Adriaan van Dis, schrijver van romans en essays, verkent in de podcast thema's van rouw, verdriet en zelfreflectie. Hij bespreekt hoe jeugdherinneringen zijn creatieve proces beïnvloeden en benadrukt het belang van persoonlijke connecties. Van Dis kijkt kritisch naar kolonialisme en de impact ervan op de moderne samenleving. Hij pleit voor verantwoordelijkheid in sociale interactie en reflecteert op de noodzaak van kleine, vriendelijke gebaren. Tot slot onderzoekt hij existentiële vragen rondom de dood en de behoefte aan gemeenschap.
59:27
forum Ask episode
web_stories AI Snips
view_agenda Chapters
menu_book Books
auto_awesome Transcript
info_circle Episode notes
question_answer ANECDOTE
Proustblessure
Adriaan van Dis had griep en las Proust, wat leidde tot fysieke klachten.
Hij vergelijkt de dikte van het boek met kolen scheppen en noemt het een "literaire blessure".
volunteer_activism ADVICE
Schrijfdiscipline
Van Dis gelooft in ijver, vlijt en discipline.
Hij probeert vloeiend te schrijven en gooit veel weg.
insights INSIGHT
Jeugdherinneringen
Jeugdherinneringen worden belangrijker met de jaren, maar zijn onbetrouwbaar.
Van Dis gebruikt die onbetrouwbaarheid en mythologie in zijn schrijven.
Get the Snipd Podcast app to discover more snips from this episode
This novel, often referred to as 'In Search of Lost Time' in English, is a comprehensive work that delves into the narrator's memories and experiences from late 19th-century and early 20th-century high-society France. It is renowned for its exploration of involuntary memory, as exemplified by the famous 'episode of the madeleine'. The work is structured into seven volumes: 'Du côté de chez Swann', 'À l’ombre des jeunes filles en fleur', 'Le Côté de Guermantes', 'Sodome et Gomorrhe', 'La Prisonnière', 'Albertine disparue', and 'Le Temps retrouvé'. Proust began writing the novel in 1906 and continued until his death in 1922, with the last three volumes published posthumously[1][2][3].
Les damnés de la terre
Frantz Fanon
In this book, Frantz Fanon provides a detailed analysis of the psychological, social, and cultural impacts of colonialism on both the colonizer and the colonized. He discusses the role of violence in the decolonization process and the importance of the lumpenproletariat in revolutionary movements. The book also explores the division of the native population into different groups under colonial rule and critiques traditional Marxist views on the role of the intellectual in revolution. The preface by Jean-Paul Sartre is included in many editions.
Jo
Jo
Judith Hertzberg
De kolonie mept terug
De kolonie mept terug
Adriaan van Dis
Naar zachtheid en een warm omhelzen
Naar zachtheid en een warm omhelzen
Adriaan van Dis
Oost-Indische Kansen en Dromen
Oost-Indische Kansen en Dromen
Rudy Kousbroek
Witte onschuld
Witte onschuld
Gloria Wekker
Alledaags racisme
Alledaags racisme
Philomena Essed
Meditaties
Meditaties
Marcus Aurelius
Wij slaven van Suriname
Anton de Kom
Published in 1934, 'We Slaves of Suriname' is a fierce indictment of the exploitation of Suriname's black population under Dutch colonial rule. The book describes the history of slavery in Suriname, which continued until 1863, and the subsequent period of injustice and exploitation. De Kom, a descendant of slaves himself, provides a personal and analytical account of the psychological effects of slavery and the ongoing struggles against racism and imperialism. The book is considered a key work in the international canon of anti-colonial literature and continues to be relevant in discussions around racism and colonialism today.
"Als je ouder wordt, worden sommige jeugdherinneringen ineens belangrijk.” Adriaan van Dis schreef de roman ‘Naar zachtheid en een warm omhelzen’, over een bange jongen in een postkoloniaal gezin en een vergeten persoon die hem veiligheid en warmte gaf. En hij schreef een essay: ‘De kolonie mept terug’, over datzelfde kolonialisme. Want met de jaren ziet Van Dis het verleden en het heden duidelijker, en maakt zich steeds kwader. “Hakken in de klei, hekken dicht, toekomst in het verleden alsof we niet de confrontatie aankunnen van al die grote veranderingen die op ons afkomen.” Met Pieter van der Wielen praat Van Dis over rouw en hoe om te gaan met het verdriet, dat ‘blijkbaar in laagjes komt’. Over zijn geloof in ijver, vlijt en discipline. Over je eigen gedachten onder de loep nemen, en bekijken of ze nobel zijn of op angst gebaseerd. En over het belang van kleine vriendelijke handelingen, zoals een vreemde groeten op straat. “Ik geloof in de gutmensch, verbeter jezelf, begin bij een ander.”
Het Uur 
