Sinds 2006 heeft de VN-Veiligheidsraad meer dan tien resoluties aangenomen die Noord-Korea verbieden kernwapens te produceren en wapens en ander militair materieel te exporteren. Die resoluties hadden de steun van Rusland en China. Resoluties zijn bindend voor alle 193 VN-lidstaten. Dat Kim Jong-un nu naar Rusland gaat om met Poetin een wapendeal te sluiten laat opnieuw zien dat de Veiligheidsraad een achterhaald instituut is. Want Poetin lapt die door zijn eigen land gesteunde resoluties aan zijn laars.
Inmiddels weten we dat Kim Jong-un de Noord-Koreaanse militaire ambities heel serieus neemt. Het arsenaal aan raketten is sterk verbeterd en gegroeid. Er zijn minstens vier ondergrondse proeven genomen met atoomwapens. Maar de technologie om kernwapens klein genoeg te maken om in de neus van een raket te monteren ontbreekt. De bouw van een eigen nucleaire onderzeeër wil ook niet goed lukken. Rusland kan dat allemaal wél, en dus komt Kim in de eerste plaats naar Rusland om zijn goede vriend Vladimir om hulp te vragen. Dus: geavanceerde nucleaire technologie. En behalve dat ook voedselhulp. In ruil daarvoor krijgt Poetin vrijwel ongelimiteerde hoeveelheden munitie, vooral voor artillerie. Noord-Korea produceert die niet alleen, maar de technologie dateert nog uit de Sovjettijd, dus de munitie past in het Russische arsenaal. Die enorme voorraad is het ironische gevolg van de Koreaanse wapenstilstand. Noord-Korea is sinds 1953 nooit betrokken geweest bij een oorlog.
Poetin slaat een goede slag. Een wapendeal met Kim geeft hem beschikking over onuitputtelijke hoeveelheden munitie, terwijl de levering van nucleaire kennis en onderzeeërs projecten zijn van zeer lange adem. Kim slaat een goede slag omdat hij uit zijn isolement treedt en, zichtbaar voor de hele wereld, als staatshoofd zal worden ontvangen en erkend – een rol waarnaar hij hunkert.
De Amerikanen, die het nieuws over het op handen zijnde bezoek het eerst oppikten, lieten opnieuw zien dat hun inlichtingendiensten bepaald niet van de straat zijn, maar ook dat ze zich zorgen maken. En terecht, want munitie is aan weerskanten van het Oekraïense front het meest gewilde artikel, en de Russen slaan een grote slag. Nu zou je kunnen zeggen dat Oekraïne het eveneens moet hebben van buitenlandse wapens en munitie. Op zichzelf is een verwijt aan Poetin dus een beetje hypocriet – behalve dan dat Poetin met zijn oorlog tegen Oekraïne niet alleen een lange neus trekt tegen het internationale recht, maar ook VN-resoluties negeert, waarvoor zijn land zelf heeft getekend.
See omnystudio.com/listener for privacy information.