Napoleon. Czy rewolucja francuska była tak naprawdę konserwatywna i inne drażliwe pytania

WESPRZYJ ROZWÓJ NASZEGO PODCASTU I ZOSTAŃ PATRONEM KULTURY POŚWIĘCONEJ Chciałbyś współtworzyć naszą społeczność? Dyskutować o kulturze, polityce i Kościele na naszym „poświęconym” Discordzie? Otrzymywać co tydzień „newsletter poświęcony” z zestawem kulturowo-społecznych „polecajek”? Zostań naszym darczyńcą w serwisie Patronite! Link do zbiórki: https://patronite.pl/kulturaposwiecona W dzisiejszym odcinku „Kultury poświęconej”, wychodząc od filmu Ridleya Scotta pt. „Napoleon”, przedstawimy blaski, ale także cienie życia i działalności Cesarza Francuzów. Popatrzymy na niego jak na bohatera epoki przejściowej. Bohatera, który z jednej strony złożył do grobu stary świat monarchii absolutnej, z drugiej zaś stworzył podwaliny pod nowy porządek polityczny- dla Francji i całej Europy. Poddamy weryfikacji hipotezę o konserwatywnych korzeniach rewolucji francuskiej i zastanowimy się czy Napoleona można interpretować jako „francuskiego nadczłowieka”. INDEKS DZIEŁ POLECANYCH Jan Baszkiewicz, „Historia Francji”. Maurice Baumont, Roger Doucet, Andre Latreille, Georges Lefebvre, Edouard Perroy, Charles H. Pouthas, „Historia Francji”, 2 tomy. Hilaire Belloc, „The French Revolution”. Stendhal, „Czerwone i czarne”. Barbara Tuchman, „Wyniosła wieża”. Maciej Wąs, „«Citizens and soldiers». Nacjonalizm jakobiński Gilberta Keitha Chestertona”, „Pro Fide Lege et Lege”, nr. 79, 2018.