Tienduizenden Afghanen kwamen om, en bijna 15.000 Amerikanen. De oorlog heeft de Amerikaanse belastingbetaler ruim een biljoen dollar gekost momenteel 45 miljard per jaar. Winnen is simpelweg onmogelijk, en niet winnen betekent dat je hebt verloren. En dus kiezen de Amerikanen nu openlijk voor de enige oplossing: rechtstreekse onderhandelingen met de Taliban, en een plan om binnen anderhalf jaar te vertrekken. Precies zoals ze, na 12 jaar, in Vietnam een deal sloten met de vijand en de aftocht bliezen.
Dat de Taliban minstens de helft van het land in handen hebben, is een feit. Dat de Afghaanse krijgsmacht - met hulp, training en geld van de VS en andere landen - daar niets aan kan veranderen, is ook een feit. Het argument van westerse regeringen om in Afghanistan te blijven was steeds: nog een beetje hulp, nog een beetje training, en de Afghaanse krijgsmacht kan het land onder controle krijgen. Dat is een illusie gebleken, evenals hardnekkige fabels over democratisering van het land. Of dat andere sprookje, over meisjes die nu naar school kunnen. Ja, een handjevol, in een paar steden, misschien, maar meisjes en vrouwen zijn en blijven gebruiksartikelen en handelswaar. En het onderwerp waarover iedereen zwijgt: Afghanistan is nog steeds én straatarm én s wereld grootste opiumproducent.
Een ander argument was het gevaar van terrorisme, dat ons vanuit of via Afghanistan bedreigde. Of dat gevaar er nog steeds is, valt moeilijk te bewijzen, en voor de Amerikanen is het in elk geval kennelijk vervallen.
En wij? Jawel, tot 2021 levert Nederland 160 soldaten. Kosten: 21 miljoen euro per jaar ruim 57.000 euro per dag, ofwel 2.400 euro per uur. Dat doen we, onder meer, uit solidariteit met de bondgenoten. Ik zou zeggen: als de grootste bondgenoot en gangmaker Amerika pontificaal vertrekt, kan het kleine Nederland dat ook. Dat mag best stilletjes, want het verschil zal nauwelijks opvallen.
See omnystudio.com/listener for privacy information.