Antony Blinken, de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, is op zijn vijfde vredesmissie door het Midden-Oosten sinds de pogrom van Hamas in Israël op 7 oktober. Hij zou graag de duif met het olijftakje zijn, maar komt niet verder dan postduif, met als vaste route Riyad, Amman, Cairo, Doha, Tel Aviv en Ramallah. En met vaste dwarsliggers die zijn vredesmissie blokkeren: Ismail Haniyeh en Yahya Sinwar, de roverhoofdmannen van Hamas, en Bibi Netanyahu, de zelfbenoemde verlosser van Israël.
Haniyeh, die veilig in Qatar woont, en Sinwar, die ergens in Gaza zit, eisen beëindiging van de oorlog voordat ze gijzelaars uitwisselen. Netanyahu wil totale vernietiging van Hamas. Het zijn beide waanideeën, waarmee ze hun eigen volkeren ophitsen en misleiden.
Over wat de gewone Gazaan over Haniyeh en Sinwar denkt weten we weinig. Oppositie tegen Hamas leidt tot harde represailles, arrestaties, marteling en executie, maar de pogrom van 7 oktober had weldegelijk de sympathie van een ruime meerderheid.
Hoe de Israëliërs over Netanyahu denken, weten we daarentegen precies. Voor de oorlog waren er negen maanden lang wekelijks demonstratie tegen Netanyahu´s Orbaniaanse en Trumpistische pogingen om de democratie de nek om te draaien. Zijn ultraconservatieve coalitiegenoten hielden hem overeind. Hij verkondigde trots dat hij al 16 jaar de stichting van een onafhankelijk Palestina had geblokkeerd. Nu heeft een overgrote meerderheid maar één klacht en één eis: jij bent verantwoordelijk voor 7 oktober – zorg dat de gijzelaars terugkomen. En of dat lukt of niet, verdwijn. Er doen allerlei verhalen de ronde over zijn zoon, die in Miami een woning aan het inrichten is voor Bibi in ballingschap. En voor de alcoholistische first lady Sara, die tekeer kan gaan alsof ze bij de NPO werkt.
Maar Israël is nog altijd een coalitie-democratie, en hoe kom je van de premier of het kabinet af? Net als in het VK, kan de premier worden vervangen door een partijgenoot. Zie die binnen Likud maar te vinden. Motie van wantrouwen? Kan ook, maar dan zijn er verkiezingen nodig, en dan ben je zo drie maanden verder – niet handig voor een land in oorlog, en Bibi blijft dan demissionair gewoon premier. Het zou ook kunnen dat zijn collega’s in het oorlogskabinet, Gantz, Eisenkot en Gallant, zich openlijk van hem distantiëren en hem aan de kant zetten. Maar de meest kansrijke optie is de aanzwellende stem van het volk, dat massaal roept ‘tot hier en niet verder.’ Blinken kan het nooit hardop zeggen, maar dat is waarop hij hoopt. Uiteindelijk is een bestand alleen mogelijk als de Hamas-roverhoofdmannen en Bibi van het toneel verdwijnen.
See omnystudio.com/listener for privacy information.