MC 13 - Absence of proof is not proof of absence. Het is een bekende leus die ons scherp moet houden binnen de evidencebasedmedicine-religie die heersend is in de zorg. Vrijwel iedereen is het erover eens dat idealiter behandeling A in een gerandomiseerd onderzoek wordt vergeleken met behandeling B en dat dan de beste/meest doelmatige/meest veilige behandeling superieur wordt verklaard. Maar wat doen we totdat die studies er zijn? Per definitie niet toepassen, het aan de dokter overlaten of wellicht zelfs aan de patiënt als het in de categorie ‘baat het niet, dan schaadt het niet’ valt?

In de podcast bespreekt journalist Samuel Verschoor zijn onderzoeksartikel over taperingstrips, in de Mening van Maassen een mooi maar mistroostig boek en in de tuchtzaak een weinig opbeurende doorhaling. SEH-arts David Baden schetst de toekomst van de SEH en in het praktijkperikel een onschuldig maar vermakelijk misverstand over een safari.

Aflevering week 11 – Huisarts Jacques de Milliano en traumachirurg in opleiding Dominique Buck vertellen hoe de medische hulp aan Oekraïne op stoom komt. In de Mening van Maassen een Spaanse film over familiebanden en moederschap, en ook de tuchtzaak blijft in de familiesfeer: de ex-partner van een patiënt klaagt diens huisarts aan. Verder onderwijscoördinator Marjolein van de Pol over de precaire balans tussen werk en privé bij coassistenten, en we sluiten af met een praktijkperikel.

Week 10 - De jonge Oekraïense arts Eleonora Salmanova vertelt vanuit haar woonplaats Delft hoe het gaat met haar familie en oud-collega’s in Kiev. Defensiearts Mohan Verstegen is verkiesbaar voor de gemeenteraad van Amsterdam en voert een versoberde campagne. De Tip van Van Twillert betreft een debuutroman van een Afghaans-Nederlandse psychiater, in de tuchtzaak klaagt een patiënt met afasie de huisarts aan die hem wilsonbekwaam verklaarde en in het praktijkperikel een taalpuristische puber.

Terwijl Nederland onder de rivieren zich al naargelang de lokale folklore uitdoste in exotische pakjes en drie dagen hutjemutje meezong met lalalamuziek en de rest van Nederland z’n dakkoffer afstofte om in Oostenrijk de effectiviteit van de boostervaccinatie ter plekke te gaan uittesten, hadden de mensen in Oekraïne zorgen van een heel andere categorie.

Aflevering week 8 – Specialist ouderengeneeskunde Nienke Nieuwenhuizen reageert op het rapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid over de aanpak van de pandemie: waarom ging het toch zo mis in de ouderenzorg? En verder in de Mening van Maassen een boek over dezelfde kwestie maar dan in Vlaanderen, in de tuchtzaak een nare broer-zusruzie, en huisarts Rineke Noppen legt uit waarom ze na 15 jaar geen huisarts meer wil zijn. Als afsluiter het perikel van de week.

Afl. 07 - Hoogleraar medische microbiologie en OMT-lid Jan Kluytmans kijkt in de studio terug op de coronapandemie. In de Mening van Maassen een roman die zich afspeelt in Nederlands-Indië, in de tuchtzaak een gedetineerde met handboeien die een anios neurologie aanklaagt. Internist-oncoloog Josefine Schopman heeft het postcovidsyndroom: ze vertelt erover en doet een oproep. En als afsluiter het perikel van de week.

U kent ongetwijfeld de anekdote van die chirurg die zijn collega, de dienstdoende van de dag, opbelt om zich ziek te melden. De reactie van de dienstdoende: ‘Balen zeg; op welke ic lig je?’ Om maar even aan te geven dat er nogal wat aan de hand moet zijn voordat de gemiddelde dokter zich ziek meldt.

Aflevering week 6 - Eva, Henk en Bertho praten in de studio met hoogleraar cardiothoracale chirurgie Robert Klautz over de geforceerde concentratie van de kinderhartchirurgie. In de Mening van Maassen een onheilspellend boek over pesticiden en parkinson, als tuchtcasus een geval van suboptimale supervisie met fatale afloop, en een gesprek met aios interne geneeskunde Jona Walk over haar massaal ondertekende petitie Onverdeeld Open.

Medici hebben de term 'in dubio pro reo' in de loop van de tijd van de rechtspraak gekaapt om aan te geven dat, in geval van twijfel over een bepaalde (be)handeling, voorkomen moet worden dat het middel erger is dan de kwaal. Logisch, want van veel behandelingen wist men niet of het zou helpen. In de huidige tijd van defensieve geneeskunde lijkt het steeds moeilijker om dit adagium te handhaven.