Vandaag in gesprek met Lisa Doeland. Lisa is filosoof. Ze is verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam en de Universiteit van Amsterdam, waar ze vakken geeft over contemporaine kwesties zoals de klimaatcrisis, groene ideologie en apocalyptisch denken. In haar promotieonderzoek onderzoekt ze de verschillende manieren waarop we bespookt worden door afval. Ze schreef Apocalypsofie. Over recycling, groene groei en andere gevaarlijke fantasieën (2023) en schreef mede Onszelf Voorbij. Kijken naar wat we liever niet zien (2018) Laten we beginnen… Wat ik zoal leerde van Lisa: Steeds meer ecologische vraagstukken Van klimaatverandering naar ecologische catastrofe. Een catastrofe is een fundamentele verandering en je kan niet terugkeren. Kritisch kijken naar de circulaire economie Doemdenken is net zo gevaarlijk als ontkennen. Ze is geen fatalist. Een ander einde van de wereld mogelijk maken. Sceptisch over technologische oplossingen. De correspondent slaan hard op de techno-optimistische trom. Rapport van Rome liet al zien dat als we blijven vasthouden aan de economische groei dan stort op een gegeven moment in. Sindsdien proberen we ontkoppeling denkbaar en mogelijk te maken. Er is een fetish ontstaan rondom CO2 reductie. In het neokolonisme vraagt altijd om een opoffering van anderen in naam van de vooruitgang. Je moet altijd de stip op de horizon hebben en vooruitkijken, maar omkijken en je afvragen wat er kapot gemaakt wordt, ho maar. Waarom moeten onze kinderen het beter hebben dan ons? Je kunt je kinderen nu wel blij maken met een elektrische fiets, maar daar zullen ze in de toekomst heel weinig aan hebben. Een opluchting als we het allemaal niet meer hoeft, veel zekerheid in de toekomst en spullenrijkdom, en kunnen leunen op een gemeenschap. Minder werken, minder opdrachten, meer kwaliteit van leven. De tovenaar (techno-optimist - de optimist), de profeet (probeert ergste te voorkomen - de pessimist) en de voddenraper (we moeten doen met wat er is - de realist). De voddenraper heeft geen grootse visies en doet het met wat er is. Verbonden met de omgeving. Voor de stip de horizon wil je nog wel eens wat voor opofferen om daar te komen. Bestaande plekken en gemeenschappen, ondersteunen en kracht bij zijn. Technozand - het restant dat overblijft van onze ontlasting verwerking waar ze helemaal niets meer mee kunnen. Overal onverteerbare dingen. Stilstaan bij je uitstervelijkheid betekent begrijpen dat voortleven vraagt om dat het proces door kan gaan. Dat er steeds vertering plaats kan vinden. We zijn te bang voor de dood. We gooien het probleem over de schutting, naar onze kinderen en anderen elders op de wereld. Durf dood te gaan. Meer over Lisa Doeland: https://www.linkedin.com/in/lisa-doeland-944b9636/ Boeken van Lisa: Apocalypsofie. Over recycling, groene groei en andere gevaarlijke fantasieën (2023) Onszelf Voorbij. Kijken naar wat we liever niet zien (2018) Andere bronnen: Theodor Adorno en Walter Benjamin Jean Baudrillard Cultuurfilosofie Immanuel Kant Timothy Morton - Tegenlicht Rebecca Solnit Fatalisme is de leer die aanneemt dat de mens geen enkele invloed heeft op zijn lot. The best of times the worst of times #boekencast afl 67 - Paul Behrens Met inner development naar detech technologie – Jan Willem de Graaf Rutger Bregman - Jelmer Mommers - Jesse Frederik - De Correspondent Rapport van de Club van Rome (1972) - De grenzen aan de groei Césare Peeren - Superuse - Bouwen aan welzijn – Jan Jongert Katherine Hayhoe - The most important thing you can do to fight climate change: talk about it Linda Commandeur - Modern naoberschap; hype of houvast Extinction Rebellion Er is leven na de groei #boekencast afl 74 - Paul Schenderling Maarten Boudry - Waarom ons klimaat niet naar de knoppen gaat