En hij heeft waardige tegenstanders gevonden: de Franse president Emmanuel Macron, en dienst Canadese kloon, Justin Trudeau.
Trumps eerste officiële gast was de Japanse premier Abe, wiens hand hij, na een aanvankelijke aarzeling, 19 seconden lang in een soort houdgreep hield. Dat gaat mij niet gebeuren, dacht Trudeau, die kort daarop Trumps hand ongeveer vermorzelde. Vorige week was het Macron, die Trump hard je kan ook zeggen: hardhandig beetpakte en niet meer los leek te willen laten. Trump moest zijn hand, met witte knokkels, uit die van Macron losrukken. Macron gaf het in een interview ruiterlijk toe: het was het moment van de waarheid. Macron had de smaak te pakken en liet er bij het verwelkomen van zijn Russische collega, de zwartebander Vladimir Poetin, in Versailles geen twijfel over bestaan wie de baas was. Psychologen waren euforisch, en kwamen met diepgaande analyses over de machtspolitiek van de handdruk. Het gaat allemaal om dominantie.
Nu is de handdruk letterlijk al zo oud als de weg naar Rome. De gewoonte ontstond om elkaar te laten zien ongewapend te zijn. Ook de moderne geschiedenis zit vol handdrukpsychologische momenten: die tussen de Palestijnse en Israëlische leiders Arafat en Rabin. Die tussen Obama en Poetin, in 2015 in St Petersburg, toen cameraploegen klaarstonden om te kijken of, en hoe, de mannen die zon hekel aan elkaar hadden, elkaar de hand zouden schudden.
En dan heb je bij officiële ontmoetingen de vraag wie het laatst naar binnen gaat, want zeggen de handdrukpsychologen die is de machtigste. Er bestaat prachtig beeld van Clinton, Arafat en Barak uit 2000, waarbij de Palestijn en Israëliër letterlijk worstelden om die laatste plaats. Barak won. Of Tony Blair, die George Bush ontving, maar als eerste zijn eigen Downing Street 10 binnen ging, en Bush dus als zijn meerdere moest erkennen. Mooie titel van een YouTube-filmpje: 'Power games of the rich and famous'. Zegt het allemaal nu echt iets? Nee, gelukkig niet. Maar dat we net doen alsof leukt het vaak treurige wereldnieuws wel op. In Japan buigen ze liever dan dat ze de hand schudden. Buigen? Dat zie ik Donald Trump niet doen.
See omnystudio.com/listener for privacy information.