Met inner development naar detech technologie – Jan Willem de Graaf

Vandaag het gesprek met Jan Willem de Graaf. Jan Willem houdt zich bezig met de vraag hoe wij - individuen, ondernemers en ondernemingen - ons gedrag zo kunnen aanpassen, dat we het nettoresultaat van al onze menselijke activiteit kunnen transformeren van niet volhoudbaar (alleen al onze Nederlandse "materiaalverslaving" vraagt om 3,2 keer onze planeet om in de benodigde grondstoffen te voorzien, onze energieverslaving leidt tot gevaarlijke opwarming van de planeet, etc.) naar volhoudbaar. In het onderzoek van Jan Willem is duidelijk geworden dat dit niet alleen een economische kwestie betreft - van economie naar ecologie, van ego naar eco, ofwel naar betekeniseconomie - maar bovenal een technologisch en individueel menselijk vraagstuk.  De Inner Development Goals benadrukken de noodzaak van (psychologische) gedragsverandering om de Sustainable Development Goals te kunnen gaan halen, maar hoe vertaal je dit naar de miljoenen kleine transities op het niveau van individuen en ondernemingen, in impactondernemen? Jan Willem werkt intensief samen met Aldo van Duivenboden van de Saxion Onderwijs Innovatie hub en met Arjan Middelkoop van ROZ-groep. Laten we beginnen… In gesprek met Jan Willem leerde ik: Studenten toegepast psychologie zien dat het met de wereld niet goed gaat. Sinds 2010 komen er meer mensen om bij zelfdoding dan aan gewelddadige doden (verkeer of oorlogen). Hoe kunnen we naar een volhoudbare wereld komen? Waarom gebruiken we zoveel materialen? Zelf de regie nemen is belangrijk in de wereld van morgen. Niemand heeft alle antwoorden. Op dit moment gebruiken we meer dan alle antropogene massa voor mens gemaakte producten. Een ijzerdeeltje zit of in een organisme of in een apparaat. Door de toename van mens gemaakte producten nemen we een stevige hap uit alle materie. We zijn in oorlog met de ecologie (Godfrey Reggio). Aangezien we zelf deel uitmaken van deze ecologie is dit niet volhoudbaar. De 'Greta Thunberg'-generatie. Jongen mensen weten het heel goed. Technologie is de bron van het probleem. Dat willen we niet horen, want we verwachten de oplossing uit de technologie. De-tech technologie. Het verminderen van technologie. Hoe kun je denken dat we 8 miljard mensen op de aarde hebben en dat we arbeidskracht te kort hebben? Het is een noodzaak om te stoppen met groeien. De stad is een complex dynamisch systeem. Leven is een opstand tegen de entropie. We willen geen stabiliteit, want we zijn onderdeel van de natuur. De stad is een magneet die bronnen moet aantrekken en moet groeien. De intrinsieke motivatie van de stad om te groei is mogelijk met technologische vooruitgang. Mensen verschil met andere apen, daarvoor hebben wij de hefboom, taal en vuur nodig. We zijn een schaarste dier die onzekerheden kent. Economie, handelen en ruilen is een gevolg van specialisme. Er hebben gemeenschappen 6.000 jaren geleefd met dezelfde technologie, maar die ze niet gebruikt hebben. (Het begin van alles) De wereld heeft 43 steden die groter zijn dan 10 miljoen inwoners. Nederland heeft niet eens een middelgrote stad. Als we zo doorgroeien zijn dat in 2050, 100 grote steden. Wat betreft voeding kunnen we ruimschoots 10 miljard mensen huisvesten, mits we ophouden dat iedereen continu vlees moet eten. We moeten leren om de metabole processen vertragen en ons metabole ritme aan te passen. Ons verbinding met elkaar is verslechterd. Wij zijn hersenen aan een beeldscherm geplakt (Ruud Steltenpool). Maar we zijn veel meer dan dat. We worden aan elkaar gelijk gemaakt door de technologie die ons beheerst. Technologen zijn belangrijker in de wereld van morgen, waar we veel minder technologie hebben. Het grote probleem van automobiliteit is niet de brandstof maar zijn de wegen die we daarvoor nodig hebben. Als we nieuwe dingen uitvinden, moet je gelijk vragen wat gaan de loslaten? Technologie is de olifant in de kamer.