Weetikveel

Logopediste en stemcoach Bernadette Timmermans vertelt over de lichaamsfunctie die haar beroep is geworden. De stem!

Over Ieper, de vernieling en heropbouw, de toevloed van toeristen,... getuigt Peter Slosse, directeur van de Ieperse dienst voor toerisme in #Weetikveel.

Handen zijn anatomisch bijzonder complex. Je kan er bijzonder fijnzinnige of tedere handelingen mee verrichten, maar er ook iemand een oplawaai mee verkopen. Juist daarom is geen enkele werkdag voor orthopedisch chirurg Ilse Degreef dezelfde.

Je hoort ze vaak eerder dan je ze ziet. Soms zie je zelfs helemaal niet, zoals de meeste zangvogels. Die schuilen in het struikgewas, onverschillig voor hun bewonderaars. Maar dat ontmoedigt de onversaagde vogelspotter niet, zegt Begijn Le Bleu.

Professor in het Kerkelijk Recht Rik Torfs had het in #Weetikveel over het geld van de kerk. Ook de staatssteun voor de kerk kwam aan bod.

Cuba? Dan denken mensen aan rum, sigaren en Fidel Castro. Helaas, niet interessant genoeg voor #Weetikveel. En dus kijken we verder. Wij stellen vragen aan Lut Baten, die al meer dan een decennium naar Cuba reist, en er altijd bij lokale bewoners verblijft.

Eigenlijk is de kosmos een gigantisch orkest. Er zijn immers meer sterren, dan dat er zandkorreltjes zijn in de woestijn. Elk met hun eigen geluid. Astrofysicus en professor sterrenkunde Katrien Kolenberg was als kind al gefascineerd door sterren. Ze ging astrofysica studeren, met als specialiteit: de trillingen van sterren. Deze trillingen gaat ze vervolgens verklanken. "Het is wonderlijk", zegt ze, "elke ster zingt haar eigen lied".

Er is maar één zekerheid in het leven: de tijd vlucht immer verder. Zonder omkijken. Altijd vooruit. Voorwaarts, mars! Dat is altijd al zo geweest. Vanaf wanneer zijn we onze tijd echt gaan opdelen in uren, minuten en seconden? En waarom doen we dat eigenlijk? In een poging om het ondoorgrondelijke te doorgronden, vraagt Sven Speybrouck het aan Maarten Van Dyck, professor in de wijsbegeerte.

De pijnlijkste beelden in natuurdocumentaires van de jongste jaren? Zonder twijfel de walvissen, haaien en andere dieren die gedwongen worden om tot het einde van hun dagen met een vastgekoekte plastic brij aan hun vinnen door de zeeën te zwemmen. Elke minuut zou er een volle vrachtwagen plastic afval in zee gedumpt worden, zo leert een bepaald rekenkundig model. Wetenschapper Geerdt Magiels legt het uit.

Bevers zijn familiemensen: ze zijn monogaam, en jonge bevers mogen tot twee jaar met hun ouders blijven optrekken. Ongezien in de dierenwereld. Wat dat hard werken betreft: in Canada is er een beverdam bekend van meer dan een kilometer lang. Check! Je hoeft trouwens niet naar daar te trekken om bevers aan het werk te zien. Ze waren even weg, maar maakten ondertussen een comeback in Vlaanderen. Kristijn Swinnen, onderzoeker bij Natuurpunt, maakte een doctoraat over bevers.