Paula heeft een verstandelijke beperking en een psychische stoornis. Ze groeit op in de jaren zestig, een tijd met weinig toegespitste zorg. Die zorg ontbreekt ook omdat Paula niet in een hokje past: in vergelijking met de meeste andere ‘zwakzinnigen’ kan ze erg veel en is ze zich opvallend bewust van haar eigen beperkingen. Tegelijk heeft ze uitbarstingen die zelfs haar professionele verzorgers ontregelen.
In de documentaire ‘Paula’ laat radiomaker Els Huver de gezinsleden van Paula terugblikken op de jeugd met hun zusje. Hun herinneringen schetsen een aangrijpend en haast magisch-realistisch beeld: van die tijd en van Paula.