Hoogleraar Wim Voermans: ‘Het demonstratierecht mag geen wisselgeld voor behoud van de openbare orde worden.’

Aan de vooravond van de Provinciale Verkiezingen gaat Harm Ede Botje in gesprek met hoogleraar staats- en bestuursrecht Wim Voermans. 

Hij maakt zich geen grote zorgen over de democratie – die moet het volgens hem juist hebben van tegenstellingen: er moet iets te kiezen zijn – wel over de overheid: ‘Het lijkt wel alsof het niet meer zo interessant is dat ook de overheid zich aan het recht moet houden.’

Als zoon uit een boerengezin uit Klundert ziet Voermans als geen ander hoe landelijke politieke partijen worstelen met provinciale belangen. Dat er in de aanloop van de statenverkiezingen, waar juist lokale belangen voorop zouden moeten staan, moeten behartigen een groot tv-debat wordt georganiseerd tussen lijsttrekkers van landelijke partijen, vindt hij ‘kafkaesk’.

‘Er gaan daar vier mensen met elkaar in gesprek die niet verkiesbaar zijn. Het heeft helemaal niets met de provinciale statenverkiezingen te maken. Dus dit is een bizar debat. Terecht dat Pieter Omtzigt daarover bij de NPO-ombudsman heeft geklaagd.’

Maakt Voermans zich zorgen over ons politieke landschap, dat steeds verder polariseert? ‘Nee. Dit is een Hollands ritme. Elke dertig à veertig jaar versplintert ons politieke landschap en komen de extremen verder uit elkaar te liggen. En dan beweegt het zich langzamerhand weer naar elkaar toe.’

De krampachtigheid waarmee de overheid op demonstraties reageert, stuit hem wel tegen de borst. ‘Het demonstratierecht wordt nu gezien als een soort wisselgeld voor het behoud van de openbare orde. We moeten echt uitkijken dat we niet afglijden naar censuur.’