De wereld volgens Hammelburg

Trump en zijn Iraanse collega Rouhani spelen een raar kat- en muisspel. Dat vindt Suzanne Veldhuis, en zij stelde de volgende vragen:

1. Eerst scholden Trump en Rouhani elkaar uit voor rotte vis, en nu wil Trump wel een ontmoeting. Waarom is hij van gedachte veranderd?

Je kunt zeggen: het is dezelfde tactiek die hij op Noord-Korea heeft toegepast. Eerst tekeer gaan tegen Kim Jong-un, en toen een ontmoeting. Trump zegt zelf: ik wil best praten, zonder voorwaarden vooraf. Het kan ook zijn dat hij Iran in een hoek wil manoeuvreren. Als Rouhani zon ontmoeting blijft weigeren, bewijst hij in Trumps ogen Trumps gelijk: Iran deugt niet. Als Rouhani wel hapt, komt hij in conflict met de echte baas van Iran, ayatollah Khamenei.

2. Rouhani heeft meteen nee gezegd. Waarom?

Hij heeft een goed argument: eerst moet Amerika het besluit om uit de Iran-deal te stappen terugdraaien. Want waarom zou ik met een land praten dat zo onbetrouwbaar is dat het uit een internationale overeenkomst stapt? Maar als Trump opnieuw zon signaal afgeeft, is het de vraag of Rouhani nee kan blijven zeggen.

3. Is er iets om over te praten?

Nauwelijks. Amerika zegt: er moet een nieuwe deal komen, waaronder ook raketten vallen, en die voor veel langere tijd geldt. Amerika wil ook dat Iran zich terugtrekt uit Syrië en de financiering en bevoorrading van Hezbollah stopzet. Dat lijkt allemaal onbespreekbaar voor Iran, maar als Trump bijvoorbeeld volledig herstel van de betrekkingen en opheffing van de sancties in het vooruitzicht stelt, weet je het maar nooit.

4. Hoe denkt het Iraanse volk erover?

Iraniërs hebben, afgezien van de politiek, bewondering voor Amerika en willen best betere betrekkingen. Onder sommige jongeren leeft de gedachte dat de driftkikker Trump de juiste man is om de bejaardenclub die het land regeert op de knieën te krijgen. Maar het is een misverstand om te denken dat de Iraanse oppositie de Islamitische Revolutie wil afzweren.

5. Wat betekent het allemaal voor Europa?

Europa deelt de Iraanse verontwaardiging over het afbreken van de nucleaire overeenkomst. Maar wat de Iraanse invloed in Syrië en de steun aan Hezbollah betreft, zijn de meeste EU-landen het met Trump eens. Wat dat betreft was die opening van Trump al dan niet gemeend best een handige zet. Europa draait nu toch een beetje in zijn richting.

Dank, Suzanne Veldhuis. In de Wereld volgens Hammelburg beantwoord ik elke zaterdag vijf vragen over een internationaal thema. Hebt u een onderwerp? Stuur dan een mail naar onlineredactie@bnr.nl.

See omnystudio.com/listener for privacy information.