Brzmienie Świata z lotu Drozda

Niewielka Gruzja etnicznie jest krajem bardzo zróżnicowanym. Jedną z najważniejszych tamtejszych mniejszości narodowych stanowią Azerbejdżanie. Jak widzą swoje miejsce w Gruzji? Na ile związani są z Azerbejdżanem? I wreszcie - czy zeszłoroczna wojna w Górskim Karabachu ma wpływ na ich relacje z ormiańską społecznością mieszkającą w Gruzji? (Początek rozmowy: 13'09")

Kurdowie należą do największych nacji na świecie, które nie mają  własnego państwa. O ich istnieniu przypomniały niedawne walki z tzw.  Państwem Islamskim. Wtedy to kurdyjskie oddziały z powodzeniem stawiały  odpór ekstremistom, którzy nie gardzili wobec swoich przeciwników  okrucieństwem. Współcześnie największe społeczności Kurdów mieszkają w  Turcji, Iraku, Syrii i Iranie. Czy mają szansę na niepodległe państwo? (Początek rozmowy: 13'34")

Golok jest jedną z najmniej interesujących części Tybetu - taka jest  perspektywa turysty, zarówno chińskiego, jak i tego spoza Chin. Mimo tego raz do roku na miejsce ściągają rzesze ludzi, którzy liczą na szczęście i związane z nim duże pieniądze. Wtedy to w centrum uwagi jest jedno - grzyby. (Początek rozmowy: 8'05")

Jest ich blisko 30 tysięcy. By dotrzeć do celu musieli pokonać kilka tysięcy kilometrów, ryzykując zdrowie i życie. To Koreańczycy z Północy, którzy ze swojej ojczyzny uciekli w nadziei na lepszy los i bezpieczeństwo. Gdy jednak w końcu trafiają do wymarzonej Korei Południowej, ich droga ku nowemu życiu dopiero się zaczyna. To długi proces, który najeżony jest trudnościami i niepewnością. Tylko czy Koreańczyków z Południa los uciekinierów z Północy w ogóle interesuje? (Początek rozmowy: 10'45")

Litewskie podejście do przeszłości ma specyficzny smak. Tożsamość narodu chętnie sięga korzeniami do źródeł dla nas zaskakujących i odległych, jak choćby starożytne Indie. W codzienności Litwy historia ma bowiem bezpośrednie połączenie z teraźniejszością, a tradycje ludowe wciąż są żywe i znaczące.  (Początek rozmowy: 1'47")

Przy haśle "Buriacja" pojawi się w naszych głowach albo wielki znak zapytania, albo z czeluści umysłu wyciągniemy skojarzenia z szamanizmem i południową Syberią. To stanowczo za mało, by zrozumieć współczesną Buriację, tym bardziej że sami Buriaci wciąż szukają odpowiedzi na pytanie, czym jest buriackość w XXI wieku. Sytuację utrudnia historia nierozerwalnie związana z rosyjską, a potem radziecką dominacją. (Początek rozmowy: 2'08")

Kila Zamana jest osobą, dla której zmiana to zjawisko stałe. Nagła i niespodziewana utrata słuchu sprawiła, że jej życiowe plany nie mogły być zrealizowane, jednak po trudnej adaptacji do nowych realiów rozpoczęła eksplorację nieznanych wcześniej przestrzeni i możliwości. Obecnie jej świat koncentruje się na morzu, ale to, gdzie będzie za kilka lat, pozostaje niewiadomą. (Początek rozmowy: 9'42")

Rafał "Rufus" Wierzbicki od blisko dekady organizuje dla siebie wyprawy, podczas których z zasady musi być trudno. Nie bije rekordów, natomiast by trudność podnieść na wyższy pułap, odtwarza warunki, w jakich podróżowali ludzie z przełomu XIX i XX wieku. Mimo braku specjalistycznych tkanin i urządzeń, które dzisiaj są dla nas codziennością, ówcześni traperzy, skauci oraz ludzie pracujący w lesie czy w górach musieli radzić sobie z przeciwnościami losu. Z deszczem, chłodem, śniegiem lub upałem. Rafał "Rufus" Wierzbicki wykorzystuje stworzone przez nich rozwiązania na sobie, a ostatnią ku temu okazją były jego dwie samotne wyprawy do północnej Szwecji. (Początek rozmowy: 9'02")

Na terenie niewielkiej Łotwy krzyżowała się historia tak wielu nacji, grup etnicznych i religijnych, że chwilami aż trudno w to uwierzyć. W łotewskim kociołku do dzisiaj mieszają się kultury i tradycje Łotyszy, Łatgalczyków, Liwów, Białorusinów, Niemców, Ukraińców, Szwedów, Rosjan i Polaków. Tak silne zróżnicowanie społeczne przyciąga obserwatorów i badaczy, jednak dla rządu w Rydze stanowi niebagatelne wyzwanie. Jaka jest więc współczesna Łotwa? Tutaj nie ma jednej odpowiedzi. (Początek rozmowy: 10'25")

Podróżowanie solo i życie w drodze może być zarówno wspaniałym doświadczeniem, jak i trudną lub nawet niebezpieczną aktywnością. Te sprzeczności uzupełniają się i tworzą jedność, gdy w grę wchodzą samotne podróże długodystansowych rowerzystek. Niektóre kraje są im przyjazne, inne wiążą się ze zwiększonym ryzykiem. Co powinna, a czego nie powinna robić rowerzystka w trasie? Czy istnieją tu standardy? I czy można je zmieniać, ustanawiać standardy własne, osobiste?   (początek rozmowy: 6'53")