Optimalisatie van Taalmodellen en Synaptisch Snoeien

In dit hoofdstuk wordt de link gelegd tussen synaptisch snoeien in de biologie en het optimaliseren van taalmodellen in AI. Er wordt besproken hoe het verminderen van niet-essentiële onderdelen de efficiëntie van modellen zoals Lama 3.1 en GPT-2 kan verbeteren, maar ook welke risico's dit met zich meebrengt. De impact van deze optimalisaties op de prestaties en kennisrepresentatie van taalmodellen wordt verder onderzocht, met voorbeelden die de complexiteit van deze systemen illustreren.