Op nieuwjaarsdag 1944 hield Kaj Munk, een Deense predikant, een preek die hij móest houden.
Hij wist wat hij deed. Al wekenlang vroeg hij zich af: ‘Wanneer komen we me halen’? ‘Ze’ dat is de Duitse Gestapo. Denemarken had zich in 1940 zonder slag of stoot overgegeven aan de Duitsers. En tot ver in de oorlog was er samenwerking met de Duitsers en amper verzet. Maar vanaf 1943 begon dat te veranderen. En dus besloot de Gestapo-chef in Denemarken, Pancke, dat die verzetsbeweging gebroken moest worden. Hij maakte een lijstje met namen, een dodenlijst, met vooral mensen die cultureel en religieus gezag hadden, die het geweten konden raken. Hoog op die lijst stond een dominee: Kaj Munk.
Op 4 januari kwamen ze hem halen. Wat is er zo dringend dat je je geluk, je gezinsleven, je leven zelf, op het spel zet, om je uit te spreken tegen slechte machten?
