“De menselijke conditie is er een van moreel falen, gecombineerd met een opmerkelijke, voortdurende terugkeer naar een idee van goedheid als uniek en absoluut.” Zo drukte Iris Murdoch de spanning uit tussen het ideaal van het goede en de rommeligheid van het alledaagse leven. Op welke manier probeerde Murdoch een brug te slaan tussen existentialistisch en analytisch denken en tussen klassiek en modern denken? Waarom houdt ze een pleidooi tegen egoïsme en voor unselfing? En hoe kunnen we volgens haar onderscheid maken tussen kunst en kitsch? Te gast is Edith Brugmans De denker die centraal staat is Murdoch