Na de toeslagenaffaire klonken er vanuit Den Haag beloftes over een nieuwe bestuurscultuur. De overheid moest transparanter te werk gaan en het moest makkelijker worden voor journalisten en burgers om aan informatie te komen. De Wet openbaarheid van bestuur werd vervangen door de ‘Wet open overheid’ en even leek het de goede kant op te gaan.

Maar nog steeds piept en kraakt het ambtelijke apparaat aan alle kanten wanneer er een Woo-verzoek wordt ingediend. Het duurt te lang en documenten worden ijverig zwartgelakt.

Coen van de Ven mocht vijf weken meekijken achter de schermen bij het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Daar kon hij met eigen ogen waarnemen wat er gebeurt in de Haagse binnenwereld wanneer iemand vanuit de buitenwereld een Woo-verzoek indient. Welke radertjes gaan er draaien? Waar gaat het mis? En doen ze het in Scandinavië nou echt zo veel beter?

Lees ook het artikel ‘In de machinekamer van de openbaarheid’.

Productie: Kees van den Bosch & Samuel Ruiter

See omnystudio.com/listener for privacy information.

Waarom blijft transparantie een struikelblok bij onze overheid?