Albert Camus

In 'De Pest' beschrijft Albert Camus het uitbreken van een dodelijke pestepidemie in de Noord-Afrikaanse stad Oran. De stad wordt afgesloten van de buitenwereld, wat de inwoners confronteert met existentiële vragen over goed en kwaad, solidariteit en de zin van het leven. Centraal staat dokter Rieux, die samen met anderen probeert de ziekte te bestrijden en de bevolking te helpen. Camus gebruikt de pest als allegorie voor het kwaad in de wereld, met verwijzingen naar de Tweede Wereldoorlog en het verzet tegen onderdrukking. De roman is geschreven in sobere, indringende stijl en blijft actueel door de universele thema’s van crisis, isolement en menselijk gedrag onder druk.

Réflexions sur la guillotine (Over de guillotine) is een essay van Albert Camus uit 1957 waarin hij zich uitspreekt tegen de doodstraf. Camus argumenteert dat de doodstraf een barbaarse praktijk is die de menselijke waardigheid schendt en geen rechtvaardiging kent. Hij benadrukt dat de staat geen recht heeft om het leven van een individu te nemen en dat de doodstraf geen afschrikkende werking heeft op misdaad. Camus wijst op de mogelijkheid van gerechtelijke dwalingen en de onomkeerbaarheid van de doodstraf, en hij pleit voor een rechtssysteem dat gericht is op rehabilitatie en verzoening in plaats van wraak. Het essay is een krachtig pleidooi voor de afschaffing van de doodstraf en een belangrijke bijdrage aan de discussie over de rechtvaardigheid van straffen.

In 'De mythe van Sisyphus' onderzoekt Albert Camus de absurditeit van het menselijk bestaan door de mythe van Sisyphus te gebruiken als metafoor voor de zinloze maar noodzakelijke strijd van de mens. Camus stelt dat het erkennen van deze absurditeit ons in staat stelt om ons lot te accepteren en gelukkig te zijn in onze strijd. Het boek is een klassieke verhandeling over existentialisme en absurdisme.

In 'L'homme révolté', Albert Camus delves into the nature of rebellion and its manifestations across different domains. The book is divided into five main sections, examining the spirit, development, and expression of revolt through the works of various philosophers and historical figures. Camus distinguishes between 'révolte'—a positive refusal—and 'révolutions' that lose their initial rebellious spirit and descend into nihilism, sacrificing reality for ideology and rationalizing murder. The essay discusses how rebellion can be both a legitimate expression of freedom and a force that can turn against itself, highlighting the tension between the desire for change and the dangers of absolute faith in revolutionary causes.