Z esejem jest pod górkę - każdy ma w głowie swoje wyobrażenie, a zdarza się, że mijamy się jak - sama nie wiem - statki na niebie, bo jednak myślimy o zupełnie różnych esejach.

No to jaki jest współczesny esej? Wywrotowy, niesforny i buntowniczy czy rozwodniony, puszczony i bufoniasty?

Czym jest (a czym nie) esej?

Dlaczego czytanie to pakt z autorem / autorką?

Co utrata Kresów miała wspólnego z tzw. „polskim esejem”?

Skąd wzięło się porównanie Mitteleuropa z esejem jako gatunkiem?

Dlaczego anglosasi narobili więcej szkody niż pożytku tej kategorii?

Co jest kołem zamachowym eseju?

Co to znaczy, za Tadeuszem Sławkiem, że esej dociąża i odciąża?

Dlaczego esej to ćwiczenie z jasności myśli?

00:00:00 esej, czyli co? Wokół definicji (lub ich braku)

00:28:00 esej według praktyczki - Renata Lis dla Dwutygodnik

00:42:00 esej „polski” - czyli skok do antologii eseistycznej od Ossolineum

00:47:25 esej jako Mitteleuropa (serio)

#25: Draka o esej, czyli czy wiemy, o czym tak naprawdę mówimy?