Na elf maanden waarin de coalitiepartijen van de ene crisis in de andere rolden, komt er een eind aan het kabinet Schoof. Wie kijkt naar de wordingsgeschiedenis van deze coalitie weet: de val was onvermijdelijk.
De coalitie werd samengebonden door het gezamenlijk omarmen van een leugen. Die luidt dat Nederland onder de voet wordt gelopen door een almaar groeiend aantal asielzoekers en met name hun nareizende op nareizende op nareizende familieleden. Deze coalitie zou daar wel eens een einde aan maken.
Het lastige aan verzonnen problemen is dat ze geen daadwerkelijke oplossingen kennen. VVD, NSC en BBB bleven in reactie op Wilders zijn nieuwe eisen met wanhoop benadrukken dat zij óók willen wat de PVV-leider wil. Zorgwekkend omdat zijn eisen voor een belangrijk deel bestonden uit anti-rechtsstatelijke voorstellen. Bovendien zagen ze over het hoofd: het doel is niet om iets op te lossen. Het doel is het probleem in stand houden en daar namens ‘het volk’ de bestrijder van zijn.
Zo bewees Wilders vooral dat ‘een beetje populisme’ niet bestaat. De coalitiepartijen dachten de PVV binnen de perken te kunnen houden en komen bedrogen uit. Het land wacht ondertussen nog altijd op oplossingen voor de grote problemen: van stikstof tot de woningnood en de energietransitie.
Laten we hopen dat de volgende verkiezingen om die levensgrote niet-verzonnen problemen draaien.
Wil je meer weten over het boek van Hendrik? Kik dan op deze link.
