Giorgia Meloni is inmiddels ruim twee jaar premier van Italië. In haar autobiografie Io Sono Giorgia blikt ze terug op haar jeugd en politieke wortels. Als tiener vond ze haar toevlucht in het fascistische jeugdhonk in de wijk Garbatella in Rome. Meloni stelt dat ze haar boek schreef om de "pure waarheid" te delen. Maar hoe betrouwbaar is haar versie van het verhaal?
Ook in haar politieke carrière roept haar narratief vragen op. Waar ze in Europa een gematigd imago weet neer te zetten, lijkt ze op het thuisfront steeds meer haar masker te laten vallen. Hoe staat Italië ervoor onder haar leiderschap? Beleeft het land werkelijk de herstelperiode en bloei die zij claimt?
Andere prangende vragen dringen zich op: Kan Meloni een fascist genoemd worden? Zijn er parallellen met Mussolini? Eén ding is zeker: Meloni beheerst de kunst om het narratief naar haar hand te zetten. Maar of dit narratief daadwerkelijk de door haar bejubelde “pure waarheid” weerspiegelt, lijkt van ondergeschikt belang.
In de podcast van deze week gaat presentator Kees van den Bosch in gesprek met auteur en Italië-correspondent Anne Branbergen over het profiel dat zij voor De Groene Amsterdammer schreef over Giorgia Meloni.
Lees ook: (Het schild van een gekwetst meisje)
Productie: Kees van den Bosch en Suzy Schagen.
Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.
