Het is de slapstick van de taal: iemand die plots een woord helemaal verkeerd uitspreekt. Muesli als ‘muwezli’, onesie als ‘oneezie’, of gnocchi als ‘gnotsjie’. Het verrast, werkt op de lachspieren, maar in sommige gevallen ook op de zenuwen. Hoe komt dat? En wie bepaalt eigenlijk hoe we de woorden moeten uitspreken?
