalną rolę społeczną pełni w Tajlandii ten sport, opowiada Grzegorz Sobieszek: trener boksu tajskiego i współwłaściciel klubu sztuk walki Academia Gorila.

Choć tylko 4 proc. obywateli Kanady to rdzenni mieszkańcy kraju, to w zasmucających statystykach należą do czołówki: co czwarty więzień ma takie pochodzenie (wśród kobiet co trzecia więźniarka), co trzecie dziecko nie kończy podstawówki, a połowa żyje poniżej granicy ubóstwa, trzykrotnie częściej popełniają samobójstwa niż członkowie innych grup społecznych, a nieletni targają się na swoje życie aż sześć razy częściej niż ich koledzy o innym kolorze skóry. To wszystko pokłosie zbrodniczej polityki, jaką Kanada prowadziła wobec rdzennej ludności: należącym do niej rodzinom przymusowo odebrano 150 tys. dzieci, które umieszczono w szkołach stosujących kary cielesne niewiele odbiegające od zwykłych tortur. O tym, jak dziś Kanada rozlicza się z tą bolesną przeszłością, opowiada Joanna Gierak-Onoszko: reporterka i autorka książki "27 śmierci Toby’ego Obeda", której tematem są właśnie losy dzieci wtłoczonych do tego systemu szkolnego. Więcej materiałów Działu Zagranicznego znajdziesz na: - blogu: http://www.dzialzagraniczny.pl/ - Facebooku: https://www.facebook.com/Dzial.Zagraniczny/ - Instagramie: https://www.instagram.com/dzialzagraniczny/