Conflictjournalist Rudi Vranckx reist voor de VRT al ruim 35 jaar de wereld af naar oorlogsgebieden om verhalen van ‘binnenuit’ te vertellen. Nu hij 65 jaar wordt en ‘officieel’ met pensioen gaat bij de omroep (hij is niet van plan zelf te stoppen met documentaires maken), blikt hij terug op zijn ervaringen. Met Pieter van der Wielen praat hij over ‘gewone mensen’ aan het woord laten over oorlog. Over wat er in hun harten en zielen speelt: hun angsten, twijfels en woede. Over de beesten die hij in mensen heeft gezien, maar dat de meesten tóch deugen. “De afgelopen vijfendertig jaar zou ik anders niet overleefd hebben, niemand heeft mij verraden, zelfs niet als er twee miljoen op mijn hoofd stond.” Hij legt uit waarom hij oorlogsjournalist werd en een soort rust vindt in conflictsituaties (mede door zijn roerige jeugd). En schetst hoe hij de wereld nu ziet en hoe het Westen volgens hem zijn morele recht van spreken verliest, omdat we wegkijken van onmenselijk leed en oorlogsmisdaden. “Als je als journalist een gebied niet in mag weet je dat er dingen gebeuren die het licht niet verdragen.”
Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze ombudsman via ombudsman@nrc.nl.
Presentatie: Pieter van der Wielen
Redactie: Mira Zeehandelaar
Mixage: Audiochef
Productie: Rhea Stroink
Postproductie: Berit Kramer
Muziek: Rufus van Baardwijk
Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.
