Studentenprotest als symbool van doorgeslagen cancel-syndroom

Studentenprotest als symbool van doorgeslagen cancel-syndroom 

 

De studentenprotesten bij, onder meer, de Universiteit van Amsterdam, leidt tot veel beroering. Volgens macro-econoom Arnoud Boot is het helder dat er verschrikkelijke dingen gebeuren in Gaza, die een protest dan ook legitimeren. Wat Boot, werkzaam bij de UvA, dwarszit is dat er geen ruimte meer is voor discussie over de oplossingen van ingewikkelde problemen, zoals Gaza nu en eerder over verduurzaming van een oliebedrijf als Shell. ‘We hebben het hier over het cancellen van de inhoudelijke discussie.’  

Waar blijkt dat dan uit, Arnoud?  

'Iedereen heeft kunnen zien hoe onrustig het is geweest rond de universiteit. Maar ik hoef het niet te hebben over de details rond de protesten, maar ik wil een vergelijk trekken met de financiële crisis in 2008 en het omvallen van Lehman Brothers. Naar aanleiding daarvan heb ik samen met een student het discussieforum Room for Discussion opgezet. Daar worden actuele thema's besproken. Dit soort fundament fundamentele discussies zijn cruciaal voor de inrichting van een maatschappij. Maar we zien nu steeds meer dat over heikele thema's elke vorm van discussie onmogelijk wordt gemaakt. Niet alleen over Gaza, maar voormalig Shell-baas Jeroen van der Veer werd het spreken over verduurzaming onmogelijk gemaakt, en datzelfde gebeurde bij de militaire baas van de NAVO, Rob Bauer.  

Wat heeft dat met de pro-Palestinaprotesten bij universiteit te maken? 

We hebben het hier over cancelling van de inhoudelijke discussie. We hoeven niet te discussiëren over de verschrikkelijke dingen die gebeuren in Gaza. Daar zijn we het allemaal wel over eens. Maar we moeten het wel hebben over de oplossingen. En dat is een moeilijk verhaal.  

En de reden waarom er wordt gedemonstreerd, is ook niet overal duidelijk. De een zegt dat het gaat over Gaza, de ander vindt dat het bestuur van de universiteit moet aftreden. En dat terwijl er ook verschillende partijen meedoen aan de protesten, waardoor niet duidelijk met wie je het woord kan voeren en waarover. Een totaal demasqué van het protest.  

Wat bedoel je daarmee, Aroud?  

We zien dat alles erbij wordt gehaald, en de aandacht wordt ook gericht op het bestuur van de UvA. Ik ben altijd bereid tot kritiek over de universiteit, maar daarover moet je wel in gesprek gaan. Dat mensen tijdens de proesten niet herkend willen worden, dat snap ik. Maar als je met elkaar in gesprek gaat over moeilijke onderwerpen, dat moet je elkaar in de ogen kunnen kijken. Dat is niet gebeurd en dat maakt elk gesprek onmogelijk. Dat is het demasqué van dit protest.  

We hebben dat eerder gezien in de Verenigde Staten bij vergelijkbare protesten. Het enige wat nog blijkt te werken is repressie, waarbij de ruimte voor discussie is verdwenen. Repressie werkt blijkbaar, maar dat is geen oplossing.  

The Economist heeft het over het omvallen van de liberale wereldorde. Kan je je daarin vinden?  

Ja. Dan hebben we het nadrukkelijk ook over de samenleving en hoe de economie als geheel functioneert. Kijk hoe Trump in de Verenigde Staten elk probleem tegemoet treedt, kijk naar Erdogan in Turkije en Netanyahu in Israël, waar voor de Hamas-aanval al grote demonstraties tegen het Israëlische beleid was. 

Gesprekken zijn cruciaal maar in de wereldorde neemt de repressie alleen maar toe. Het is een extreme vorm van nationalisme en dat is het slechtste wat er is voor de internationale economie en voor hoe wij met elkaar samenleven.  

 

See omnystudio.com/listener for privacy information.