Ik ben geen Indo maar een Javaanse Surinamer: over de geschiedenis van Javaanse contractarbeiders

Tussen 1890 en 1930 werden meer dan dertigduizend Javanen onder contract naar Suriname gebracht om te werken op de plantages – een systeem opgezet en gecontroleerd door Nederland. Onder het mom van ‘vrijwillige arbeid’ belandden velen van hen in een werkelijkheid van uitbuiting, verlies van vrijheid en cultureel isolement.

Deze geschiedenis is lang genegeerd in het Nederlandse collectieve geheugen en laat tot op de dag van vandaag haar sporen na. Niet alleen in Suriname en Indonesia*, maar ook in Nederland – waar nazaten van Javaanse contractarbeiders generaties later nog altijd te maken hebben met de gevolgen die zich uiten in sociaal-economische ongelijkheid en culturele onzichtbaarheid.

Tijdens een panelgesprek met Hariette Mingoen, Monique Koosman, Reggie Baay en Emilio Kertokarijo staan we stil bij die vergeten geschiedenis en haar doorwerking in het heden. De discussie wordt geleid door journalist Stuart Kensenhuis. De vraag die op tafel ligt: welke verantwoordelijkheid draagt Nederland in het erkennen en herstellen van deze vergeten bladzijde uit de geschiedenis?

* de officiële naam van Indonesië is Indonesia (Negara Kesatuan Republik Indonesia, afgekort NKRI)

Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.