Tommy Wieringa, een auteur bekend van zijn essay 'Optimisme zonder hoop', bespreekt zijn unieke benadering van de klimaatcrisis. Ondanks het gebrek aan hoop op snelle oplossingen, pleit hij voor actie, zoals het planten van bomen, en weerlegt hij het idee dat het te laat is om te veranderen. Wieringa onderzoekt de kracht van optimisme en moed, de invloed van literatuur, en het belang van zintuiglijke ervaringen in het creatief proces. Zijn boodschap is helder: zelfs kleine acties kunnen een groot verschil maken.