Prof. Łukasz Michalczyk, biolog z Uniwersytetu Jagiellońskiego, specjalizuje się w niesporczakach, tych niezwykłych mikroskopijnych stworzeniach. W rozmowie odkryjemy ich zdolność do kryobiozy i anhydrobiozy, co pozwala im przetrwać w ekstremalnych warunkach. Prof. Michalczyk wyjaśnia, jak niesporczaki naprawiają swoje DNA, a nawet wbudowują obce DNA z pożywienia. Zastanawiamy się także nad ich wykorzystaniem w stabilizacji szczepionek i ich przyszłości w kosmosie, co czyni je jeszcze ciekawszymi w kontekście badań biologicznych.
01:09:49
forum Ask episode
web_stories AI Snips
view_agenda Chapters
auto_awesome Transcript
info_circle Episode notes
insights INSIGHT
Niesporczaki: złożone zwierzęta mikroświata
Niesporczaki to złożone zwierzęta, należą do własnego typu zwierząt, bliskiego stawonogom.
Mają układ pokarmowy, nerwowy, rozrodczy, ale brak serca i płuc ze względu na rozmiary.
volunteer_activism ADVICE
Jak zobaczyć niesporczaki samodzielnie
Aby zobaczyć niesporczaki w domowych warunkach, zbierz kawałek mchu i mocz go w wodzie kilka godzin.
Odsącz wodę i obejrzyj pod stereomikroskopem z bocznym oświetleniem z latarki.
insights INSIGHT
Kryptobioza: klucz do przetrwania
Niesporczaki mają zdolność kryptobiozy, czyli zawieszenia życia w ekstremalnym stanie.
W tym stanie metabolizm jest zatrzymany, a one mogą przetrwać wysychanie i zamrażanie.
Get the Snipd Podcast app to discover more snips from this episode
Skandalistki ewolucyjne: tak mój dzisiejszy gość, prof. Łukasz Michalczyk z Wydziału Biologii UJ, nazywa swoje malutkie podopieczne (bo są to głównie samice). Mają od 0,1 do 1,2 milimetra długości, większość z nich do rozmnażania nie potrzebuje samców, występują na całym świecie, a niektóre poleciały nawet w przestrzeń kosmiczną i wtedy świat okrzyknął je nieśmiertelnymi. Rozmawiamy oczywiście o niesporczakach.
Pierwsza sprawa jest taka, że nieśmiertelne nie są. Rzeczywiście posiadają pewną fascynującą umiejętność: w niesprzyjających warunkach potrafią zapadać w kryptobiozę. – To jakby hibernacja, tylko znacznie głębsza – wyjaśnia biolog. Zwierzę zawiesza procesy życiowe i zamienia się w przetrwalnik, u którego nie da się wykryć oznak życia. Najlepiej sobie radzą z anhydrobiozą (wysychanie w sytuacji braku wody) i z kriobiozą (w niskich temperaturach). Kiedy niekorzystne warunki się zmieniają, zwierzę się wybudza i uruchamia kolejną supermoc: naprawia sobie uszkodzone w czasie kryptobiozy DNA.
Fascynujące jest to, że niesporczaki potrafią przy tym korzystać… z DNA innych stworzeń. – Może się zdarzyć, że mechanizm, który ma za zadanie naprawić DNA niesporczaka, wbuduje takie obce DNA do genomu – opowiada mój gość. Czyli mechanizm naprawczy może wychwycić fragment genomu czegoś, co przed kryptobiozą zostało przez niesporczaka zjedzone, na przykład mchu, i użyć go do naprawienia własnego.
A jeśli naprawi nim komórkę jajową, to nowa cecha genetyczna będzie replikowana w kolejnych niesporczakach! Szaleństwo, co? Bo większość znanych nam gatunków niesporczaków jest partenogenetyczna, czyli samice rozmnażają się same, tworząc coś w rodzaju swoich klonów. Raz na jakiś czas w populacji pojawiają się też samce, chociaż nie zawsze: naukowcy zaobserwowali już linie, w których przez dziesiątki lat nie pojawił się żaden. To prawdziwy skandal ewolucyjny, ale jeszcze nie koniec zachowań płciowych niesporczaków: są wśród nich też gatunki dwupłciowe oraz hermafrodytyczne.
W odcinku usłyszycie też, jak zaobserwować niesporczaka w warunkach domowych, co wspólnego z niesporczakami ma piosenkarka Madonna i jak to jest z tym niesporczakowym genomem, który poleci (trzymamy kciuki!) w kosmos ze Sławoszem Uznańskim-Wiśniewskim.