Ooit geloofde je vol vuur, nu ben je zoekend en is je geloofsleven mat. Of: vrienden en familie met wie je vroeger in de kerk zat, maar die nu kerk en geloof achter zich hebben gelaten.

Deze aflevering gaat over ongemakkelijke besef dat de geloofszekerheden van voorheen geen houvast meer bieden en over de twijfel of de geloofsgemeenschap waar je bij hoort nog wel de plek is waar je wilt zijn. Misschien is er zelfs wel boosheid. Of angst?

Ja, dit gaat over de mensen die hiermee te maken hebben, maar ook als jij wel positief in het geloof staat en met een goed gemoed in de kerk zit, is dit relevant voor jou. Sterker, je bent de belangrijkste doelgroep in deze aflevering.

Want wat betekent het voor vrienden, familie en andere gemeenteleden als geloof bij anderen scheuren vertoont? Hoe ga je om met de leegte die achterblijft als iemand afhaakt? Wat zegt het over ons eigen geloof, als we geconfronteerd worden met de twijfel van een ander? En hoe kun je er voor mensen zijn in hun proces? Is er misschien wat te leren van hun kritiek en teleurstelling?

Maar ook: is een weg naar nieuw enthousiasme, nieuw vuur? En als die er al is, waar moeten we die dan zoeken?

#139 · Carnívoro contra omnívora, con Pau Ninja