Radio Wnet

Komentarz po masakrze, której dokonał nożownik w pociągu na stacji Huntingdon pod Cambridge. 

Zamachowcy z nożami zmasakrowali pasażerów brytyjskiego pociągu. – Ludzie nie mieli się czym bronić. Obyśmy nie poszli tą samą drogą – mówi w Radiu Wnet Łukasz Warzecha.W Wielkiej Brytanii doszło do brutalnego ataku nożowników w pociągu pod Huntingdon. Rannych zostało 11 osób (2 w stanie krytycznym, 5 wypisano). Wśród osób walczących o życie jest bohaterski konduktor, który powstrzymał napastnika.  Policja nie zakwalifikowała zdarzenia jako akt terroru, podkreślając, że sprawcy byli obywatelami Zjednoczonego Królestwa. Brytyjskie media relacjonują sprawę ostrożnie, unikając odniesień do kwestii narodowości czy motywacji religijnej. Nie dodają jednak, że napastnicy nie byli Brytyjczykami z pochodzenia.

O incydencie estońskie władze poinformowały w poniedziałek 3 listopada w  godzinach porannych. Komentuje redaktor naczelny portalu Defence24 dr Aleksander Olech. 

Po spotkaniu Donalda Trumpa z Xi Jinpingiem rynki się uspokoiły, ale – jak zauważa dziennikarz Maciej Kożuszek – jego znaczenie może być większe, niż się w Polsce przyjmuje.To nie konfrontacja zero-jedynkowa. Obie strony mają karty w ręku, a skala odwilży jest u nas niedoceniana– powiedział w Poranku Radia Wnet.Kożuszek przypomina, że punktem zwrotnym było chińskie embargo na metale ziem rzadkich, które uderzyło w amerykański przemysł high-tech i zbrojeniówkę.To wyglądało jak uwertura do nowej zimnej wojny. Ale Trump odpowiedział ofensywą – dywersyfikował łańcuchy dostaw w Australii i Korei, odbudowywał rezerwy strategiczne. Xi wiedział, że za kilka lat Chiny stracą przewagę w surowcach, a mimo to poszedł na odwilż. To znaczy, że Pekin nie jest gotowy na konfrontację teraz– tłumaczy publicysta.Zdaniem Kożuszka, wynik rozmów Trump–Xi ma poważne skutki dla Moskwy.Zamiast odwróconego Kissingera, czyli przeciągnięcia Rosji na stronę Zachodu, mamy coś odwrotnego: Rosja zostaje coraz bardziej sama– mówi. Dodaje, że Chińczycy, pod presją sankcji, ograniczają zakupy rosyjskiej ropy i zaczynają interesować się amerykańskimi projektami energetycznymi na Alasce.Wojna Putina na Ukrainie zepsuła Chińczykom układankę. Żeby naciskać Europę, potrzebowali stabilności. Teraz to Ameryka jest gwarantem bezpieczeństwa wschodniej flanki NATO, a więc i układu gospodarczego w Europie– ocenia Kożuszek.

Wicemarszałek Krzysztof Bosak mówi, że w Konfederacji nie zapadła jeszcze decyzja dotycząca głosowania ws. uchylenia immunitetu Zbigniewa Ziobro. Dodaje jednak, że zarzuty wyglądają absurdalnie.

W najnowszych sondażach Ogólnopolskiej Grupy Badawczej (OGB) Koalicja Obywatelska osiąga 38–39 procent poparcia. Dla wielu obserwatorów to zaskoczenie, bo rząd jest mocno krytykowany, a premier cieszy się rekordowo niskim zaufaniem. Łukasz Pawłowski, szef OGB, ocenia, że to nie cud, tylko mechanika polityczna.To nie miłość, to konieczność. Wyborcy liberalni nie mają z czego wybierać. Nie ufają mniejszym partiom, więc głosują na silniejszego – tłumaczy Pawłowski w Poranku Radia Wnet.Według Pawłowskiego poparcie dla szeroko rozumianego obozu liberalnego od lat oscyluje wokół 48–49 procent. To tyle, ile Rafał Trzaskowski zdobył w drugiej turze wyborów prezydenckich.Im więcej ma Koalicja Obywatelska, tym mniej mają jej partnerzy. Suma pozostaje ta sama. To przesunięcie wewnątrz obozu, nie nowy przypływ poparcia– wyjaśnia.I dodaje, że po stronie Donalda Tuska działają dwa czynniki: brak konkurencji i efekt psychologiczny „głosu na pewniaka”. W opinii Pawłowskiego wyborcy pamiętają nieudane projekty po stronie centrum – od Nowoczesnej po Polskę 2050 – i wolą „nie ryzykować”.Donald Tusk różni się od liderów pozostałych partii. Jako jedyny daje swoim wyborcom poczucie siły i optymizmu: “Wygramy, zwyciężymy, powstrzymamy Kaczyńskiego”– mówi Pawłowski.Zdaniem prezesa OGB ta emocja działa skuteczniej niż racjonalne argumenty. Po stronie liberalnej to właśnie Tusk, jego determinacja i komunikat „nie poddajemy się” są dzisiaj spoiwem mobilizującym wyborców.„Rozliczenia” jako strategiaPawłowski uważa też, że narracja o rozliczaniu poprzedniej władzy nie jest przypadkiem.Tusk gra rolę szeryfa. Pokazuje, że to on rozliczy lata 2015–2023. Dla jego elektoratu to działa emocjonalnie i konsolidująco– mówi.Jego zdaniem nawet PiS nieświadomie pomaga premierowi, przypominając w swoich wystąpieniach twarze z poprzednich rządów.W oczach liberalnych wyborców to tylko wzmacnia przekaz Tuska: “Zobaczcie, oni znowu wracają”– komentuje Pawłowski.Wcześniejsze wybory? „Scenariusz leży na stole”Szef OGB nie wyklucza, że Donald Tusk rozważa wcześniejsze wybory parlamentarne.Wszystko jest w jego rękach. Dziś nie ma żadnej nowej partii liberalnej, która mogłaby mu odebrać głosy. Wcześniejsze wybory przycięłyby ewentualną konkurencję– ocenia.Według Pawłowskiego tryb kampanijny, w jakim Tusk funkcjonuje od miesięcy, trudno będzie utrzymać przez kolejne dwa lata, więc decyzja o skróceniu kadencji może zapaść wcześniej.Prawica ma przewagę, ale nie siłę rządzeniaW badaniach OGB łączny wynik prawicy sięga 51 procent, ale – jak mówi Pawłowski – ta przewaga nie przekłada się na polityczną skuteczność.Prawica jest rozbita i nie ma spójnej komunikacji. Samo niezadowolenie z rządu nie wystarczy. Trzeba być obecnym tam, gdzie są wyborcy – w głównych mediach i sieci– dodaje.

W rozmowie radiowej Tomasz Sakiewicz ostro ocenił kondycję prawej strony sceny politycznej. Jego zdaniem PiS i Konfederacja popełniły serię błędów, które doprowadziły do utraty władzy i słabości w sondażach, mimo rosnącego znużenia rządzącą koalicją.Jeśli się nie przekonuje ludzi, to się ich do siebie nie przekona. Liderzy są odpowiedzialni, żeby wyjść do ludzi w głównych mediach– mówił. Wprost wskazał na brak obecności Sławomira Mentzena i Jarosława Kaczyńskiego „tam, gdzie Polacy ich słyszą najmocniej”, podkreślając, że same kongresy i konferencje to za mało.Sakiewicz uznał, że gdyby prawica zachowała się mądrzej, nie straciłaby władzy, a dziś już do niej wracała. W katalogu błędów wymienił Polski Ład: „Zraził część konserwatywnego elektoratu. Pokazał nieudolność i brak wizji pozyskania rodzącej się klasy średniej”. Dodał, że „piątka dla zwierząt” PR-owo nie pomogła, co pogłębiło alienację części wyborców.Według Sakiewicza, prawica zamiast narzekać na „siłę przeciwnika”, powinna odbudować politykę medialną i wrócić z jasnym przekazem programowym do widowni masowej.Trzeba mieć politykę medialną, a nie się obrażać. Kongresy mają niską oglądalność, jeśli nie są tuż przed wyborami– stwierdził.W jego ocenie rząd Tuska „przyciszył bunty” tylko na krótko, bo "poziom niepopularności wróci z większą siłą”. Jednak bez przekonującej oferty i aktywności medialnej po prawej stronie niezadowolenie społeczne nie przełoży się automatycznie na wzrost dla opozycji.

W Dzień Wszystkich Świętych z dr Bartłomiejem Dźwigałą opowiadamy o cmentarzu krzyżowców w Jerozolimie. Nekropolia, gdzie spoczęli polegli uczestnicy pierwszej Krucjaty znajdowała się koło Złotej Bramy, jednego z najważniejszych miejsc w Jerozolimie.

Śpiewaczka operowa, która swoim repertuarze ma wszystkie dzieła wokalno-instrumentalne Krzysztofa Pendereckiego, znała małżeństwo osobiście. Przyjaźniła się z Elżbietą Penderecką przez ponad 20 lat.W przeddzień Wszystkich Świętych zmarła Elżbieta Penderecka. Wieść o jej śmierci wstrząsnęła światem kultury, na którym jej działalność odcisnęła trwały ślad. Każdy, kto miał przyjemność pracować z Elżbietą, znać ją, przyjaźnić się z nią lub po prostu ją znać, a takich osób były miliony na całym świecie, każdy od wczoraj jest, tak jak ja, zdruzgotany tą wiadomością. Jeszcze nie potrafię mówić o Elżbiecie w czasie przeszłym. Będę się bardzo długo tego uczyć.~ mówi Iwona Hossa. Elżbieta Penderecka w znaczny sposób przyczyniła się do promowania polskiej kultury na świecie. Stworzyła pierwszą prywatną polską agencję kulturalną Heritage Promotion of Music and Art, zainicjowała Wielkanocny Festiwal Ludwiga van Beethovena i wraz z mężem współtworzyła Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach.

O ludziach budujących mosty między narodami – od nagrody Arnoszta z Pardubic po sztukę niosącą nadzieję. Braterstwo, kultura i wiara w działaniu.