#10 - Flannery O'Connor | Te redden zijn (S04)

Hoe krijg je door wie je bent, wie je aan het worden bent? Wat heeft de kracht om je stil te zetten, om je aan het denken te krijgen over jezelf?

Eén antwoord is: de literatuur! Díe heeft de kracht om je te veranderen. Je leest een boek of een gedicht, en je denkt: ‘Zo ben ik. En dat is niet best’. Of je kijkt naar een kunstwerk en je denkt: ‘Die schoonheid, dat wil ik ook. Zo dóórleven zoals ik nu leef, dat kan niet. Ik wil veranderen.’ Franz Kafka, de Joods-Tsjechische schrijver zei: Een boek moet een bijl zijn voor de bevroren zee in ons. Grote literatuur kan iets in je breken, iets wat bevroren is of wat keihard was.

Het is ook omgekeerd zo. Er zijn boeken, en films, en podcasts, en preken, waar je niks van leert. Ze bevestigen je alleen maar. Of ze bekritiseren anderen, maar niet jou. Of het is slechts amusement, tijdverdrijf, maar je leert niks. Je leert jezelf niet doorzien.

Deze aflevering gaat over Flannery O’Connor, een Amerikaanse schrijfster. Centraal staat een verhaal door haar geschreven, een short story. Het verhaal heet revelation, openbaring. Het gaat er hard aan toe, in dat verhaal. Dat hoort bij openbaring. Het is op een mooie manier ontregelend. Het is een soort parabel. Literatuurcriticus Tjerk de Reus helpt ons in de interpretatie van het verhaal.