In het jargon van de New Yorkse vastgoedjongen uit het Witte Huis heet het hes a great friend of mine, of I love that guy. Voor Donald Trump kwalificeren mannen als Xi, Poetin, Kim Jong-un, Erdogan en Mohammed bin Salman zich als sterke mannen, die een sleutelrol spelen op het wereldtoneel en met wie je dus deals moet maken. In traditionele kringen is het optreden van Donald Trump op en nade G20 met een mengeling van verbazing en afgrijzen bekeken. Nu kun je zeggen: vergeleken bij Trump is zo ongeveer iedereen traditioneel, en alles wat naar klassieke diplomatie riekt, lapt hij aan zijn zolen. Liever een date via een tweet aan Kim Jong-un, dan saaie ambtenaren in grijze pakken en mantelpakken die op hun ministeries en ambassades eindeloos zeulen aan een topontmoeting.
De beschuldiging van de gevestigde orde is: Trump is alleen uit op fotomomenten, maar inhoud heeft het niet. Met Poetin een vage afspraak voor een mogelijk bezoek aan Moskou, met Xi een wapenstilstand in de handelsoorlog zonder verdere inhoud, tegen Erdogan zeggen dat de aankoop van Russische raketten eigenlijk Obamas schuld was, met Kim hand in hand staan op een streepje Noord-Korea - dat is allemaal voor de Bühne. Die great friends zijn dictators die tegenstanders in het cachot gooien of vermoorden, en er concentratiekampen op na houden.
Trump denkt in grote lijnen: Poetin moet weg uit Oekraïne, Xi moet stoppen met valse concurrentie, Erdogan moet niet boos weglopen uit de NAVO, MBS moet blijven helpen in de worsteling met Iran, en Kim moet van zijn atoombommen af. Hij eist niet dat ze van hun landen democratieën naar westers model maken. Ze moeten alleen maar ophouden Amerika te dwarsbomen. Dan is zon boef niet alleen goede, maar zijn allerbeste vriend. Great friend, love that guy.
Vast staat dat Poetin, Xi, Erdogan, Kim en MBS zich van ons, in Europa, absoluut niets aantrekken. Wie weet lukt het die vastgoedjongen uit New York, met zijn diplomatieke mannenliefde, wel.
See omnystudio.com/listener for privacy information.