Farmaceuten vragen voor hun medicijnen wat ze kunnen vragen. Zo eenvoudig is het. In ontwikkelingslanden vragen ze bijna niets voor middelen waarvan het patent is verlopen, in welvarende landen vragen ze de hoofdprijs. Daarvoor zetten ze eerst hoog in, mobiliseren vervolgens patiënten, en gaan dan met de overheid om tafel. Wat daar wordt besproken, is geheim.