Macro met Boot en Mujagić | BNR

De voorbije jaren konden de banken opereren in een ideale omgeving, met rentestijgingen – goed voor hun winstgevendheid, en historisch weinig faillissementen. 'De Europese banktoezichthouder waarschuwt dat er een einde komt aan die ideale mix’, zegt macro-econoom Edin Mujagic. Het was Claudia Buch, hoofd van de Europese banktoezichthouder, die waarschuwde voor gure tijden. Ze zegt tegen de Europese banken: maak je klaar voor een minder goed economisch klimaat. Daarbij heeft ze het over de geopolitieke situatie, die niet bevorderlijk is voor economische groei. Maar ze zoekt het ook dichter bij huis. Met dat laatste verwijst ze naar de renteverhogingen die de ECB vorig jaar heeft doorgevoerd. Steeds meer bedrijven gaan daar last van krijgen, bijvoorbeeld als ze hun oude lening moeten hernieuwen tegen een hogere rente. Dat kan betekenen dat ze niet meer in staat zijn hun lening af te betalen of zelfs failliet gaan.See omnystudio.com/listener for privacy information.

De Amsterdamse rechtbank heeft geoordeeld dat een advies van dienstverlener PwC uit 2018 om klanten rente te laten aftrekken van hun winstbelasting, niet had gemogen. In een land als Nederland, dat een traditie van het minimaliseren van de te betalen belasting kende, is belastingmoraal cruciaal. Dat meent hoogleraar Arnoud Boot. Aan het einde van het jaar moet elk bedrijf zichzelf een cruciale vraag stellen, namelijk of het bedrijf tevreden kan zijn wanneer de resultaten samen met het effectief belastingtarief op de voorpagina van de krant worden vermeld. Het is logisch dat bedrijven, en mensen, niet te veel belasting willen betalen. Maar het betalen van belasting is een plicht. Het is daarom extra vervelend dat de overheid het belastingsysteem al twintig jaar niet herziet, waardoor er oneerlijkheden optreden, zoals box 3. Daarnaast hebben bedrijven een maatschappelijk draagvlak nodig om te opereren. Een bedrijf moet ondernemen aan de linkerkant van de balans. Een bedrijf is blijkbaar niet goed in de eigen activiteit wanneer allemaal spielerei aan de rechterkant van de balans nodig is.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Het heeft er alle schijn van dat er de komende weken hard gewerkt wordt aan een regeringsakkoord dat op hoofdlijnen gesloten moet worden. Dit na de voorzet van informateur Kim Putters tot een zogeheten programkabinet. Wat hoogleraar Arnoud Boot betreft moet er vooral eens gekeken worden naar allerhande infrastructuren. Als president Klaas Knot van De Nederlandsche Bank het afgelopen week had over dat Nederland een "krap land was", en dat we "uit ons hotel" aan het groeien zijn, dan moeten we ons realiseren dat er de afgelopen twintig jaar gewoon een beleid is gevoerd op basis van pure efficiëntie. Alles moest net passen. En daarin kun je ook precies zien wáár het nu verkeerd gaat. De infrastructuur van het elektricteitsnetwerk, de infrastructuur van het openbaar vervoer, het staat allemaal onder spanning en er moet overal in geïnvesteerd worden. Die publieke infrastructuur zorgt vervolgens ook weer voor dat er meer economische activiteit mogelijk is, meer productiviteitsgroei. Dat is wat het land nodig heeft om uit de krapte te komen. Dat is het eerste element waarop ingezet moet worden.See omnystudio.com/listener for privacy information.

De vonken die zorgen voor een aanhoudend hoge inflatie  Inflatie is ooit (door de beroemde Amerikaanse econoom Milton Friedman) omschreven als een situatie waarin grote hoeveelheden geld op jacht gaat naar te weinig spullen. Die relatie tussen de hoeveelheid geld dat in omloop is en de hoogte van inflatie, oftewel geldgroei, lijkt een stuk minder sterk geworden, zegt macro-econoom Edin Mujagic. 'Sinds 2008 is de hoeveelheid geld in de EU en de VS geëxplodeerd, waarom hebben we dan nu pas een hoge inflatie?   Waarom lijkt die relatie minder sterk?  Geld doet er wel degelijk toe, want voor inflatie heb je twee dingen nodig. Enerzijds heel veel geld, en anderzijds moet er íets gebeuren. Vergelijk het met een stapel brandhout. Als je daar een lange tijd brandstof op gooit, dan gebeurt er niks. Pas als er een vonk bij komt, gaat het branden. Datzelfde geldt voor de relatie tussen geld en en inflatie. Er is heel veel geld bijgedrukt, pas bij de uitbraak van de pandemie werd dat een probleem. Overheden in de hele wereld besloten om steun te gaan geven, dat geld begon te rollen. Toen werd voldaan aan beide voorwaarden, zowel te veel geld als een vonk.   Maar er is ook iets anders aan de hand. Dat bijgedrukte geld is ook gaan zitten in dingen die niet meegenomen worden in de berekening van inflatie. Zoals huizenprijzen, staatsobligaties en financiële markten in het algemeen. Dat is de reden waarom de aandelenkoersen sinds 2008 elk jaar hoger zijn gaan liggen, terwijl die economie echt daar geen aanleiding toe gaf. Geld doet er namelijk wel toe.  Maar waarom komt de term geldhoeveelheid in rapporten van het IMF, de ECB of de DNB dan niet voor?   Vorig jaar was het helaas nul keer. Hopelijk is dat dit jaar anders. Maar ondanks dat er in de rapporten niet wordt gerept over geldgroei, zijn er meer bestuurders die hiervoor waarschuwen. In de zin van als we nou beter op die enorme geldgroei van de afgelopen jaren hadden gelet, dan waren we misschien niet verrast geweest door de hardnekkige inflatie van nu.   Overigens neemt de geldhoeveelheid nu wel licht af. Dit verhaal gaat echter over een probleem uit het verleden. We hebben het over een hele kleine daling, de hele sloot geld die er sinds 2008 erbij is gecreëerd, is niet weg. Die is nog steeds aanwezig op financiële markten, en steeds vaker rolt dat geld naar de consumenten toe. Dat betekent dat de ECB moet rekeninghouden met een aanhoudend hoge inflatie, ook omdat overheden structureel meer geld uitgeven dan er binnenkomt. Dat is die vonk waar we het eerder over hadden. De komende jaren hebben we te maken met historisch hoge begrotingstekorten, heel veel geld in omloop en meerdere vonken. Dus de ECB zou zich niet laconiek moeten opstellen en er juist vanuit gaat dat de inflatie niet vanzelf weer gaat zakken.    See omnystudio.com/listener for privacy information.

Voor de tweede maand op rij noteren de Verenigde Staten een hogere inflatie dan werd verwacht. Nadat de inflatie in januari een groei van 3,1 procent werd genoteerd bij een verwachte inflatie van 2,9, kwam de inflatie in februari uit op 3,2 procent, waar juist 3,1 werd verwacht. ‘Het feit dat het is tegengevallen, kan je zien als een bevestiging van wat werd gevreesd, namelijk dat de laatste ronde tegen de inflatie de moeilijkste is’, zegt macro-econoom Edin Mujagic.  See omnystudio.com/listener for privacy information.

Ondanks dat Portugal miljarden euro’s heeft ontvangen uit de Europese Unie (EU) en het economisch steeds beter is gegaan sinds het lid is van de Unie, is bevolking er niet beter op geworden. Dat valt macro-econoom Edin Mujagic op in een rapport van een Portugese econoom.   See omnystudio.com/listener for privacy information.

De industriële productie is volgens nieuwe cijfers van het CBS in januari opnieuw gedaald ten opzichte van een jaar eerder. Een tweetal nuanceringen over die cijfers is echter wel op zijn plek volgens macro-econoom Arnoud Boot. Het is allereerst goed om te beseffen dat cijfers over dit soort economische ontwikkelingen in de loop der tijd vaak nog worden aangepast. Dat gebeurt eigenlijk elke maand, zelfs twee jaar later worden ze soms nog aangepast. Een tweede nuancering bij deze cijfers is dat we hier puur productievolume aan het meten zijn, terwijl we in een land leven waar we moeten sturen op toegevoegde waarde met zo min mogelijk beslag op mensen en natuur.  Hoe moeten we de cijfers uit de industrie dan wel interpreteren? Ten opzichte van december volgt uit seizoensaangepaste metingen dat we in januari 4,5 procent achteruit zijn gegaan. Een maand geleden werd over december gezegd dat de industriële productie 3 procent lager lag. Maar ik ben gaan kijken en wat bleek: de seizoensgebonden cijfers waren 6,8 procent hoger in vergelijking met november. Zo zie je dat december een piek was. Ten opzichte van die piek zijn we nu dus 4 procent omlaag gegaan.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Dat de Nederlandse regering een geheime operatie ‘Beethoven’ optuigt om de boosheid van ASML te sussen, lijkt volgens macro-econoom Arnoud Boot verdacht veel op paniekvoetbal van een land dat last heeft van een calimerocomplex. Toch heeft de chipmachinefabrikant een punt. ‘Het is evident dat de politiek zeer onzorgvuldig is geweest in het nemen van besluiten.’   Het nieuws over ASML werd al snel gevolgd door een mededeling van baggeraar Boskalis. Dat bedrijf wil uitbreiding naar Abu Dhabi, omdat het daar makkelijker aan goed geschoold personeel kan komen. Het zijn de gevolgen van politiek beleid, waarin op een donderdagnamiddag in oktober er zomaar allerlei besluiten doorheen gejast zijn. Zoals de expat-regeling en het al dan niet belasten van aandeleninkoop.   Deze manier van besluitvorming was zeer onzorgvuldig en riep bij het bedrijfsleven direct de vraag op wat er nog meer op een willekeurige avond besloten kan worden. De vraag is ook wat er straks in het nieuwe regeerakkoord komt te staan. De politiek is heel veel te verwijten, daar heb je geen operatie Beethoven voor nodig, daar heb je een operatie politiek voor nodig.   Gaat dit dan over het vestigingsklimaat of over de politiek?   De reden voor de onvrede is onvoorspelbaarheid van de overheid. Nederland is een transparant land. De ligging is goed en we zijn verbonden met alle gebieden in de wereld. De kennis en de kwaliteit van de bevolking is hoog. Als vestigingsplaats heeft Nederland onvoorstelbaar veel positieve dingen. Er zijn ook minpunten, kijk maar naar de drukte op de woningmarkt.   ASML wil een voorspelbare omgeving hebben. Dat bedrijf heeft een geweldig ecosysteem van allerlei bedrijfjes en kenniscentra om zich heen en zij hebben er alle belang bij om dat ecosysteem te versterken.   Overigens heeft ASML (nog) niet gezegd daadwerkelijk te willen vertrekken uit Nederland, zij willen kijken naar waar ze verder kunnen groeien. Natuurlijk kan ASML die uitbreiding niet op een plaats daar in Veldhoven neer gaan zetten. Dus ook al komt er een tweede locatie, op 100 kilometer afstand van Veldhoven bij, dan is dat ook een vergroting van het ecosysteem. Dat is belangrijk voor de veerkracht van het bedrijf, want het is bedrijfsmatig zelfs onverstandig om alles op één plek te houden.   Waarom kijken die bedrijven dan allemaal naar het buitenland   De onvoorspelbaarheid van de overheid is een probleem. Maar dat Boskalis naar Abu Dhabi wil uitbreiden staat hier los van. Nee, Boskalis heeft een heel andere reden. Boskalis wil niet onderhevig zijn aan de eisen die gelden voor fatsoenlijk bestuur in ons land. Namelijk fatsoenlijk omgaan met het milieu bijvoorbeeld. Wij stellen hier eisen aan ondernemingen, die kunnen inderdaad af en toe doorschieten. Maar op het moment dat Boskalis naar een land gaat waar het rechtssysteem veel zwakker is, dan komen zij weg met dingen waar ze hier tien jaar geleden ook niet mee wegkwamen. Boskalis heeft een excuus gevonden om met opgeheven hoofd te kunnen zeggen dat ze iets doen wat uiteindelijktegen de belangen van de mensheid is  Wat als je dat vergelijk doorzet naar andere bedrijven?   Als je dat doortrekt dan kijken we naar Shell en naar Aegon. Shell is niet alleen maar door de hoge dividendbelasting naar het Verenigd Koninkrijk vertrokken. En Aegon heeft de Nederlandse activiteiten verkocht, terwijl het hoofdkantoor nog in Nederland staat. Dat zal niet zo blijven kan ik je zeggen, de groeistrategie van Aegon is gericht op de verkoop van woekerpolissen in Amerika. Daar mag je producten tegen hoge kosten verkopen, daar is de consumentenbescherming volstrekt onvoldoende.   Wij moeten het heel erg vinden dat bedrijven dat doen. Maar we moeten het niet erg vinden dat Nederland bedrijven niet toestaat dat soort gedrag te vertonen. Dat is waar het gaat om bij Aegon, bij Shell en bij Boskalis. Overigens is de juridische hoofdzetel van Aegon al verhuisd naar Bermuda.  De zaak van ASML is volstrekt verschillend. Zij willen een optimale bedrijfsstrategie voeren en heeft heel veel last van een onvoorspelbare Nederlandse politiek en het goed uitvoeren van de democratie. En dan neem je niet willekeurige beslissingen op een donderdagavond.   See omnystudio.com/listener for privacy information.

De consumptie van Nederlandse huishoudens is toegenomen in januari. Zelfs na inflatiecorrectie hebben we nog meer uitgegeven dan een jaar geleden. Het is slechts een kleine stijging van 0,3 procent. Echt reden tot juichen is het dus niet, zegt econoom Edin Mujagic. ‘In een goed economisch jaar wil je de consumptie van huishoudens zien groeien tussen de 1 en 3 procent.’  See omnystudio.com/listener for privacy information.

Jerome Powell, voorzitter van de Amerikaanse centrale bank, heeft in het Amerikaanse parlement gezegd nog steeds een renteverlaging na te streven. Dat laat alleen nog even op zich wachten door de inflatie die aan de hoge kant blijft. De deur naar verlagingen staat op een kier, mede omdat de Amerikaanse economie in het eerste kwartaal van 2024 een aanzienlijke groei zal laten zien. En dat helpt niet bij inflatiebestrijding en legt de lat voor renteverlaging hoog. ‘Ik zet mijn geld er niet op’, zegt macro-econoom Edin Mujagic. Het is de week waarin de leiders van zowel de Amerikaanse als de Europese centrale bank beide met belangrijke toespraken komen. Later vandaag geeft ECB-baas Christine Lagarde een persconferentie, de vraag is wat zij zal zeggen over de rente. Enkele maanden geleden werd publieke nog gespeculeerd over aanstaande verlagingen, zowel in de VS als in de EU. Dat daar nu voorzichtiger over wordt gedaan, heeft te maken met een bekende beurswijsheid: don’t fight the Fed. De eerdere speculaties kwamen vooral van marktpartijen en ook toen al waarschuwde de Fed voor al te veel enthousiasme. Dat blijkt nu ook. Hoe krijgt de Fed die financiële markten terug in het hok? Dat lijkt inmiddels wel gebeurd. De markten gaan nu uit van drie renteverlagingen dit jaar, niet al te lang geleden was dat nog zeven keer. Maar als je goed naar Powell hebt geluisterd, heb je hem horen zeggen dat de Fed-rente waarschijnlijk heeft gepiekt. Dat impliceert een verlaging of misschien wel een verhoging van de rente. Hij moet alle opties open houden. Ik zet mijn geld niet op drie verlagingen dit jaar. De inflatie in de VS daalt langzaam, ik sluit niet uit dat we dit jaar zelfs weer een stijging gaan zien. Bijvoorbeeld als gevolg van de spanningen in het Midden-Oosten. Die renteverlagingen zijn alles behalve zeker. Uit een rapport van de BIS (Bank for International Settlements) bleek eerder deze week dat de inflatie anders is dan anders. De BIS, de bankier van alle centrale banken, adviseert om rustig aan te doen met renteverlagingen. Dat pleidooi echoot na en was duidelijk terug te horen in de toespraak van Jerome Powell. In hoeverre zal de ECB de lijn van de Fed volgen? Voor de ECB geldt min of meer hetzelfde als voor de Fed. Ze willen heel graag de rente verlagen, maar de omstandigheden zijn er niet naar. Dus ook hier verwacht ik geen grote besluiten. Overigens neemt Powell vandaag ook opnieuw het woord, dan in de Amerikaanse senaat. Naar verwachting zal zijn verhaal niet erg afwijken van wat hij eerder heeft gezegd. Tegelijkertijd spelen er ook andere zaken bij de ECB Er is een hoop gemopper binnen de gelederen van de ECB. Enerzijds over de lonen, over het functioneren van president Lagarde zelf. Laatste punt van discussie gaat over een uitgelekte brief van het personeel aan het bestuur, waarin het beklag wordt gedaan over de gang van zaken bij de bank. Dat is niet voor het eerst maar het gaat nu een stapje verder. De aanleiding zijn uitspraken van het Nederlandse bestuurslid binnen de centrale bank, Frank Elderson. Die heeft gezegd dat wanneer een nieuwe of bestaande werknemer van de ECB zich niet kan vinden in het klimaatbeleid van de centrale bank, die persoon eigenlijk niets heeft te zoeken bij de ECB. Nieuw personeel zou zelfs geherprogrammeerd moeten worden. Daar beklaagt het personeel zich over want dit staat haaks op de diversiteit van meningen en transparantie binnen de ECB. Het personeel van de ECB roept het bestuur op om de leiderschapsstijl onder de loep te nemen. Dat is diplomatieke taal, ze bedoelen dat zo niet langer kan. Ik ben heel benieuwd of Christine Lagarde, president van de ECB, vandaag naast alle vragen over wat ze gaat doen met de rente, ook vragen krijgt over het gemor binnen de ECB.    See omnystudio.com/listener for privacy information.